ثبت برند فارسی - مشاوره ثبت شرکت

شهرستان کاشمر ، یکی از شهرستان های استان خراسان رضوی ایران است که در جنوب غربی این استان قرار گرفته است. از محصولات مهم این شهرستان می توان به زعفران، انواع مختلف انگور ، کشمش و فرش دستباف اشاره کرد.

ثبت برند در کاشمر با توجه به تنوع محصولات در آن ، دارای اهمیت ویژه ای می باشد.

با ثبت برند در کاشمر ، کسب و کاری با نام و نشان خاص خواهید داشت که در زمینه گسترش و توسعه آن بسیار کارگشا خواهد بود.

اینک این پرسش مطرح است که برای ثبت برند ، چه اقداماتی می بایست انجام شود ؟ در این راهنما سعی شده است اطلاعات کاملی راجع به این مطب در دسترس خوانندگان محترم قرار گیرد. قبل از شروع، به چندین مقاله دیگر در این رابطه اشاره خواهیم داشت :

- با نکات مهم در ثبت برند آشنا شوید

- استعلام برند قبل از ثبت

- لیست طبقه بندی علائم تجاری

- ثبت برند بین المللی

علائم قابل ثبت و غیرقابل ثبت

علامت تجاری عبارت از هر قسم علامتی است اعم از نقش، تصویر، رقم ، حرف ، عبارت ، مهر ، لفاف و غیر آن که برای امتیاز و تشخیص محصول صنعتی، تجاری یا فلاحتی اختیار می شود. ممکن است یک علامت تجاری برای تشخیص امتیاز محصول جماعتی از زارعین یا ارباب صنعت و یا محصول یک شهر و یا یک ناحیه از مملکت اختیار شود.

هم چنین که ملاحظه می گردد، نوع علامت جنبه حصری ندارد ، بلکه می تواند با توجه به ابتکار افراد برای شناسایی محصولات واحدهای تولیدی، صنعتی یا خدماتی مانند حمل و نقل زمینی، هوایی یا دریایی به صورت کلمات ، حروف ، ارقام باشد.

علامت باید کالاها یا خدمات یک موسسه را از کالاها و خدمات موسسه دیگر متمایز سازد وگرنه از هدف خود دور می افتد و قابل ثبت نیست. علامت نباید به صورت کامل یا گمراه کننده ای باشد که برای همان کالا یا خدمات مشابه متعلق به موسسه دیگری در ایران معروف است و یا قبلاَ به نام مالک ثبت شده است یا تاریخ تقاضای ثبت آن مقدم یا دارای حق تقدم برای همان کالا و خدمات و یا برای کالا و خدماتی است که از نظر ارتباط و شباهت ، سبب فریب و گمراهی می شود.

علائم تجاری مشابه نیز قابل ثبت نیستند. لذا عین یا شبیه علامت انتخابی نباید قبلاَ ثبت و معروف شده باشد.

علامت تجاری نباید مخالف با موازین شرعی یا نظم عمومی یا اخلاق حسنه و متعارض با فرهنگ اسلامی باشد و بر فرهنگ عمومی تاثیر منفی بگذارد.

همچنین، علامت نباید عین یا تقلید نشان نظامی ، پرچم یا سایر نشان های مملکتی یا نام یا نام اختصاری یا حروف اول یک نام یا نشان رسمی متعلق به کشور، سازمان های بین الدولی یا سازمان هایی که تحت کنوانسیون های بین المللی تاسیس شده اند، بوده یا موارد مذکور یکی از اجزاء آن علامت باشد، مگر آن که توسط مقام صلاحیتدار کشور مربوط یا سازمان ذی ربط اجازه استفاده از آن صادر شود.

توجه داشته باشید که در حقوق ایران، تنها از علائم قابل روئت حمایت می گردد و برخلاف برخی کشورها ، علائم صوتی و بویایی قابلیت ثبت ندارند.

مدارک مورد نیاز ثبت برند

برندها به دو صورت حقوقی ( ثبت علامت تجاری به نام شرکت ) و حقیقی ( ثبت برند به نام شخص ) قابلیت ثبت دارند. تفاوت بین این دو تنها در ارائه مدارک می باشد. در ثبت برند حقوقی تمام مدارک و مجوزها می بایست به نام شخصیت حقوقی یعنی شرکت باشد و طبقه مورد نظر باید در اساسنامه شرکت و در قسمت موضوع فعالیت قید شده باشد. چنانچه طبقه مورد نظر در موضوع شرکت نباشد می توان موضوع مورد نظر را به موضوعات شرکت الحاق نمود و سپس برای ثبت برند اقدام کرد. اما در ثبت برند حقیقی تمامی مدارک باید به نام شخص و مرتبط به طبقه و فعالیت ذکر شده در جواز کسب او باشد.

در ادامه به بررسی مدارک لازم جهت ثبت برند شخص حقیقی و حقوقی می پردازیم:

مدارک ثبت برند شخص حقیقی:

1- مدارک مثبت هویت متقاضی ( کپی شناسنامه و کپی کارت ملی )

2- کپی کارت بازرگانی ( چنانچه از حروف لاتین استفاده شده باشد )

3- کپی مجوز فعالیت ( جواز تاسیس، پروانه بهره برداری، پروانه ساخت ، جواز کسب یا کارت بازرگانی و یا هر گونه گواهی فعالیت صادره از نهادهای نظارتی و حاکمیتی دولتی )

4- نمونه علامت تجاری در کادر 10 در 10

مدارک ثبت برند شخص حقوقی :

1- کپی کارت ملی

2- کپی شناسنامه

3- کپی آخرین تغییرات شرکت

4- کپی رومه تاسیس

5- کارت بازرگانی ( چنانچه از حروف لاتین استفاده شده باشد )

6- کپی مجوز فعالیت ( مانند پروانه بهره برداری، پروانه ساخت ، جواز کارت بازرگانی یا کسب ، جواز تاسیس )

مراحل ثبت برند

برای ثبت برند، ابتدا لازم است تا به پایگاه اینترنتی مالکیت صنعتی  مراجعه نمایید و مراحل ثبت را به ترتیب طی نمایید. این مراحل عبارت است از :

انتخاب نوع اظهارنامه ، پر نمودن مشخصات مالک ، بارگذاری مدارک ، بررسی دوباره و تایید اطلاعات و مدارک ، پرداخت هزینه ثبتی ، اخذ شماره اظهارنامه و رمز از طریق تلفن

در مرحله بعد ، کارشناس اداره ثبت ، تقاضای ثبت را بررسی نموده و نتیجه را اعلام می کند. (اخطار، رد یا پذیرش)

در صورت وضعیت آگهی نوبت اول، یعنی اداره با ثبت برند شما موافقت نموده که در این صورت لازم است تا نسخه تایید شده را امضا نموده و همراه با سایر مدارک به آدرس مرکز ارسال نمایید.

پس از ارسال مدارک و آگهی نوبت اول ، چنانچه ظرف مدت یک ماه از انتشار آگهی نوبت اول، دعوی یا اعتراضی نسبت به علامت وجود نداشته باشد، می توان نسبت به آگهی نوبت دوم و سپس اخذ سند ثبت برند اقدام نمود.

هزینه ثبت برند

هزینه های ثبت برند با توجه به نوع درخواست برند تجاری و طبقات درخواستی متغیر می باشد . لازم به ذکر است ، هر علامت تجاری چاپ دو آگهی در رومه ی رسمی کشور را نیز دارد که با توجه به تعداد خطوط و ابعاد علامت تجاری و سیاه سفید یا رنگی بودن آن هزینه خواهد داشت .

 

   

یکی از خصایص اصلی حق مالکیت هر مارک و علامت تجاری وصف نسبی بودن آن است، به این معنا که حقوق ناشی از مالکیت مارک محدود به موضوع یا موضوعاتی است که علامت یا مارک انتخابی آن ها را پوشش می دهد و در اظهارنامه تقدیمی به اداره ثبت علایم تجاری یا صنعتی و یا خدماتی، اظهار و کتباَ ذکر شده است.

به تعبیر دیگر حقوق ناشی از مالکیت مارک، در قلمرو موضوع مشخص شده در اظهارنامه ای که به ثبت رسیده است مورد حمایت قرار می گیرد، همان طور که حقوق مؤلف یا حق اختراع ناظر بر اثر فکری و موضوع تالیف با موضوع اختراع است و حمایت قانونی محدود به موضوع تالیف یا اختراع خواهد بود و اگر واجد حق از حمایت مطلق برخوردار است به این معنی است که در برابر هر یا هرگونه بهره برداری از موضوع حق، صاحب تالیف یا مخترع می تواند اعتراض کرده، از تضییع حقوق خود به کمک قانون و مراجع صالح جلوگیری کند.

با این ترتیب صاحب و دارنده یک مارک یا علامت تجاری، دارای حق انحصاری بهره برداری از آن ، در ارتباط با موضوع تولیدات یا خدمات معین شده در اظهارنامه که حدود آن صریحاَ و دقیقاَ مشخص شده و به ثبت رسیده است، خواهد بود. یعنی در همین قلمرو از مارک و صاحب حقوق ناشی از مارک حمایت می شود و این حق به صورت کلی و به طور مطلق و نامحدود برای مارک وجود ندارد تا صاحب مارک بتواند در سایر موضوعات و غیرمرتبط با موضوع و قلمرو فعالیت تولیدی، توزیعی یا خدماتی به ثبت رسیده، استفاده کرده و از بهره برداری و استفاده از مارک مزبور جلوگیری کند. به طور مثال صاحب مارک آدیداس که موضوع آن کفش کتانی یا سایر کفش های ورزشی است، نمی تواند از تولید ادوکلن با آرم و مارک آدیداس که موضوع علامت ثبت شده آن تولید ادوکلن نیست، جلوگیری کند.

در حقوق فرانسه مانند حقوق ایران علائم تجاری دارای اثر نسبی است ولی در گذشته دیوان کشور فرانسه بر این عقیده بود که مالکیت علایم تجاری اثر مطلق دارد و در واقع اعتقاد قضایی بر این بود که مارک ثبت شده صرف نظر از موضوع مارک، برای صاحب آن حق انحصاری مطلق ایجاد خواهد کرد و استفاده از آن بدون رضایت صاحب مارک و اخذ مجوز به هیچ وجه ولو در موضوعات خارج از قلمرو موارد مندرج در اظهارنامه مجاز نخواهد بود. توجیه اتحادیه اروپا در حمایت مطلق از مارک اولیه، به اعتبار مارک و ارزش آن لطمه وارد خواهد کرد و افراد یا اشخاص را به اشتباه و گمراهی می کشاند و اذهان عمومی را وقتی با تولیدات نامرغوب با مارک مشهور و معروف و آرم های اصیل مواجه گردد، نسبت به محصولات و خدمات صاحب مارک دچار تردید و بدبینی می کند.

بنابراین باید از مارک استفاده کند و نباید حمایت از مارک اصیل محدود به مشابهت محصولات یا خدمات مارک تقلیدی گردد و خطر گمراه شدن اذهان عمومی و مصرف کنندگان محصولات یا خدمات مشابه، نباید معیار و ملاک حمایت از مارک اصلی باشد. توجیه مذکور منطقی به نظر می رسد، زیرا از سوء استفاده جلوگیری می شود و ضمن حفظ اعتبار صاحب مارک، از حقوق مصرف کنندگان نیز حمایت خواهد شد.

در نظام حقوقی فرانسه با توجه به مواد 1- 711 و 2- 711 قانون مالکیت فکری و صنعتی که به خصوصیات و مشخصات مارک و علامت تجاری اشاره دارند ، اصل نسبی بودن اثر حقوقی ناشی از مارک پذیرفته شده است. یعنی همان طور که معیار بررسی قانونی اظهارنامه متقاضی ثبت مارک در مراجع قانونی، محصولات یا خدمات موضوع اظهارنامه است، حمایت قانونی از مارک نیز در چهارچوب موضوع آن قرار دارد، مگر آن که مارک ثبت شده دارای خصوصیات تالیف باشد، که در این صورت، صاحب مارک تجاری، صاحب حق تالیف نیز خواهد بود و غالباَ واجد مارک تجاری، اثری ادبی ، فنی یا هنری را خلق نمی کند و فقط محصولات یا خدمات اقتصادی یا تجاری خود را معرفی و آن را از محصولات و خدمات مشابه ای که به وسیله دیگران عرضه می شود متمایز می گرداند.

در مقررات کنوانسیون پاریس برای حمایت مالکیت صنعتی مصوب 20 مارس 83 و اصلاحات بعدی از جمله ماده 10 مکرر این کنوانسیون آمده است که :

1- کشورهای عضو اتحادیه مکلفند حمایت واقعی اتباع اتحادیه را در مقابل رقابت ( غیرقانونی ) نامشروع ( رقابت مکارانه ) تامین کنند.

2- هر رقابتی که برخلاف معمول شرافتمندانه صنعت یا تجارت انجام گیرد، رقابت نامشروع تلقی می شود.

3- اعمال زیر مخصوصاَ باید ممنوع شوند.

اولاَ- هر عملی که ایجاد اشتباه به نحوی از انحاء با موسسه یا محصولات یا فعالیت صنعتی یا تجاری رقیب بنماید.

ثانیاَ- اظهارات خلاف واقع در کار تجارت به نحوی که اعتبار موسسه یا محصولات یا فعالیت صنعتی یا تجاری رقیب را از بین ببرد.

ثالثاَ- مشخصات یا اظهاراتی که به کار بردن آن در بازرگانی، موجب اشتباه عامه راجع به ماهیت ، طرز شناخت ، صفات ممیزه جنس و قابلیت استعمال و مالکیت کالا گردد.

از مفاد ماده مذکور خصوصاَ بندهای اول و سوم شق 3 آن به خوبی استباط می شود که اثر حقوقی مارک و علامت تجاری نسبی است و منحصراَ موضوعات مارک یعنی محصولات یا خدمات مربوط به مارک یا علامت ثبت شده مورد حمایت قرار خواهد گرفت.

در حقوق ایران با توجه به بندهای ه- و – ز ماده 32 قانون ثبت اختراعات، طرح های صنعتی و علائم تجاری مصوب 1386 که مقرر داشته است، علامت هایی که موجب فریب یا گمراهی اذهان عمومی و مشتریان کالا یا خدمات با آرم ها و مارک های تولیدی یا خدماتی اصلی شود، قابل ثبت نیست ، مشخص و روشن است که اثر حقوقی مارک هایی که به ثبت رسیده باشد، نسبی و منحصر به کالا یا خدمات مندرج در اظهارنامه تقدیمی متقاضی به اداره ثبت مالکیت صنعتی سازمان ثبت است و همانند مقررات فرانسه و نظر حقوق دانان فرانسوی، در حقوق ایران قانون در حق مالکیت مارک ، از اصل نسبی بودن اثر حقوقی آن پیروی کرده است و هیچ مارک یا آرمی به طور مطلق مورد حمایت قانون گذار نیست.

از انتخابتان متشکریم.

هم چنین بخوانید :

- کارکرد و مزایای ثبت علامت تجاری

- آیا خودمان می توانیم ثبت برند نماییم؟

- انتشار آگهی ثبت علامت تجاری

شرکت های سهامی (عام و خاص)
در ماده 113(ل.ا.ق.ت)، در هر زمانی که هیئت مدیره ،به هر دلیلی از دعوت مجمع عمومی، برای انتخاب مدیری که سمت او نامشخص مانده خودداری کند،
وظایف بازرسان قانونی
هر کدام از ذینفع این حق و اختیار را دارند ،از بازرس یا بازرسان شرکت تقاضا کنند که، به دعوت مجمع عمومی عادی برای کامل کردن تعداد مدیران، با رعایت کردن تکلف و مراسم لازم، اقدامات مربوطه را انجام دهند. و بازرس یا بازرسان عهده دار انجام این درخواست هستند.
در ماده 148(ل.ا.ق.ت)، بازرسان وظیفه دارند، در رابطه با صحت و درستی صورت دارائی، و صورت حساب دوره عملکرد، و حساب سود و زیان و ترامه ای که مدیران برای ارائه به مجمع عمومی تهیه می کنند، و همچنین راجع به صحت و درستی مطالب و اطلاعاتی که مدیران در اختیار مجامع عمومی گذاشته اند ،اظهار نظر کنند. بازرسان باید یقین داشته باشند که، حقوق صاحبان سهام تا میزانی که قانون و اساسنامه شرکت مشخص کرده است، کاملاً یکسان رعایت شده باشد. و در شرایطی که مدیران اطلاعاتی بر ضد حقیقت، در اختیار صاحبان سهام قرار دهند. بازرسان وظیفه دارند، که مجمع عمومی را از آن مطلع کنند.
در ماده 150(ل.ا.ق.ت)، بازرس یا بازرسان وظیفه دارند، با در نظر داشتن به ماده 148 (ل.ا.ق.ت)، گزارش کاملی درباره ی اوضاع شرکت به مجمع عمومی عادی ارائه دهند. گزارش بازرسان باید حداقل ده روز قبل از تشکیل مجمع عمومی عادی، برای مراجعه صاحبان سهام در مرکز شرکت آماده باشد.
مستفاد از ماده 95 (ل.ا.ق.ت)،سهامدارانی که دارای حداقل 5/1 سهام شرکت باشند،این اختیار را دارند، که دعوت مجمع را در صورتی که پیش تر به وسیله هیئت مدیره انجام نشده باشد، از بازرسان شرکت این درخواست را داشته باشند. و بازرس یا بازرسان شرکت عهده دارند که، با رعایت تشریفات تعیین شده، مجمع مورد تقاضا را حداکثر تا ده روز دعوت کنند.
مستفاد از ماده 17(ل.ا.ق.ت)، از زمانی که بازرسان بصورت کتبی، سمت خود را می پذیرند، پذیرش مورد بحث، دلالت کننده بر علم آنان، به تکالیف و مسئولیت های مربوطه می باشد.
در ماده 117(ل.ا.ق.ت)، بازرس یا بازرسان شرکت وظیفه دارند، هرگونه تخلف از مقررات قانونی و اساسنامه شرکت در مورد سهام وثیقه مشاهده کنند ،به مجمع عمومی عادی گزارش کنند.

رتبه بندی شرکت ها یک نوع معیار تشخیص صلاحیت است که توسط معاونت برنامه ریزی و نظارت راهبردی ریاست جمهوری برای شرکت ها اتخاذ می شود.رتبه بندی در واقع یک نوع مقیاس گذاری برای تضمین کیفیت و کمیت شرکت های برتر در ارائه خدمات و دفاع از حقوق بهره وران است.

رتبه بندی و گرید شرکت ها در بخش های ذیل انجام می گیرد:
_رتبه بندی پیمانکاران
_رتبه بندی مشاوران
_رتبه بندی شرکت های انفورماتیک
_رتبه بندی شرکت های EPC
_رتبه بندی اندوه سازان

شرایط عمومی تعیین صلاحیت و دریافت گواهی رتبه شرکت ها عبارت است از:
1-شرکت در سازمان ثبت شرکت ها به ثبت رسیده باشد.(جهت اخذ رتبه ،نخستین قدم ثبت یک شرکت است)
2-شرکت واجد شرایط و امتیازات لازم برای تعیین صلاحیت در رتبه مورد نظر  طبق ضوابط و دستورالعمل های لازم باشد.
3-شرکت محرومیت یا ممنوعیتی برای انجام کارهای مربوطه نداشته باشد(عدم سوءپیشینه حرفه ای)
4-هیچکدام از مدیران شرکت نباید کارمند دولت باشند.
5-سابقه کار مفید و مرتبط مدیر عامل و اعضاء هیات مدیره موظف بر اساس جداول 1-7 آیین نامه ضروری می باشد.
6-امتیاز مدرک تحصیلی هیات مدیره و پرسنل فنی امتیازآور فقط در یک شرکت پیمانکاری یا مشاوره یا طرح ساخت محاسبه گردد.

تعریف سازنده انبوه مسکن و ساختمان:
به موجب ماده ی 1 دستورالعمل تشخیص صلاحیت تعیین پایه و صدور پروانه اشتغال به کار سازندگان انبوه مسکن و ساختمان،سازنده ی انبوه مسکن و ساختمان، به اشخاص حقیقی و حقوقی اطلاق می شود که توانمندی مدیریت و مسئولیت پدیدآوری طرح ها،توانمندی تامین و جذب سرمایه،مدیریت تولید و عرضه مسکن و ساختمان را با استفاده از فناوری های نوین صنعت ساختمان و در چارچوب مقررات ملی ساختمان و سایر قوانین مربوط داشته و پروانه اشتغال به کار مطابق ضوابط این دستورالعمل را از وزارت مسکن و شهرسازی دریافت کرده باشند.

شرایط احراز و تعیین حدود صلاحیت و پایه سازندگان حقوقی انبوه مسکن و ساختمان:
بر اساس ماده 2 دستورالعمل مذکور،شرایط احراز صلاحیت اشخاص حقوقی بر اساس عوامل ذیل به شرح ذیل مطابق با جدول شماره 1 آیین نامه مذکور است.
1-تحصیلات مدیر عامل و اعضای هیات مدیره و شرکای شرکت
2-سوابق حرفه ای شخص حقوقی و اعضای هیات مدیره
3-توان مالی،توانمندی مدیریت تامین و جذب سرمایه
4-مطلوبیت کارهای مدیریت شده و عملکرد موفق در کارهای قبلی
5-ثبت شرکت در اداره ثبت شرکت ها و مالکیت صنعتی،ارائه آگهی تاسیس شرکت در رومه رسمی کشور و داشتن اساسنامه که انجام یکی یا برخی یا تمامی خدمات موضوع ماده 1 این دستوراعمل در آن قید شده باشد.

شرایط احراز و تعیین حدود صلاحیت و پایه سازندگان حقیقی انبوه مسکن و ساختمان:
1-شرایط احراز صلاحیت با توجه به پروانه اشتغال به کار،سابقه حرفه ای،توان مالی،مدیریت منابع مالی،مطلوبیت کارهای مدیریت شده و عملکرد موفق تعیین می شود.سازنده حقیقی ااماَ باید دارای پروانه اشتغال به کار مهندسی،کاردانی و یا تجربی در یکی از رشته های مندرج در قانون نظام مهندسی و کنترل ساختمان باشد.
2-سازنده حقیقی برای احراز شرایط لازم جهت اخذ پروانه اشتغال موضوع دستورالعمل مذکور باید حداقل 50 درصد امتیازات مربوط به پایه شخص حقوقی را کسب کند و در هر حال به سازنده حقیقی انبوه مسکن و ساختمان پروانه اشتغال در پایه 3 تعلق می گیرد.
3-حدود صلاحیت سازنده حقیقی،مدیریت حداکثر 20 واحد مسی و یا 3000 متر مربع زیر بنا هر نوع واحد ساختمانی می باشد.
4-حوزه فعالیت اشخاص حقیقی،استان صادر کننده پروانه است.

مدارک لازم جهت تشخیص صلاحیت و اخذ پروانه ی انبوه سازی:
1-مدارک تحصیلی اعضاء هیئت مدیره،مدیر عامل و شرکا
2-رومه ی رسمی شرکت و اساسنامه
3-تحویل مدارک مبنی بر میزان سرمایه غیر نقدی شرکت یا سهامداران
4-ارائه مدارک و اسناد مبنی بر تسهیلات و اعتبارات بانکی
5-تحویل مستندات مبتنی بر مشارکت در ساخت پروژه ها
6-تسلیم مستندات مرتبط با تعیین تکلیف وام و تسهیلات بانکی
7-ارائه مستندات مبنی بر کیفیت طرح های اجرا شده توسط دستگاه نظارت شامل رعایت مقررات ملی و استفاده از فناوری های نوین صنعت ساختمان (سبک سازی-بهینه سازی مصرف سوخت و .)
8-تحویل مدارک نشان دهنده اجرای به موقع طرح های ساختمانی قبلی
9-ارائه پروانه اشتغال به کار مجریان ساختمانی(اشخاص حقوقی) به منظور دریافت پروانه مضاعف
ضمناَ کپی کلیه ی مدارک در دادگستری و یا دفتر اسناد رسمی برابر با اصل می شود.

ماده 24 لایحه اصلاح قسمتی از قانون تجارت ، سهم را چنین تعریف کرده است " سهم قسمتی از سرمایه شرکت سهامی است که مشخص کننده میزان مشارکت و تعهدات و منافع صاحب آن در شرکت سهامی می باشد ". یعنی هر سهم قسمتی از کل سرمایه شرکت است و صاحب سهم از منافع آن استفاده می کند.

قانون تجارت در شرکت سهامی عام ، حداکثر قیمت اسمی سهام را ده هزار ریال معین کرده است. ( ماده 29) ؛ ولی در شرکت های سهامی خاص حداقل و حداکثری برای مبلغ اسمی سهام تعیین نشده است . اوراق سهام باید متحدالشکل و چاپی و دارای شماره ترتیب باشد و به امضای حداقل دو نفر که به موجب مقررات اساسنامه تعیین می شوند برسد و ور به مهر شرکت باشد. سهم شرکت ممکن است بی نام و یا بانام باشد.

    ورقه سهم

ورقه سهم، سند قابل معامله ای است که نماینده تعداد سهامی است که صاحب آن در شرکت دارد. به این معنی که تعداد سهام، نماینده میزان سرمایه ای است که صاحب آن در شرکت دارد. ورقه سهم جزء اموال منقول است و در ید و تصرف هر کس باشد، مالک آن شناخته می شود مگر این که خلاف آن ثابت گردد.

    مندرجات ورقه سهم

به موجب ماده 26 لایحه قانونی، در هر ورقه سهم نکات ذیل باید قید شود :
1- نام شرکت و شماره ثبت آن در دفتر ثبت شرکت ها
2- مبلغ سرمایه ثبت شده و مقدار پرداخت شده آن
3- تعیین نوع سهم
4- مبلغ اسمی سهم و مقدار پرداخت شده آن به حروف و با عدد
طبق ماده 27 ل. ا. ق. ت " تا زمانی که اوراق سهام صادر نشده است ، شرکت باید به صاحبان سهام گواهینامه موقت سهم بدهد. این گواهینامه در حکم ورقه سهم است ".
در ضمن مادامی که تمامی مبلغ اسمی هر سهم پرداخت نشده است صدور رورقه سهم بی نام یا گواهینامه موقت سهم بی نام ممنوع است. به تعهد کننده این گونه سهام، گواهینامه موقت سهام بانام داده خواهد شد ؛ که نقل و انتقال آن تابع مقررات مربوط به نقل و انتقال سهام بانام است. ( ماده 29 لایحه قانونی )
همچنین لازم به یادآوری است که مبلغ اسمی و قطعات سهام در صورت تجزیه باید متساوی باشد. هر ورقه سهم ممکن است یک قطعه باشد یا به چند قطعه ( کوپن ) تقسیم شود. قطعه بندی سهم بیشتر در مواردی است که قیمت اسمی سهم زیاد و قابل توجه باشد و یک نفر نتواند همه سهم را بخرد؛ حداقل بتواند یک یا چند قطعه از آن را خریداری نماید. لیکن دارندگان قطعات سهم شریک شناخته نمی شوند و حق حضور در هیچ یک از جلسات شرکت را ندارند.

    گواهینامه موقت سهام

گواهینامه موقت سهام عبارت از این است که شرکت مبلغ پرداختی و تعهدی صاحبان سهام را پیش از صدور سهام تصدیق و تایید کند. در این مورد ماده 27 لایحه قانونی جنین مقرر داشته است : " تا زمانی که اوراق سهام صادر نشده است ؛ شرکت باید به صاحبان سهام ، گواهینامه موقت سهام بدهد که معرف تعداد و نوع سهام و مبلغ پرداخت شده آن ها باشد. این گواهینامه در حکم سهم است ولی ظرف یک سال پس از پرداخت تمامی مبلغ اسمی سهم باید ورقه سهم صادر و به صاحب سهم تسلیم و گواهینامه موقت سهم مسترد و ابطال گردد".
ولی تا وقتی که شرکت به ثبت نرسیده باشد، صدور ورقه سهم یا گواهینامه موقت سهم ممنوع است. در صورت تخلف، امضاء کنندگان مسئول جبران خسارات اشخاص ثالث خواهند بود . ( ماده 28 ل. ا. ق. ت )

    صدور سهام

قبل از تشکیل شرکت ، نمی توان ورقه سهم صادر نمود. پس از ثبت و تشکیل شرکت نیز " مادامی که تمامی مبلغ اسمی هر سهم پرداخت نشده، صدور ورقه سهم بی نام یا گواهینامه موقت بی نام ممنوع است ". ولی در سهام بانام هر گاه سی  و پنج درصد مبلغ اسمی آن پرداخت شده باشد، صدور سهم یا گواهینامه موقت مانعی ندارد. تا زمانی که اوراق سهام صادر نشده است؛ شرکت باید به صاحبان سهام گواهینامه موقت بدهد.
در مورد سهام بانام صدور آن مانعی نداردد. ولی در مورد سهام بی نام قبل از پرداخت تمام قیمت اسمی سهام " گواهینامه موقت " بانام داده خواهد شد که نقل و انتقال آن تابع مقررات مربوط به نقل و انتقال سهم بانام است .
در گواهی موقت سهام ، نیز باید مبلغ پرداخت شده و مبلغ تعهد شده قید گردد. در هر حال " ظرف مدت یک سال پس از پرداخت تمامی مبلغ اسمی سهم ، باید ورقه سهم صادر و به صاحب سهم تسلیم و گواهینامه موقت سهم مسترد و ابطال گردد ". 

امضاء کنندگان ذیل ثبت موسسه .را با مشخصات مذکور در این برگه تقاضا می نماییم .
1-نام موسسه
2- موضوع موسسه
3- تابعیت
4- مرکز اصلی موسسه و نشانی صحیح آن :
5- اسامی موسسان ( مشخصات کامل قید شود )
6- تاریخ تشکیل موسسه :
7- مدیر یا مدیران و اشخاصی که در موسسه حق امضاء دارند :
8- دارایی موسسه و میزان دارایی هر یک از موسسان :
9- آدرس شعب موسسه ( در صورت تاسیس در سایر شهرستان ها )
10- نام مدیر یا مدیران شعب :
امضاء موسسان 

نام تجاری باید قادر باشد قلب و روح مخاطب خود را تسخیر کند. در دنیای امروز که بازارهای آن مملو از محصولاتی است که از لحاظ فیزیکی تفاوت چندانی با یکدیگر ندارد ،خلق شخصیت مناسب برای یک نام تجاری، می تواند تمایز چشمگیری ایجاد کند. برای تحقق این امر و خلق نام تجاری که در اذهان و قلوب ماندگار شود باید به جست و جو و بررسی پرداخت وتمامی معیارهای انتخاب یک نام موفق و گیرا را به کار گرفت.


هر نام تجاری شخصیت خاص خود را دارد. نام های تجاری که هویت و اهداف خود را مشخص و متمایز   می سازد و چهره ای ملموس و دوستانه از خود ارائه می دهند، قادرند که با مشتریان خود ارتباطی غنی و سودمند برقرار کنند و نه تنها بخشی از قلب و ذهن آن ها بلکه بخشی از زندگی روزمره ی مصرف کنندگان را تسخیر کنند.
مردم همیشه درباره نام های تجاری صحبت می کنند،اینکه مصرف کنندگان هنگام استفاده از کالا و خدمات ترجیح می دهند محصولات و خدمات علامت گذاری شده را خریداری کنند دلایل زیادی دارد که در ادامه به چند مورد از آن هامی پردازیم .نام تجاری در واقع خلاصه ای از فعالیت شرکت است که باعث اتصال مشتری و شرکت می گردد. نام تجاری وسیله ی ارتباطی بسیار مهمی در فرآیند مدیریت ارتباط مشتری می باشد .نام های تجاری برای مصرف کنندگان با ارزش هستند زیرا:
-باعث کاهش ریسک استفاده از محصولات می گردند.
-از نظر اقتصادی برای آن ها تصمیم گیری را به صرفه تر می سازند.
نام های تجاری علائم و نشانه های با ارزشی هستند، زیرا شرکت ها را مم می سازد تا در مورد تولیدات و سرویسی که ارائه می دهند صادق باشند.نام تجاری در واقع قولی است که تولید کننده به مصرف کننده می دهد و چنانچه بین این قول و عمل نوعی عدم توازن وجود داشته باشد ،مشتری از برقراری ارتباط طولانی با شرکت احساس سودمندی نمی کند.به بیانی دیگر، نام تجاری یک نشانگر مفید برای مشتری است،زیرا می تواند به عنوان معیاری برای سنجش عملکرد تولید کننده به کار رود.
نام تجاری از دو طریق باعث افزایش ارزش شرکت می گردد:
اول اینکه باعث جذب مشتریان جدید می شود و این ویژگی برمی گردد به قابلیت استفاده از نام تجاری در آگاهی رساندن به مردم و دیگر اینکه به عنوان یک ابزار یادآوری کننده برای مشتریان فعلی است که به یاد شرکت بیفتند. می توان نام تجاری را به عنوان عامل درگیر کننده ی خریداران و فروشندگان در فرآیند برقراری ارتباط طولانی مدت تعریف کرد که نقش کلیدی را در برقراری این ارتباط بازی می کند.  بنابراین نام تجاری هم می تواند به عنوان ابزاری برای حفظ مشتریان فعلی بکار رود  و هم بعنوان ابزاری تهاجمی در جذب مشتریان جدید مورد استفاده قرار گیرد.
نام های تجاری به طور مشخص بر رضایت مشتری تاثیر می گذارد و  به مصرف کنندگان وسیله ای برای انتخاب ارائه می دهد.تنها وجود نامهای تجاری است که موجب میشود یک محصول از محصول دیگر به آسانی متمایز شود .مشتریان در مقایسه با انواع کالاهای مصرفی ،درباره ی محصولات وخدمات علامت گذاری شده اطلاعات بیشتری دارند .از این رو به سادگی قادر به تفکیک و انتخاب محصولات و خدمات علامت گذاری شده از انواع غیر علامت گذاری شده ی نا آشنا و مشابه اند.
نام های تجاری،بیش از همه خرید را آسانتر می سازد .زیرا بسته بندی علامت گذاری شده تشخیص سریع محصول را تسهیل می کند . با زندگی در دنیای سرعت،مردم به طور مداوم در جستجوی راه هایی برای جلوگیری از اتلاف در وقت زندگی شان می باشند.لذا علامت گذاری اغلب تصمیم خرید را سریع تر می کند.
وقتی مشتریان به دفعات محصولی با یک نام تجاری خریداری می کنند ،به سرعت نسبت به کیفیت و ارزش پولی آن علامت تجاری احساس خاصی پیدا می کنند.  این  احساس یا  توقع به مشتری کمک می کند که از خرید محصولات امتحان نشده خودداری کند.بیشتر مشتریان از خطر پذیری گریزانندو از نا شناخته ها دوری می جویند،اما نام های تجاری به آن هااطمینان بیشتری داده و ترس ونگرانی آن ها را کاهش می دهد.
فواید روانشناسی نام های تجاری ،از فواید عملی محصول مهمتر است.در بعضی موارد مصرف کنندگان ارتباط مهمی با نام های تجاری بر قرار می کنند که منجر به دوستی و حتی وابستگی می شود.از آنجایی که ارتباط نام تجاری با روح مصرف کننده از بین رفتنی نیست،ارزش نمادها و اسامی افزایش می یابد.نمادها واسامی عاملی برای یاد آوری خاطرات و احساسات مربوط به علامت تجاری می شوند.بنابراین نامهای تجاری می تواند احساسات و رضایت شدیدی را به وجود آورد .

 در نتیجه از آنجایی که نام تجاری قولی است که به مشتریان می دهیم ،چنانچه در اجرای این قول ثابت قدم باشیم و در حد انتظار مشتریان عمل کنیم رضایت مشتریان را جلب خواهیم کرد.در واقع رکن اصلی یک نام تجاری در ادعای اصالت آن است. اگر بتوانیم نام تجاری خود را تثبیت کنیم می‌توانیم در آن ادعای اصالت کنیم.وقتی نام تجاری  قدرتمند تثبیت می‌شود ،حتی ادعاهای ما بر ادعاهای رقبا برتری می‌ یابد.بدین ترتیب،اعتبار نشان تجاری  موجب رضایت، التزام وفاداری و تعهد مداوم می‌شود و در نهایت  به افزایش سود حاصل از آن برند می انجامد. 

مطابق قوانین گمرکی کشور، کارت بازرگانی مجوزی است که دارنده ی آن، اعم از شخص حقیقی و حقوقی می تواند با داشتن آن، اقدام به تجارت در عرصه واردات و صادرات کالا کند.در ایران تنها بازرگانانی می توانند در واردات و صادرات فعالیت نمایند که دارای کارت بازرگانی باشند. لذا، کارت بازرگانی جهت صادرات و واردات کالا برای تاجر ضروری بوده و تاجر اعم از شخص حقیقی یا حقوقی می تواند با در دست داشتن آن برای امور تجاری از جمله گشایش اعتبار در بانک استفاده نماید .

    نکات اخذ و تمدید کارت بازرگانی

_  مرجع صدور کارت بازرگانی اتاق بازرگانی است.
_ کارت بازرگانی به هر 2 صورت حقیقی و حقوقی قابل اخذ می باشد.
_ هر شخص بیش از یک کارت بازرگانی اعم از حقوقی یا حقیقی نمی تواند داشته باشد.
_  کارمندان تمام وقت دستگاه های دولتی نمی توانند کارت بازرگانی دریافت نمایند.
_ عضویت در اتاق بازرگانی ، امکان ثبت علامت تجاری غیرفارسی ،  واردات از مناطق آزاد ، ثبت سفارش و ترخیص کالا ، صادرات کلیه کالاهای مجازو مبادرت به حق العمل کاری گمرک از جمله مزایای داشتن کارت بازرگانی می باشد.

حداقل 24 سال سن ، اخذ مدرک گواهی سوء پیشینه ، داشتن عکس شش در چهار پشت سفید ، تکمیل اظهارنامه مربوطه ، اخذ پلمپ دفاتر که از آن بیش از 2 سال نگذشته باشد ، مدرک تحصیلی حداقل دیپلم ، ارائه مدرک و کپی سند مالکیت 6 دانگ و یا اجاره نامه ملکی تجاری یا اداری، داشتن کد اقتصادی جدید ، اخذ مفاصا حساب مالیات ماده 6، گواهی حسن حساب بانکی و نداشتن چک برگشتی
_ مراحل تمدید کارت بازرگانی تا حدود زیادی همانند مراحل اخذ اولیه کارت بازرگانی می باشد. به این ترتیب مدارکی چون حداقل مدرک دیپلم ، حداقل 24 سال سن ، اجاره نامه ، مفاصاحساب دارایی، حسن اعتبار بانکی، گواهی عدم سوء پیشینه و کارت پایان خدمت یا معافی مورد نیاز می باشد. همچنین علاوه بر مدارک مذکور، نیاز به مفاصاحساب بیمه در خصوص  کارت های بازرگانی حقوقی و پرداخت مالیات یک در هزار و سه در هزار کارکرد سال قبل می باشد.
_ در هنگام تمدید کارت بازرگانی چنانچه کارت بازرگانی حقیقی باشد دیگر نیاز به طی کلاس های آموزشی اتاق بازرگانی و شرکت در آزمون نیست و چنانچه کارت بازرگانی حقوقی بوده مدیر عامل شرکت هم تغییر نکرده باشد باز هم نیاز به گذراندن مجدد کلاس به هنگام تمدید کارت بازرگانی نیست. تنها زمانی در تمدید کارت بازرگانی نیاز به طی کردن دوره آموزشی است که مدیر عامل شرکت مربوطه تغییر کرده باشد.
_ در بعضی مواقع حتی بدون داشتن دیپلم می توانید برای اخذ کارت بازرگانی اقدام نمایید.
_ حتی بدون داشتن کارت بازرگانی خدمت می توانید با یک سری شرایط برای اخذ کارت بازرگانی اقدام نمایید.
_ محاسبه و پرداخت سه در هزار مالیات بردرآمد و یک در هزار فروش کالا و خدمات صرفاَ از طریق امور مالی اتاق تهران امکان پذیر است.
_ در صورتی به بازرگانان خارجی کارت بازرگانی داده می شود که کشور آن ها نیز به بازرگانان ایرانی اجازه فعالیت بازرگانی بدهد.
_ اشخاص ذیل نمی توانند کارت بازرگانی دریافت دارند.
اشخاصی که به علت ارتکاب به جنحه جنایت به موجب حکم قطعی از مراجع قضایی از تمام و یا پاره ای از حقوق اجتماعی محروم گردیده اند ؛ ورشکستگان به تقصیر و تقلب و همچنین ورشکستگان در حال موقت که امور آن تصفیه نشده باشد ؛  افرادی که مشهور به فساد اخلاق و سوء استفاده باشند.
_ مدت اعتبار کارت بازرگانی 5 سال از تاریخ صدور می باشد مشروط بر این که همه ساله عضویت دارنده کارت بازرگانی و صنایع و معادن نیز تایید و به وزارت بازرگانی اعلام شود. 

1- رسیدگی به اسناد مالی شرکت
2- انتخاب اعضای هیات مدیره شرکت
3- انتخاب بازرس
4- عزل هیات مدیره
5- عزل بازرس
6- تعیین حق احمه بازرس
7- تعیین حق احمه و پاداش هیات مدیره
8- تصمیم گیری در خصوص تقسیم سود بین صاحبان سهام
9- تعیین نحوه ی تقسیم سود سهام بین صاحبان سهام
10- توزیع اندوخته بین صابان سهام
11- انتخاب مدیران تصفیه
12- عزل مدیران تصفیه
13- قبول استعفای مدیران تصفیه
14- قبول استعفای هیات مدیره
15- به ثبت رساندن شرکت ظرف 6 ماه از اضهار نامه ی مذکور در ماده 6 لایحه
16- به ثبت رساندن کاهش یا افزایش سرمایه
17- به ثبت رساندن تغییرات اساسنامه

برای روشن شدن مطلب نخست موضوع " معامله با خود " را مطرح می کتیم و سپس درباره معاملات اعضای هیئت مدیره، مدیر عامل ، بازرسان و مدیران تصفیه با شرکت ها و اتحادیه تعاونی های مربوط گفتگو خواهیم کرد :

    معامله با خود

برای انعقاد هر قرارداد، وجود دست کم دو نفر و توافق اراده آن دو با یکدیگر لازم است. در نمایندگی، نماینده به نیابت اصیل ابراز اراده می کند؛ ولی آثار قرارداد متوجه و دامنگیر اصیل می شود. شخص می تواند به نمایندگی از طرف دیگری با خود معامله کند و اصالتاَ از جانب خود و وکالتاَ و به نمایندگی از طرف مالک ، معامله ای را نسبت به مال وی برای خود انجام دهد. از نظر حقوقی ، صحت این عمل را نمی توان رد کرد ؛ زیرا چنین معامله ای نه فقط در هیچ یک از قوانین ایران منع نشده است، بلکه از ماده 198 قانون مدنی، صحت آن مستفاد می شود. به موجب این ماده " ممکن است طرفین یا یکی از آن ها به وکالت از غیر اقدام کند و نیز ممکن است که یک نفر به وکالت از طرف متعاملین، این اقدام را به عمل آورد ". در عبارت اخیر ماده 198 چنان که پیداست، وجود دو اراده که به وکالت بک نفر بیان شود، برای صحت معامله پذیرفته شده است ؛ بنابراین در صحت معامله ای که در آن یک اراده اصالتاَ و اراده دیگر وکالتاَ بیان شود، یعنی معامله با خود، نمی توان تردید کرد. لیکن در این خصوص باید این نکته را در نظر داشت که در معامله با خود، شخصی که به وکالت از یک طرف معامله، اعمال اراده می کند، خود طرف دیگر قرارداد و مستقیماَ ذی نفع در معامله است ، لذا ممکن است بیشتر، نفع شخصی خود را ملحوظ دارد تا صلاح و غبطه طرف دیگر را. این موضوع در جایی که فردی به حکم قانون نماینده کسی باشد که شخصاَ نمی توان بیان اراده کند، دقت و توجه بیشتری را می طلبد ؛ از این جمله اند مدیران اشخاص حقوقی که نمایندگی آن ها را بر عهده دارند.
به طور کلی احوط آن است که معامله با خود در برخی موارد، ممنوع یا محدود شود تا جلوی سوء استفاده احتمالی نماینده گرفته شود. با عنایت به همین امر است که قوانین ما در چند جا معامله با خود را منع کرده و یا آن را تابع ضوابطی خاص کرده اند؛ از این جمله می توان ماده 1240 قانون مدنی را ذکر کرد که به موجب آن " قیم نمی تواند به سمت قیمومت از طرف مولی علیه با خود معامله کند، اعم از اینکه مال مولی علیه را به خود منتقل کند یا مال خود را به او انتقال دهد ". بر این مبنا معاملات اعضای هیئت مدیره ، مدیر عامل و بازرسان شرکت تعاونی با همان شرکت، تابع ضوابطی خاص است که در ادامه به آن می پردازیم.

    معاملات اعضای هیئت مدیره ، مدیر عامل و بازرسان

به موجب نمونه اساسنامه، معاملات تعاونی با هر یک از اعضای هیئت مدیره، مدیر عامل و بازرسان، تابع آیین نامه ای خواهد بود که مجمع عمومی عادی در چهارچوب دستورالعمل وزارت تعاون آن را تصویب می کند.
طبق دستورالعمل وزارت تعاون :
1- مدیران و بازرسان تعاونی و همچنین موسسات و شرکت هایی که مدیران و بازرسان تعاونی در آن ها شریک یا عضو هیئت مدیره یا مدیر عامل باشند، نمی توانند بدون اجازه هیئت مدیره، در معاملاتی که با تعاونی یا به حساب تعاونی می شود، به طور مستقیم یا غیرمستقیم طرف معامله واقع یا سهیم شوند.
2- در صورت اجازه، هیئت مدیره مکلف است بلافاصله بازرسان تعاونی را از معامله ای که اجازه آن داده شده است مطلع کند و موضوع را به اولین مجمع عمومی عادی که تشکیل می شود، گزارشی دهد.
3- بازرسان مکلف اند ضمن گزارشی ویژه حاوی جزییات معامله، نظر خود را درباره چنین معامله ای به همان مجمع عمومی تقدیم کنند.
4- عضو هیئت مدیره ذی نفع در معامله، در جلسه هیئت مدیره که برای رسیدگی و صدور اجازه تشکیل می شود و در جلسه مجمع عمومی عادی ، هنگام تصمیم گیری درباره معامله مذکور حق رای ندارد.
5- اعضای هیئت مدیره، مدیر عامل و بازرسان نمی توانند معاملاتی نظیر معاملات تعاونی مربوط که متضمن رقابت با عملیات تعاونی باشد، انجام دهند.

    معاملات مدیران تصفیه

مدیران تصفیه پس از انحلال تعاونی ها حق معامله با خود را ندارند، انتقال دارایی تعاونی در حال تصفیه، کلاَ و بعضاَ به مدیر تصفیه یا اعضای هیئا تصفیه و به خویشاوندان آن ها از طبقه اول و دوم تا درجه چهارم ممنوع است. هر نقل و انتقالی که برخلاف این مقررات صورت گیرد، باطل است. هر مدیر تصفیه یا عضو هیئت تصفیه که به چنین کاری دست بزند، به حبس از یک تا سه سال محکوم خواهد شد. ( حکم ابطال معامله باید از طرف دادگاه صادر شود ). 

همان طوری که شخص حقیقی به موجب قانون دارای اقامتگاه می باشد ، شخص حقوقی هم می تواند اقامتگاهی داشته باشد که هم در قانون مدنی و هم در قانون تجارت تصریح گردیده است و برابر ذیل ماده 1002 قانون مدنی اقامتگاه اشخاص حقوقی مرکز عملیات آن ها است لکن ماده 590 قانون تجارت اقامتگاه اشخاص حقوقی را چنین تعریف نموده است : ” اقامتگاه شخص حقوقی محلی است که اداره شخص حقوقی در آن جا است ” گرچه بعضی عقیده دارند که بین قانون مدنی و تجارت در مورد اقامتگاه شخص حقوقی اختلاف وجود دارد . به این معنا که مرکز عملیات به محلی گفته می شود که فعالیت کاری و تخصصی و فنی شخصیت حقوقی در آن جا انجام می شود در صورتیکه محل اداره شخص حقوقی یعنی محلی که هیئت مدیره و مجمع عمومی و بازرسان در آن جا تشکیل جلسه می دهند لکن با کمی تعمق معلوم می گردد که مرکز عملیات و محل اداره شخص حقوقی در معنا و مفهوم یکی است و بین قانون تجارت و قانون مدنی در خصوص اقامتگاه شخص حقوقی تضادی وجود ندارد.
لذا، اقامتگاه مکانی است که شخص به حکم قانون در آن مقیم فرض می شود. این فرض قانونی، منشا آثار متعددی است. از جمله اینکه ابلاغ اوراق دعوی، احضاریه ها و غیره به مکان مزبور، ابلاغ صحیح تلقی می گردد. مثلاَ با استناد به ماده 1007 قانون مدنی ابلاغ دادخواست به محل اشتغال ثابت کارمند دولت، معتبر است ولو اینکه وی در مرخصی به سر برد و یا حتی غایب باشد. بدیهی است در غیر این صورت همواره ممکن است با توسل به بهانه های گوناگون وقوع هرگونه ابلاغی انکار شده و حقوق اشخاص ثالث به مخاطره افتد. اشخاص حقوقی و از جمله شرکت های تجاری اگر چه وجود مادی ندارند اما فرض اقامتگاه در مورد آنان نیز کاملاَ ضروری است.

    ضرورت تعیین اقامتگاه در قرارداد شرکت تجاری

شرکا ممکن است به هنگام انعقاد قرارداد شرکت تجاری راجع به محل استقرار مدیران شرکت، محل تشکیل جلسات، محل اجرای موضوع فعالیت شرکت و نظایر آن توافق نمایند همچنانکه ممکن است تعیین این قبیل موارد را به آینده واگذارند و عرف نیز جهل به این امور را مخل به قرارداد تلقی ننماید. متقابلاَ اهمیت حفظ حقوق اشخاص ثالث ایجاب می نماید که تعیین مکانی تحت عنوان اقامتگاه برای ایجاد شرکت تجاری اامی شمرده شود، هر چند که مکان تعیین شده توسط شرکا وماَ با نکانی که مقنن آن را اقامتگاه شرکت تلقی می کند یکسان نباشد. به عبارت دیگر برای دفاع از حقوق اشخاص ثالث در برابر شخصیتی که فاقد وجود مادی است منطقی به نظر می رسد که اجازه تولد شرکت تجاری بدون تعیین اقامتگاه داده نشود.

    مطالعه قانون

جز ماده 37 که ذکر مرکز اصلی شرکت را از مندرجات اامی اساسنامه شرکت سهامی برشمرده است، هیچ یک از مواد قانون تجارت دلالتی بر ضرورت تعیین اقامتگاه ندارند. به علاوه ماده 196 تعیین آنچه را که برای ثبت شرکت لازم است به آیین نامه ای موکول نموده که در آن چنین اامی ملاحظه نمی شود. متقابلاَ لایحه قانونی اصلاح قسمتی از قانون تجارت به موجب بند 4 ماده 8 تعیین مرکز اصلی شرکت را از جمله مواد اامی طرح اساسنامه شرکت سهامی عام قلمداد نموده است. بدون اینکه معلوم نماید مقصود از مرکز اصلی همان اقامتگاه است یا خیر. به هر حال علیرغم وجود حکمی صریح نمی توان پذیرفت که مقنن ایجاد شرکت تجاری بدون تعیین اقامتگاه را تجویز نموده باشد. رویه غالب در مراجع ثبت شرکت ها نیز موید همین استنباط است و شرکا برای ثبت شرکت ناگزیر از معین نمودن اقامتگاه شرکت در قرارداد شرکت تجاری ( اساسنامه ) هستند و به این منظور ذکر شهر محل اقامت شرکت کفایت نمی کند.

    تابعیت شخص حقوقی

شخص طبیعی دارای تابعیت معین و مشخصی می باشد و تابعیت رابطه ی و معنوی است که فردی را به حکومت و یا دولتی مرتبط می نماید . به همین کیفیت شخص حقوقی هم دارای تابعیتی می باشد همچنانکه ماده 591 قانون تجارت می گوید : ” اشخاص حقوقی تابعیت مملکتی را دارند که اقامتگاه آن ها در آن مملکت می باشد”. بنابراین، هر شرکت یا موسسه در هر کشوری که تشکیل شده باشد تابعیت همان کشور را خواهد داشت.

آبمیوه، مایعی است که به طور طبیعی از میوه یا سبزیجات تهیه می شود. آبمیوه از فشردن میوه و سبزیجات یا خیساندن آن بدون استفاده از حرارت یا حلال تهیه می شود. مثلاً آب پرتقال از عصاره پرتقال تهیه می شود.
از آنجا که یکی از محصولات مهم بازارهای جهانی، فرآورده های میوه ها و سبزیجات است، صنعت آبمیوه به یکی از مهم ترین صنایع تجاری جهان تبدیل شده است که هر ساله عرصه تقاضا برای آن گسترده تر می شود و به ویژه، با توجهی که برخی از مصرف کنندگان به سلامت تغذیه خود دارند، آبمیوه های طبیعی طرفداران زیادی در سطح جهان یافته است. به طوریکه ، امروزه با توجه به افزایش آگاهی مردم نسبت به سلامت خود، مصرف آبمیوه رشد چشمگیری داشته و خرید و فروش آن در سال های اخیر رشد قابل توجهی یافته است.
شما نیز اگر قصد فعالیت در زمینه تولید انواع آبمیوه و کنسانتره را دارید می توانید جهت ثبت شرکت در قالب های سهامی خاص و یا سهامی عام اقدام نمایید. در ادامه بحث پس از تشریح مختصر در مورد شرکت های نام برده به بررسی شرایط و مدارک مورد نیاز جهت ثبت شرکت های تولید آبمیوه می پردازیم.

• شرکت سهامی خاص :
شرکت سهامی خاص شرکت بازرگانی است. و سرمایه آن، که در موقع تأسیس کمتر از یک میلیون ریال نخواهد بود، به سهام یا قطعات سهام مساوی تقسیم شده و منحصراً تمامی سرمایه به وسیله مؤسسین تعهد و تأمین می گردد‌ مسئولیت صاحبان سهام، که نباید کمتر از سه نفر باشند، محدود به مبلغ اسمی سهام آنها است و مطابق قوانین تجاری و مالی و اساسنامه شرکت اداره می شود.( مواد ۴ و ۲۰ ل.ق)

• شرکت سهامی عام :
شرکت سهامی عام شرکت بازرگانی است، سرمایه آن که در موقع تأسیس کمتر از پنج میلیون ریال نخواهد بود به سهام یا قطعات سهام مساوی تقسیم شده، که قسمتی از آن به وسیله مؤسسین و قسمتی دیگر از طریق فروش سهام به مردم تعهد و تأمین می گردد. مسئولیت صاحبان سهام که نباید کمتر از پنج نفر باشند،محدود به مبلغ اسمی سهام آنها است‌‌‌. وطبق قوانین تجاری و مالی و اساسنامه شرکت اداره می شود‌.( مواد ۱ الی ۵ لایحه قانونی اصلاح قسمتی از قانون تجارت)

• شرایط ثبت شرکت تولید آبمیوه سهامی خاص :

    مطابق ماده 3 لایحه اصلاحی قانون تجارت : حداقل تعداد سهامداران در شرکت سهامی خاص 3 نفر می باشد.( به همراه 2 نفر بازرس که بازرسین نباید از اعضاء باشند)
    حداقل سرمایه در شرکت سهامی خاص از یک میلیون ریال نباید کمتر باشد.
    حداقل 35% سرمایه می بایست نقداً پرداخت شود.

• مدارک مورد نیاز برای ثبت شرکت تولید آبمیوه سهامی خاص :

    تصویر برابر اصل مدارک احراز هویت از جمله صفحه اول شناسنامه و کارت ملی سهامداران
    دو برگ اساسنامه تکمیل شده با امضاء مؤسسین
    دو نسخه صورتجلسه هیأت مدیره با امضاء تمامی اعضاء هیأت مدیره
    گواهی عدم سوء پیشینه جهت اعضاء هیأت مدیره،مدیر عامل و بازرسان
    اصل مجوز فعالیت از مراجع ذی ربط درمواردی که ثبت موضوع نیاز به مجوز داشته باشد.
    دو نسخه صورتجلسه مجمع عمومی مؤسسین با امضاء مؤسسین
    اصل گواهی بانکی مبنی بر پرداخت سرمایه تعهدی (حداقل 35% سرمایه) در حساب شرکت در شرف تأسیس همراه با فیش پرداختی
    دوبرگ اظهارنامه تکمیل شده با امضاء مؤسسین
    اصل وکالتنامه وکیل دادگستری در صورتی که ثبت شرکت توسط وکیل صورت پذیرد

• برای ثبت شرکت تولید آبمیوه سهامی عام نیز باید مدارک زیر تهیه شود :

مدارک لازم برای ثبت شرکت سهامی عام شامل، مدارک قبل از پذیره نویسی و مدارک بعد از پذیره نویسی و تأسیس شرکت بدین شرح می باشد :
الف ) مدارک لازم جهت کسب اجازه ی پذیره نویسی شرکت سهامی عام درحال تأسیس :
1 ـ فتوکپی شناسنامه مؤسسین.
2ـ دو نسخه طرح اعلامیه پذیره نویسی
3ـ دو برگ طرح اظهارنامه شرکت سهامی عام
4ـ دو جلد طرح اساسنامه شرکت سهامی عام
5ـ گواهی بانکی مبنی بر واریز حداقل ۳۵% سرمایه، تعهد توسط مؤسسین.
ب ) مدارک لازم جهت تأسیس :
1 ـ فتوکپی شناسنامه مدیران ( در مورد اشخاص حقوقی، ارائه برگ نمایندگی، اامی است).
2ـ آگهی دعوت مجمع مؤسسین در رومه تعیین شده
3ـ گواهی بانکی مبنی بر واریز ۳۵% سرمایه شرکت
4ـ دو برگ اساسنامه
5ـ دو نسخه اظهارنامه
6ـ دو نسخه صورت جلسه هیأت مدیره ( تعداد مدیران، حداقل پنج نفر می باشد.)
7ـ دو جلد صورت جلسه مجمع عمومی مؤسسین
8ـ ارائه مجوز یا موافقت اصولی یا مجوز از مراجع ذی صلاح در صورت نیاز.

• نحوه انتخاب نام شرکت :
هر شرکت متناسب با موضوع فعالیت خود ، نامی تعیین می کند تا بواسطه آن فعالیت و عملکرد خود را از دیگران تفکیک و متمایز نماید.اصولاَ شرکا در انتخاب نام شرکت آزادند معذلک رعایت پاره ای مصالح ، خصوصاَ حفظ حقوق اشخاص ثالث ، برای انتخاب نام اجتناب ناپذیر است. مطابق دستورالعمل اجرایی تعیین نام اشخاص حقوقی ، در نام شرکت باید :
- از اسم خاص استفاده شود. نام شرکت باید دارای ریشه فارسی بوده و در آن نباید از کلمات یا عبارات انگلیسی استفاده شود.( قانون ممنوعیت به کارگیری اسامی ، عناوین و اصطلاحات بیگانه )
- نام شرکت باید درای معنا و مفهوم باشد و نباید با شئونات و قوانین انقلاب اسلامی ایران در تضاد باشد.
- نام انتخابی نباید لاتین باشد.
- جهت تعیین  اسم شرکت حداقل تعداد سیلاب ها 3 سیلاب است.
- در نام  شرکت، از عنوان های دانشمندان و کاشفان در عصر حاضر انتخاب نشود.
- استفاده از اسامی شهرها و رنگ ها و اعداد در اسم شرکت مانعی ندارد اما این کلمات جزء اسم شرکت شمرده نمی شوند و اسم شرکت باید غیر از این کلمات شامل سه کلمه باشد.

• فرآیند ثبت شرکت تولید آبمیوه :
جهت انجام امور ثبت شرکت لازم است که پروسه اداری جهت اخذ مدارک مربوط به ثبت شرکت انجام گیرد . این مراحل به شرح ذیل است :
1- تجمیع مدارک مورد نیاز
2- اخذ گواهی عدم سوء پبشنه
3- تنظیم و تدوین مفاد اساسنامه
4- انتخاب نام مناسب برای شرکت
5- تعیین نام شرکت
6- ارسال اوراق به اداره از طریق پست
7- در صورت بلامانع بودن صدور آگهی تاسیس شرکت
8- تخصیص شماره ثبت و شناسه ملی برای درخواست ثبت
9- ارسال آگهی جهت انتشار در رومه رسمی کشور
10- انجام امور تشکیل پرونده مالیاتی و اخذ کد اقتصادی

تکالیف مدیران در برابر شرکت را می توان بدین صورت تقسیم بندی نمود :
- تکالیف قانونی، یعنی تکالیفی که قانون مستقیماَ برای مدیر یا مدیران وضع نموده است.
- تکالیف قراردادی، یعنی تکالیفی که از مفاد توافق مابین مدیران و شرکت منشاء می گیرد.
- تکالیف عرفی، یعنی تکالیفی که در قانون و قرارداد نیامده است اما عرفاَ متوجه مدیران است.
- تکالیف ناشی از مصلحت ، یعنی تکالیفی که هیچیک از منابع فوق صریحاَ بدان حکم نمی کنند اما منطقاَ ضرورت رعایت مصلحت شرکت انجام آن ها را ایجاب می کند.
آنچه مسلم است اینکه تکالیف مدیران مقید به حدود اختیارات آنهاست بنابراین مدیران نمی توانند به استناد انجام تکالیف از حدود اختیارات فراتر روند. اختیارات مدیران نیز به نوبه خود از قانون، قرارداد و عرف ناشی می شود.
- مطالعه لایحه قانونی اصلاح قسمتی از قانون تجارت :
لایحه قانونی اصلاح قسمتی از قانون تجارت احکام زیادی را به بیان تکالیف و اختیارات مدیران اختصاص داده است. پیش از مطالعه این مواد را به خاطر آوریم که این قانون مدیران شرکت سهامی را به دو دسته تقسیم کرده است ؛
- اعضای هیئت مدیره و در واقع مدیران غیرعامل که البته یکی از آنان رئیس هیئت مدیره نیز هست.
- مدیر یا مدیران عامل

اینک تکالیف و اختیارات مقرر در قانون مزبور را طی چهار قسمت بیان می کنیم :
1- ماده 107 لایحه قانونی اصلاح قسمتی از قانون تجارت تکلیف کلی اعضای هیئت مدیره را اداره شرکت معین کرده است :
" شرکت سهامی به وسیله هیئت مدیره ای که از بین صاحبان سهام انتخاب شده و کلاَ یا بعضاَ قابل عزل می باشند اداره خواهد شد."
لایحه قانونی اصلاح قسمتی از قانون تجارت از تکلیف مدیرعامل سخنی به میان نیاورده است اما تردیدی نیست که تکلیف مدیر ریا مدیران عامل نیز اداره شرکت است.
شناخت دقیق مفهوم اداره شرکت و دستیابی به همه تکالیف جزئی که از این تکلیف کلی استخراج می گردد نیازمند مطالعه ای مفصل است. در اینجا تنها بر این نکته مهم تاکید می کنیم که اداره، تکلیف مدیران است و نه تکلیف هر مدیر. این مسئله بدیهی است زیرا اگر جز این باشد عمل مدیران جز بی نظمی و هرج و مرج و از میان رفتن سرمایه شرکت نتیجه ای دربر نخواهد داشت. بنابراین برای مطالعه بهتر اختیارات مدیران و تکالیف جزئی آنان باید این پرسش را در ذهن خود مطرح کنیم که قانونگذاران و شرکای شرکت تجاری چگونه سهم هر یک از مدیران را در اداره شرکت معین می کنند تا به جای بروز بی نظمی و آشفتگی، بستر اداره مطلوب شرکت فراهم شود.
2- ماده 1 لایحه قانونی اصلاح قسمتی از قانون تجارت اختیارات مدیران را به طور کلی معین نموده است :
" جز درباره موضوعاتی که به موجب مقررات این قانون اخذ تصمیم و اقدام درباره آن ها در صلاحیت خاص مجامع عمومی است مدیران شرکت دارای کلیه اختیارات لازم برای اداره امور شرکت می باشند مشروط بر آن که تصمیمات و اقدامات آن ها در حدود موضوع شرکت باشد ."
برای درک مقصود این ماده توجه به این نکات ضروری است :
- این ماده علیرغم به کارگیری کلمه مدیران، در مقام تعیین حدود اختیار هر یک از مدیران نیست معذلک با آگاهی از حدود اختیار مجموع مدیران ( هیئت مدیره ) به حدود اختیار یکایک آنان نیز پی برد.
- در این ماده از اختیار عام مدیران شرکت موارد ذیل مستثنی شده است :
- آنچه قانون در صلاحیت مجامع عمومی قرار داده است ،
- موضوع شرکت ،
- اساسنامه و
- مصوبات مجامع عمومی.
معذلک تردیدی نیست که باید استثناهای ناشی از قانون، عرف و مصلحت شرکت را نیز بر آن ها بیافزاییم.
لایحه قانونی اصلاح قسمتی از قانون تجارت به موجب ماده 124، تعیین حدود اختیارات مدیر یا مدیران عامل را به هیئت مدیره محول نموده است :
" هیات مدیره باید اقلاَ یک نفر شخص حقیقی را به مدیریت عامل شرکت برگزیند و حدود اختیارات و مدت تصدی و حق احمه او را تعیین کند ."
برای درک مقصود این ماده نیز توجه به این نکات ضروری است :
- با فرض اینکه هیئت مدیره حدود اختیارات مدیرعامل را تعیین نکند، اختیار مدیرعامل منطقاَ نمی تواند بیش از اختیارات هیئت مدیره باشد.
- استثنائات وارده بر اختیارات مدیرعامل همان است که در هیئت مدیره وجود دارد اما استثنای ناشی از مصوبات هیئت مدیره را نیز باید بدان افزود.
3- در شرکت هایی که دارای یک مدیر هستند تعیین حدود تکالیف و اختیارات چندان دشوار نیست اما در شرکت های سهامی که هیئت مدیره از چند عضو تشکیل شده و وجود چندین مدیرعامل نیز محتمل است ، وضع احکام دقیق در زمینه حدود تکالیف و اختیارات هر یک از آنان کاملاَ ضروری است والا شرکت با مدیریتی کاملاَ نابسامان روبرو خواهد بود.
لایحه قانونی اصلاح قسمتی از قانون تجارت در این زمینه  دارای احکام متعددی است که به نظر می رسد تا حدودی بی نظمی ناشی از تعدد مدیران را تقلیل می دهد :
" ماده 120- رئیس هیئت مدیره علاوه بر دعوت و اداره جلسات هیئت مدیره موظف است که مجامع عمومی صاحبان سهام را در مواردی که هیئت مدیره مکلف به دعوت آن ها می باشد دعوت نماید".
" ماده 121- برای تشکیل جلسات هیئت مدیره حضور بیش از نصف اعضای هیئت مدیره لازم است. تصمیمات باید به اکثریت آرای حاضرین اتخاذ گردد مگر آن که در اساسنامه اکثریت بیشتری مقرر شده باشد ".
" ماده 122- ترتیب دعوت و تشکیل جلسات هیئت مدیره را اساسنامه تعیین خواهد کرد. ولی در هر حال عده ای از مدیران که اقلاَ یک سوم اعضای هیئت مدیره را تشکیل دهند می توانند در صورتی که از تاریخ تشکیل آخرین جلسه هیات مدیره حداقل یک ماه گذشته باشد با ذکر دستور جلسه هیات مدیره را دعوت نمایند ."
ملاحظه می گردد که با وجود احکام فوق میان تکالیف و اختیارات مدیران متعدد که جملگی باید تصمیمات صحیحی را برای اداره شرکت اتخاذ نمایند، تداخل و بی نظمی به وجود نمی آید زیرا اراده هیچیک از مدیران به تنهایی منشاء اثر نبوده و اراده اکثریت اعضای هیئت مدیره با ترتیبات معین ملاک عمل خواهد بود.
بنابراین تکلیف هر یک از اعضای هیئت مدیره تلاش متعارف جهت دستیابی به عقیده صحیح و ارائه آن به دیگر اعضا و نهایتاَ مشارکت در رای گیری است.
لایحه قانونی اصلاح قسمتی از قانون تجارت در زمینه تقسیم تکالیف و اختیارات میان مدیران عامل متعدد حکمی ندارد بنابراین باید معتقد بود که تکلیف هر یک از مدیران عامل در اداره شرکت محدود به اختیاری است که به موجب ماده 124 از سوی هیئت مدیره به آن ها داده شده است. معذلک این عقیده خطر بروز بی نظمی در اداره شرکت را از میان نمی برد زیرا ممکن است اختیارات مدیران عامل متعدد، با یکدیگر نداخل داشته باشد و مدیران عامل در مقام اجرای تکلیف اداره شرکت دست به اعمالی بزنند که با یکدیگر تعارض داشته باشد.
در این صورت ممکن است گفته شود که مدیران عامل متعدد مکلفند قبل از هر اقدام از وجود اقدام متعارض یا موازی اطمینان حاصل نمایند و یا در هر حال به نحوی متعارف از بروز چنین مشکلاتی پرهیز نمایند.
4- آنچه تاکنون بیان شد احکام کلی راجع به تکالیف مدیران شرکت بود اما لایحه قانونی اصلاح قسمتی از قانون تجارت حاوی قواعد جزئی بسیاری نیز هست که توجه به آن ها ضروری است. البته کاملاَ بدیهی است که مجموع تکالیف جزئی مقرر در لایحه قانونی اصلاح قسمتی از قانون تجارت تمامی تکالیف مدیران را دربرنمی گیرد .به عبارت دیگر لایحه قانونی اصلاح قسمتی از قانون تجارت، تکالیف مدیران را احصا ننموده است و تنها بعضی از اجزای مهم آن را بیان نموده است. بنابراین همواره باید در مقام شناسایی تکالیف مدیران به تکلیف کلی یعنی اداره شرکت توجه داشته باشیم.
برای مطالعه تفصیلی موادی از لایحه قانونی اصلاح قسمتی از قانون تجارت که متضمن احکام جزئی راجع به تکالیف مدیران هستند می توان آن ها را در دو گروه تقسیم نمود :
- تکالیفی که مخاطب آن ها صراحتاَ مشخص شده است مانند تکلیف دعوت مجامع عمومی که به موجب ماده 120 بر عهده رئیس هیئت مدیره گذارده شده است.
- تکالیفی که در تشخیص مخاطب آن ها تردید وجود دارد مثلاَ تکلیف ارائه گواهینامه موقت سهم به موجب ماده 27 بر عهده شرکت است اما معلوم نیست که کدامیک از مدیران باید آن را انجام دهد.
5- ماده 134 لایحه قانونی اصلاح قسمتی از قانون تجارت در مقام تعیین حق احمه مدیران از عضو هیئت مدیره غیرموظف سخن به میان آورده است بدون آنکه در جای دیگر از عضو موظف سخن گفته باشد و یا این دو اصطلاح را تعریف کرده باشد. تعریفی که عملاَ پذیرفته شده آن است که عضو غیرموظف فقط در جلسات هیئت مدیره شرکت می کند اما عضو موظف عهده دار یک سمت اجرایی در شرکت نیز هست. مثلاَ مدیرعامل هم هست. بنابراین تکالیف عضو هیئت مدیره موظف و غیرموظف از این جهت که عضو هیئت مدیره هستند هیچ تفاوتی با یکدیگر ندارند.

    زمان آغاز و پایان مسئولیت مدیران

تکالیف و مسئولیت های اولین مدیران شرکت همزمان با تاسیس شرکت آغاز می گردد. در ادامه فعالیت شرکت نیز چنانچه فوت، استعفا ، عزل یا سلب شرایط قانونی از مدیر فعلی رخ دهد منطقاَ تکالیف مدیری که قبلاَ به عنوان علی البدل انتخاب شده یا اینک انتخاب می گردد بلافاصله آغاز می گردد اما چنانچه انتخاب مدیر جدید ناشی از ختم دوران تصدی مدیر پیشین باشد تکالیف مدیر جدید باید از زمان ختم دوره تصدی مدیر پیشبن باشد و نه از زمان انتخاب.
در مورد پایان مسئولیت مدیران، استعفا و عزل و یا اتمام مدت ماموریت موثر نیست بلکه باید جانشین چنین مدیری انتخاب گردد و یا انتخاب شده باشد. چنانچه تعیین جانشین در مدتی معقول انجام تپذیرد ماده 136 و بند 3 ماده 201 لایحه قانونی اصلاح قسمتی از قانون تجارت راهکارهایی را برای رهایی مدیران از این موقعیت زیانبار پیش بینی نموده است. 

درمان و دارو یکی از مهمترین بخشهای خدماتی یک جامعه می باشد، که سلامت تک تک افراد جامعه خود در گرو این مهم است ،بنابراین توجه و نظارت بسیاری از سوی جامعه بر فعالیت در این رشته معطوف گشته است.
 در ماده یک آیین نامه تاسیس و فعالیت شرکت های دارویی اشاره شده  است : موسسات دارویی به شرکت های تولید کننده ، وارد کننده و شرکتهای فوریتی واردات دارو که صلاحیت آنها مطابق قانون به تایید رسیده و مجوز فعالیت آنها صادر شده است ،اطلاق می گردد.
که این قانون با اشاره صریح ، اام به دریافت مجوز جهت تاسیس و فعالیت در این رشته را اعلام می نماید.
جهت اخذ مجوز دارویی برگه استعلام از وزارت بهداشت صادر می گردد. توجه داشته باشید که بعد از تعیین نام در اداره ثبت شرکت ها  با مراجعه به وزارت بهداشت و طی مراحل قانونی اخذ مجوز فعالیت در این حوزه نسبت به صدور آگهی تاسیس شرکت خود اقدام نمایید.
نکته مهم :صدور مجوز فعالیت شرکت پخش منوط به احراز شرایط مندرج در آیین نامه و تصویب کمیسیون قانونی ماده 20 می باشد.
همچنین بنا بر ماده 2 :شرکت پخش سراسری،شرکتی است که طبق قانون به ثبت رسیده و در اساسنامه ی آن موضوع فعالیت شرکت،توزیع دارو قید شده و با کسب مجوزهای لازم،مبادرت به تودیع دارو و شیر خشک و مکمل های غذایی رژیمی،غذاهای کمکی شیرخواران،لوازم مصرفی پزشکی و فرآورده های آرایشی بهداشتی و تجهیزات پزشکی و مومات دارویی مجاز در سراسر کشور می نماید و واسط بین موسسات دارویی مجاز و داروخانه ها است
و بنا بر ماده ی 6 آیین نامه تاسیس و فعالیت شرکت های پخش دارویی :هر شخص حقوقی که در اساسنامه ی آن موضوع توزیع دارو قید شده باشد می تواند بر اساس ضوابط درخواست تاسیس شرکت پخش سراسری با شرکت پخش استانی  اقدام نماید.

شرایط تأسیس شرکت دارویی
  1-هر شخص حقوقی که در اساسنامه آن موضوع توزیع دارو قید شده باشد میتواند بر اساس ضوابط درخواست تاسیس شرکت پخش سراسری یا شرکت پخش استانی نماید .
  2-تعداد شرکتهای پخش سراسری با توجه به گردش مالی و حجم بازار دارویی کشور هر ۵سال یکبار به تشخیص کمیسیون قانونی مرکز تعیین می گردد
  3-شرکتهای پخش سراسری و استانی صرفاَ مجاز به توزیع داروهایی هستند که مجوز ورود به بازار را از اداره کل نظارت بر امور دارو و مواد مخدر دریافت کرده باشند

مدارک مورد نیاز ثبت شرکت دارویی
1-درخواست کتبی اخذ موافقت اصولی شرکت پخش سراسری یا استانی دارو
2-تصویر اساسنامه شرکت یا موضوع فعالیت در خصوص توزیع دارو
3-تصویر اگهی روزمه رسمی تاسیس شرکت و تغییرات ان
4-نداشتن سو فعالیت در امور دارویی و وزارت بهداشت ، درمان و اموزشی پزشکی
5- گواهی عدم سو پیشینه اعضای هیئت مدیره و مدیر عامل
6-فرم تکمیل شده و تعهد نامه ی شرکت
7-معرفی نامه کتبی معاونت غذا و دارو و دانشگاه مربوطه  

شرایط لازم برای کلیه اعضای هیأت مدیره شرکت و مدیر عامل
  1-تابعیت ایران طبق قانون مربوطه
  2-متدین به یکی از ادیان رسمی مندرج در قانون اساسی
3-ارایه برگ پایان خدمت وظیفه عمومی یا معا فیت از خدمات یا گواهی اشتغال کار نیروی مسلح
4-حسن سابقه خدمت و فعالیت و توانمندی لازم در حوزه دارو با تایید کمیسمیون قانونی
5-ارایه گواهی عدم سو پیشینه و عدم اعتیاد

مدارک مورد نیاز جهت تمدید مجوز سراسری
1-درخواست کتبی مدیر عا مل شرکت
2-تداوم شرایط مطلوب انبار و توزیع دارو
3-تداوم حضور فیزیکی و فعال موسسان فنی   
4-همکاری با وزرات بهداشت ، درما ن و اموزش پزشکی و معاونتهای غذا و داروی دانشگاه های مربوطه
5-افزایش شعب یا نمایندگی های شرکت به 20 شعبه    

 شرایط تمدید مجوز فعا لیت بخش استانی
1-در خواست کتبی مدیر عامل شرکت
2-تداوم شرایط مطلوب توزیع و همکاری با دانشگاه مربوطه با تا یید معا ونت غذا و دارو  
3-تداوم حضور فیزیکی و فعال مسیول فنی در شرکت
4-همکاری با وازت بهداشت و درمان پزشکی و معاونت غذا و دارو  

سوئیس یکی از کشورهای اروپای غربی است که شهرت جهانی خود را مدیون امنیت، و بانک های مشهور است. بر اساس آمارهای بانک های جهانی در سال 2007 میلادی سوئیس پنجمین کشور ثروتمند جهان است. سوئیس مقرّ بسیاری از سازمان ها و ارگان های بین المللی مانند صلیب سرخ، سازمان تجارت جهانی، یکی از دو دفتر اروپایی سازمان ملل متحد است.
کشور سوئیس کوهستانی ترین و مرتفع ترین کشور اروپا است، مساحت کلی سوئیس 41,290 کیلومتر مربع است و پایتخت آن شهر بورن است.
این کشور بسیار زیبا که هر گوشه آن همچون یک کارت پستال منحصر به فرد می باشد، دارای طبیعت بکر و شگفت انگیزی است که از مجموعه ای از کوه ها، جنگل ها، و دریاچه ها به وجود آمده و مناظری طبیعی را در خود جای داده که به ندرت در جای دیگری از جهان یافت می شود.
60 درصد از خاک این کشور را رشته کوه معروف آلپ دربر گرفته که در بیشتر اوقات سال پوشیده از برف است و به همین جهت در زمستان بهشت اسکی بازان است که ضمن بهره مندی از طبیعت زیبای آن از بهترین و مدرن ترین وسایل و امکانات تفریحی استفاده می کنند.
سوئیس به دلیل وجود یک هیئت حاکمه موفق و پر تلاش از پیشرفته ترین و ثروتمندترین و به عبارتی امن ترین و با نظم ترین کشورهای دنیا محسوب می شود، شاخص های زندگی در بالاترین سطح استانداردهای جهانی است و بی جهت نیست که این کشور بهترین انتخاب به عنوان محل زندگی بسیاری از ثروتمندان ، مشاهیر و نخبگان است.
بخش صنعتی سوئیس که تا حدودی براساس نیروی هیدروالکتریک ارزان استوار است، شامل صنایع مهندسی از ساخت توربین تا ساعت، نساجی، غذایی دارویی و مواد شیمیایی است و در بخش کشاورزی تولید لبنیات، انگور وعلوفه اهمیت خاصی دارد.

• مزایای سرمایه گذاری در کشور سوئیس :
1ـ با ثبت شرکت در سوئیس امکان سفر به کشورهای حوزه شنگن را خواهید داشت.
2ـ موقعیت کار و زندگی در اورپا با سطح کیفیت بالا
3ـ امکان اخذ اقامت دائم
4ـ افتتاح حساب بانکی شخصی و شرکتی
5ـ مالکیت صد در صد بدون نیاز به شریک
ثبت شرکت در سوئیس :
امروزه برای رقابت در بازار جهانی انتخاب محل کسب و کار بسیار اهمیت یافته و جذابیت کشورها و بازارها باید به طور دقیق مورد بررسی قرار گیرد. با توجه به مزیت های منحصر به فرد کشور سوئیس شما می توانید نسبت به ثبت شرکت و آغاز فعالیت در این کشور اقدام نمائید.
از مهم ترین قالب های ثبتی در کشور سوئیس می توان به سه مورد زیر اشاره نمود :
ـ ثبت شرکت با تعهدات محدود
ـ ثبت شرکت سهامی خاص
ـ ثبت شرکت به صورت شعبه یا نمایندگی

این نوع شرکت برای کسب و کارهای کوچک مناسب می باشد در این نوع ثبت شرکت شما به مبلغ 13,000یورو سرمایه نیاز دارید که باید سرمایه اولیه را به صورت کامل در یکی از بانک های کشور سوئیس واریز نمایید. حداقل دو نفر سهامدار وجود داشته باشد که یکی از آن ها مقیم کشور سوئیس باشد و همچنین حق امضاء داشته باشد.
• ثبت شرکت سهامی خاص در سوئیس :

این نوع ثبت برای شرکت های بسیار بزرگ می باشد؛ تمامی سهام موجود در این شرکت فقط به نام یک نفر ثبت می گردد. دراین نوع شرکت شما باید یک نفر که مقیم کشور سوئیس باشد را به عنوان مدیر معرفی نمایید. میزان سرمایه اولیه لازم برای ثبت این نوع شرکت 62,000 یورو می باشد که باید حداقل 50 درصد از این مبلغ به صورت نقدی پرداخت گردد.
• تأسیس شعبه در سوئیس :

در این روش فردی که در کشور خود شرکتی به ثبت رسانده باشد، می تواند با ارائه مدارک لازم اقدام به تأسیس شعبه درکشور سوئیس نماید. لازم به ذکر است که در این روش نیازی به سرمایه اولیه نیست اما باید یک نفر که مقیم کشور سوئیس است را به عنوان مدیری که حق امضاء دارد انتخاب نمود.
• مدارک مورد نیاز برای ثبت شرکت در سوئیس :
ـ پر نمودن فرم ثبت شرکت در کشور سوئیس
ـ اسکن پاسپورت سهامداران و مدیرعامل
ـ طرح توجیهی اقتصادی
ـ نام شرکت که توسط خود شما ارائه می شود.
ـ تصویر آخرین مدرک تحصیلی
ـ سند مالکیت و پرینت حساب بانکی
ـ وکالتنامه امضاء شده توسط موکل

 

۱ـ در شرکت با مسئولیت محدود تعداد شرکاء حداقل ۲ نفر و در شرکت سهامی خاص تعداد سهامداران حداقل ۳ نفر می باشند

۲ـ حداقل سرمایه برای ثبت شرکت با مسئولیت محدود و سهامی خاص یک میلیون ریال است.

۳ـ درشرکت سهامی خاص حداقل ۳۵% سرمایه باید نقداً دریکی از شعب بانکها تودیع و گواهی مربوطه ارائه و ۶۵% در تعهد سهامداران باشد. در شرکت با مسئولیت محدود باید کل سرمایه تحویل مدیرعامل شرکت شده و مدیرعامل اقرار به دریافت نماید و ارائه گواهی بانکی دال بر انجام این امر ضرورت ندارد.

۴ـ انتخاب بازرس اصلی و علی البدل درشرکت سهامی خاص اجباری ولی در شرکت با مسئولیت محدود اختیاری است.

۵ـ مدت مدیریت در شرکت سهامی خاص حداکثر دو سال می باشد که قابل تمدید است و در شرکت با مسئولیت محدود مدیران شرکت برای مدت نامحدود انتخاب می شوند و همچنین مخیر خواهند بود که مدتی برای مدیران در اساسنامه شرکت مقرر دارند .

۶ـ انتخاب رومه کثیر الانتشار در شرکت سهامی خاص برای درج آگهی های دعوت شرکت در سهامی خاص اامی و در شرکت با مسئولیت محدود اختیاری است.

۷ـ شرایط احراز حدنصاب در مجامع عمومی درشرکت سهامی خاص سهل تر و در شرکت در مسئولیت محدود با توجه به نوع شرکت مشکل تر می باشد

۸ـ مجامع عمومی درشرکت سهامی خاص توسط هیئت رئیسه ای مرکب از یک نفر رئیس و دو نفر ناظر و یک نفر منشی که از بین سهامداران انتخاب می شوند اداره می گردد. در شرکت با مسئولیت محدود مجامع عمومی شرکت توسط هیئت نظارت در صورتی خواهند بود که تعداد شرکا آن از ۱۲ نفر بیشتر باشد.

۹ـ یکی دیگر از تفاوت های مسئولیت محدود و سهامی خاص در این است که در شرکت سهامی خاص و بامسئولیت محدود شرکت در افزایش سرمایه اختیاری است.

۱۰ـ سرمایه در شرکت با مسئولیت محدود به سهام یا قطعات سهام تقسیم نمی شود و شرکاء فقط تا میزان سرمایه خود در شرکت مسئول قروض و تعهدات می باشند.

۱۱ـ مدیران در شرکت سهامی خاص ااما بایستی سهامدار بوده یا تعداد سهام وثیقه مقرر در اساسنامه را تهیه و به صندوق شرکت بسپارند.مدیران در شرکت با مسئولیت محدود بصورت موظف یا غیر موظف که از بین شرکاء یا از خارج انتخاب می شوند انجام وظیفه خواهند نمود.

۱۲ـ تقسیم سود در شرکت سهامی خاص به نسبت تعداد سهام و در شرکت با مسئولیت محدود به نسبت سرمایه شرکاء تقسیم خواهد شد و در شرکت با مسئولیت محدود می توانند در اساسنامه ترتیب دیگری برای تقسیم سود مقرر دارند.

۱۳ـ حق رای در شرکت سهامی خاص به تعداد سهام در شرکت با مسئولیت محدود به نسبت سرمایه خواهد بود.

۱۴ـ تقویم سهم الشرکه غیر نقدی در شرکت با مسئولیت محدود توسط شرکاء صورت می گیرد شرکاء دراین خصوص دارای مسئولیت می باشند . تقویم آورده غیر نقدی در شرکت سهامی خاص با کارشناسان رسمی دادگستری خواهد بود.

مدارک مورد نیاز ثبت شرکت مسئولیت محدود

 

مدارک مورد نیاز:

۱-تکمیل دو نسخه شرکتنامه شرکت با مسئولیت محدود (تهیه از واحد حسابداری)

۲- تکمیل دو نسخه تقاضانامه شرکت با مسئولیت محدود (تهیه از واحد حسابداری)

۳-تکمیل دو نسخه اساسنامه شرکت با مسئولیت محدود

۴-کپی شناسنامه برابر اصل شده تمامی اعضای هیات مدیره و شرکاء (در دفا‌تر اسناد رسمی)

۵-کپی کارت ملی برابر اصل شده تمامی اعضای هیئت مدیره و شرکاء (در دفا‌تر اسناد رسمی)

۶- در صورتیکه اعضاء هیئت مدیره یا سهامداران اشخاص حقوقی باشند، ارائه کپی آخرین رومه رسمی شخص حقوقی و نامه معرفی نماینده (در سربرگ شرکت) و کپی شناسنامه و کپی کارت ملی برابر اصل شده نماینده شخص حقوقی.

۷-در صورت داشتن سهامدار خارجی برای شخص حقیقی ارائه کپی برابر اصل پاسپورت و برای اشخاص حقوقی ارائه گواهی ثبت شرکت نزد مرجع ثبت شده حاوی آخرین وضعیت شرکت و همچنین ارائه اصل و ترجمه وکالتنامه و اختیارنامه وکیل سهامدارخارجی (اعم از حقیقی و حقوقی)

۸- ارائه گواهی عدم سوء پیشینه کیفری کلیه اعضای هیات مدیره، مدیرعامل و بازرسان شرکت از طرف متقاضی ثبت شرکت. (مراکز پلیس +۱۰)

۹-ارائه اقرارنامه کلیه اعضا هیئت مدیره و مدیر عامل شرکت در متن صورتجلسه مبنی بر اینکه مشمول ممنوعیت‌های مندرج در اصل ۱۴۱ قانون اساسی نبوده و هیچگونه ممنوعیت قانونی موضوع مواد ۱۱۱ و ۱۲۶ قانون تجارت برای آن‌ها جهت عضویت در هیات مدیره و مدیرعاملی وجود ندارد. نمونه متن اقرار نامه در زیر همین بند آورده شده است:

نمونه اقرار نامه: کلیه اعضا هیئت مدیره و مدیر عامل اقرار نمودند مشمول ممنوعیت مندرج در اصل ۱۴۱ قانون اساسی و مواد ۱۱۱ و ۱۲۶ لایحه اصلاحی قانون تجارت نمی‌باشند .

۱۰- ارائه اصل وکالتنامه یا کپی برابر اصل وکالتنامه.

۱۱- ارائه اصل قیم نامه یا کپی برابر اصل قیم نامه.

۱۲- تکمیل فرم تعیین نام و پرداخت فیش ۴۰،۰۰۰ ریال بعنوان هزینه تعیین نام.

شرایط ثبت شرکت مسئولیت محدود

بهمن ۳, ۱۳۹۳/0 دیدگاه /در ثبت شرکت مسئولیت محدود /توسط admin

شرایط ثبت شرکت مسئولیت محدود

۱٫حداقل تعداد شركا در شركت مسئولیت محدود دو نفر خواهد بود ( م ٩٤ ق.ت)

۲٫ حداقل سرمایه در شرکت مسئولیت محدود با توجه به رویه و حداقل مبلغ دریافت حق الثبت یك میلیون ریال می باشد.

۳٫ سعی شود در نام شركت از نام شركا استفاده نشود اسم شریكی كه در نام شركت قید شود حكم شریك ضامن در شركت تضامنی را داشته و در بدو امر مسئول پرداخت كلیه قروض و تعهدات شركت خواهد بود ( م ٩٥ ق.ت)

۴٫ در شركت نامه باید صراحتا قید شده باشد كه سهم الشركه های غیر نقدی هركدام به چه میزان تقویم شده است و هر شركت كه برخلاف این ماده تشكیل شود باطل و از درجه اعتبار ساقط است ( م ٩٧ ق .ت)

۵٫ كلیه شركا نسبت به قیمتی كه در حین تشكیل برای سهم الشركه های غیر نقدی معین شده در مقابل اشخاص ثالث مسئولیت تضامنی دارند ( م ٩٨ ق.ت)

۶٫ سهم الشركه شركا نمی تواند به شكل اوراق تجارتی قابل انتقال اعم از با اسم و بی اسم و غیره درآید و سهم الشركه را نمی توان منتقل به غیر نمود مگر با رضایت عده ای از شركا كه لااقل سه ربع سرمایه متعلق به آنها بوده و اكثریت عددی نیز داشته باشند ( م ١٠٢ ق.ت)

۷٫ انتقال سهم الشركه به موجب سند رسمی خواهد بود ( م ١٠٣ ق. ت)

۸٫ شركت بوسیله یك یا چند نفر مدیر كه بصورت موظف یا غیر موظف از بین شركا یا از خارج برای مدت محدود یا نامحدود معین می شوند اداره می گردد ( م ١٠٤ ق.ت)

۹٫ مدیران شركت كلیه اختیارات لازم را برای نمایندگی و اداره شركت خواهند داشت مگر اینكه در اساسنامه غیر این ترتیب مقرر شده باشد ( م ١٠٥ ق.ت)

۱۰٫ تصمیمات راجع به شركت باید به اكثریت لااقل نصف سرمایه اتخاذ شود و اگر در دفعه اول این اكثریت حاصل نشد باید تمام شركا مجددا دعوت شوند و در این صورت تصمیمات به اكثریت عددی شركا اتخاذ می شود اگر چه اكثریت مزبور دارای نصف سرمایه نباشد اساسنامه شركت می تواند ترتیب دیگری برای حد نصاب مجامع مقرر دارد . ( م ١٠٦ ق.ت)

۱۱٫ هر یك از شركا به نسبت سهمی كه در شركت دارد در مجامع دارای رای خواهد بود اساسنامه شركت می تواند ترتیب دیگری مقرر نماید ( م ١٠٧ ق.ت)

۱۲٫ روابط شركا شركت تابع مقررات اساسنامه است و تقسیم سود به نسبت سرمایه شركا است اساسنامه شركت می تواند ترتیب دیگری برای تقسیم سود مقرر دارد ( م ١٠٨ ق.ت)

۱۳٫ در هر شركت با مسئولیت محدود كه تعداد شركا بیش از ١٢ نفر باشند باید دارای هیات نظار بوده و هیات نظار لااقل سالی یك مرتبه مجمع عمومی شركا را تشكیل دهد ( م ١٠٩ق.ت) هیات نظار مركب از ٣ نفر بوده كه از بین شركا برای مدت یك سال انتخاب می شوند و اعضای هیات نظار نبایستی عضو هیات مدیره شركت باشند.

وظایف هیات نظار در شرکت مسئولیت محدود:

الف: تحقیق نماید كه سرمایه نقدی شركت پرداخت شده و سهم الشركه غیر نقدی تقویم وتسلیم شده باشد .

ب: در شركت نامه تقویم سهم الشركه غیر نقدی به صراحت ذكر شده باشد.

ج: دعوت شركا برای مجمع عمومی فوق العاده .

د: اعضای هیات نظار از جهت اعمال اداری و نتایج حاصله از آن هیچ مسئولیتی ندارند لیكن هر یك از آنها در انجام ماموریت خود بر طبق قوانین معموله مملكتی مسئول اعمال و تقصیرات خود می باشند ( م ١٦٧ ق.ت)

ه: اعضای هیات نظار دفاتر و صندوق و كلیه اسناد شركت را تحت تدقیق در آورده همه ساله گزارش به مجمع عمومی میدهند و هر گاه در تنظیم صورت دارایی بی ترتیبی و خبطهایی مشاهده نمایند موضوع را در گزارش مذكور ذكر نموده و اگر مخالفتی با پیشنهاد مدیر شركت در تقسیم منافع داشته باشند دلایل خود را بیان می كنند ( م ١٦٨ ق.ت)

و: تا ١٥ روز قبل از انعقاد مجمع عمومی هر صاحب سهمی می تواند ( خود یا نماینده او(در مركز اصلی شرت حاضر شده از صورت بیلان و صورت دارایی و گزارش هیات نظار اطلاع حاصل كند. ( م ١٧٠ ق.ت)

۱۴٫ شركای شركت نمی توانند تابعیت شركت را تغییر دهند مگر به اتفاق آرا ( م ١١٠ ق.ت)

۱۵٫ اتخاذ تصمیم راجع به تغییرات اساسنامه باید با اكثریت عددی شركا كه لااقل سه ربع (سه چهارم) سرمایه را نیز دارا باشند به عمل آید اساسنامه شركت می تواند حد نصاب دیگری را مقرر دارد. (م ١١١ ق.ت)

۱۶٫ در هیچ مورد اكثریت شركا نمی توانند شریكی را مجبور به افزایش سهم الشركه خود در شركت نمایند. ( م ١١٢ ق.ت)

۱۷٫شركت با مسئولیت محدود در موارد ذیل منحل می شود:

١- وقتی كه شركت مقصودی را كه برای آن تشكیل شده انجام داده یا انجام آن غیر ممكن شده است.

٢- وقتی كه شركت برای مدت معینی تشكیل و مدت منقضی شده باشد.

٣- در صورتی كه شركت ورشكست شود.

٤- در صورت تصمیم عده ای از شركا سهم الشركه آنها بیش از نصف سرمایه شركت باشد.

٥- در صورتی كه به واسطه ضررهای وارده نصف سرمایه شركت از بین رفته ویكی از شركا تقاضای انحلال كرده و محكمه دلایل او را موجه دیده و سایر شركا حاضر نباشند سهمی را كه در صورت انحلال به او تعلق می گیرد پرداخته و او را از شركت خارج نمایند.

٦- در مورد فوت یكی از شركا اگر به موجب اساسنامه پیش بینی شده باشد. ( مواد ٩٣ و ١١٤ق.ت)

 

۱۸٫ در هر موقع كه تصمیماتی برای تغییر اساسنامه شركت یا تمدید مدت شركت زاید بر مدت مقرر یا انحلال شركت (حتی در مواردی كه انحلال به واسطه انقضای مدت شركت صورت می گیرد) و تعیین كیفیت تفریغ حساب یا تبدیل شركا یا خروج بعضی از آنها از شركت یا تغییر اسم شركت اتخاذ شود مقررات مواد ١٩٥ (بند ٢١) و ١٩٧ (بند ٢٢ ) لازم الرعایه است. (م ٢٠٠ ق ت)

۱۹٫ در شركتهای سهامی و شركتهای با مسئولیت محدود و شركتهای تعاونی امر تصفیه به عهده مدیران شركت است مگر آنكه اساسنامه یا اكثریت مجمع عمومی شركت ترتیب دیگری مقرر داشته باشد.( م ٢١٣ ق. ت)

۲۰٫ هر شركت تجارتی ایرانی مذكور در این قانون ( قانون تجارت) و هر شركت خارجی كه بر طبق قانون ثبت شركتها مصوب خرداد ١٣١٠ مكلف به ثبت است باید در كلیه اسناد و صورت حسابها و اعلانات و نشریات خطی یا چاپی خود در ایران تصریح نماید كه در تحت چه نمره در ایران به ثبت رسیده و الا محكوم به جزای نقدی خواهد شد(قسمتی از م ٢٢٠ ق.ت)

۲۱٫ انتخاب بازرس در شركت با مسئولیت محدود اختیاری است .

۲۲٫ انتخاب رومه برای درج آگهی های دعوت شركت در شركت با مسئولیت محدود اختیاری است.

۲۳٫ پس از تشكیل شركت با مسئولیت محدود حداكثر ظرف یك هفته از تاریخ ثبت نسبت به تهیه دفاتر قانونی ( دفتر رومه و كل) و پلمپ آنها در اداره ثبت شركتها اقدام نمایند.

اختراع نتیجه فکر فرد یا افراد است که برای اولین بار فرآیند یا فرآورده ای خاص را ارائه می کند و مشکلی را در یک حرفه، فن ، فناوری ، صنعت و مانند آن حل می نماید .

اختراعی قابل ثبت است که حاوی ابتکار جدید و دارای کاربرد صنعتی باشد .ابتکار جدید عبارت است از آنچه که در فن یا صنعت قبلی وجود نداشته و برای دارنده مهارت عادی در فن مذکور معلوم و آشکار نباشد و از نظر صنعتی، اختراعی کاربردی محسوب می شود که در رشته ای از صنعت قابل ساخت یا استفاده باشد .منظور از صنعت، معنای گسترده آن است و شامل مواردی نظیر صنایع دستی، کشاورزی، ماهیگیری و خدمات نیز می شود.

مواردی که از حیطه ثبت اختراع خارج است را به اختصار: کشفیات و نظریه ها، روشهای تجاری یا درمانی بیماری، آنچه که قبلا پیش بینی شده باشد و آنچه که خلاف موازین شرعی و عمومی و اخلاقی باشد.

موسسه ثبتی و حقوقی  افتخار دارد که با محوریت امور ثبتی از جمله ثبت شرکت، خدمات ارزنده ای نیز به جامعه مبتکرین و مخترعین ارائه نموده و نقش خود را در راستای پیشرفت و توسعه میهن عزیزمان ایفا کند.و در سالهای خدمت بالغ بر ۱۰۰۰ ثبت اختراع را در پرونده سبقه و ثبتی خود داشته باشد.

روش های ثبت اختراع

روش اعلامی

ثبت اختراع به نحوه روش اعلامی بر اساس ادعای مخترع صورت می گیرد در این روش ادعای مخترع مقرون به صحت تلقی شده و به شرط عدم سابقه ثبت ادعای مخترع به ثبت می رسد ماده ٣٦ قانون ثبت علایم تجارتی و اختراعات مقرر می دارد كه: ورقه (سند) اختراع به هیچ وجه برای قابل استفاده بودن و یا جدید بودن و یا حقیقی بودن اختراع سندیت ندارد و همچنین ورقه اختراع مزبور به هیچ وجه دلالت بر این نمیكند كه تقاضا كننده یا موكل او مخترع واقعی می باشد و یا شرح اختراع یا نقشه های آن صحیح است و اشخاص ذینفع می توانند نسبت به موارد مزبور در محكمه ابتدایی تهران اقامه دعوی كرده و خلاف آنرا ثابت نمایند در پرونده سبقه و ثبتی خود داشته باشد.

با عنایت به ماده فوق الذكر روش ثبت اختراع در ایران روش اعلامی می باشد مخترع مدارك اختراع ادعایی خود را به ثبت  تحویل  می نماید و  وکلای ثبت  در ارتباط با اداره مالیكت صنعتی با بررسی ادعای مخترع در سوابق ثبتی خود به شرط اینكه اختراع مذكور قبلا بنام دیگری به ثبت نرسیده باشد اقدام به ثبت اختراع خواهد نمود و سند اختراع (ورقه) به نام مخترع را صادر خواهد كرد در این حالت اداره مالكیت صنعتی كه مسئولیت صدور ورقه (سند) اختراع را به عهده دارد مسئول صحت وسقم اختراع مخترع نمی باشد بلكه مخترع شخصا پاسخگو خواهد بود و اگر شخص یا اشخاصی ادعایی نسبت به اختراع ثبت شده دارند باید درمحاكم ذیصلاح قضایی مستقر در تهران با خوانده قرار دادن مخترع اقامه دعوی نمایند و نتیجه رسیدگی و صدور حكم قطعی بیانگر واقعیت امر خواهد بود.

روش تحقیقی

بعضی از كشورها با بهره جستن از وسایل و امكانات و آزمایشگاه های مختلف در زمینه های متفاوت نسبت به بررسی ماهوی اختراع مخترع اقدام می نمایند و آزمایشات مدت مدیدی بطول می انجامد تا ادعای مخترع در خصوص اختراعش مورد بررسی قرار گرفته و صحت یا سقم ادعایش مشخص شود.

در این نظام سعی می شود كه اختراع قبل از ثبت بطور محرمانه نگهداری و حق تقدمی برای ثبت جهت متقاضی منظور شود و اگر ادعای مخترع مقرون به صحت تشخیص داده شد نسبت به ثبت از تاریخ تقاضا و چنانچه ادعای مخترع صحت نداشته باشد نسبت به رد اختراع اقدام می گردد. در برخی از كشورها از هر دو روش استفاده می گردد مثلا در سوئیس در مورد اختراعاتی كه در زمینه ساعت و دارو انجام می گیرد روش تحقیقی ودر سایر زمینه ها با استفاده از روش اعلامی نسبت به ثبت اقدام می شود.

بهره جویی از روش اعلامی و تحقیقی هر كدام مزایا و معایبی دارد كه ذكر آن در حوصله این مقال نمی گنجد قدر مسلم قانونگذار هر گشور استفاده از یكی از دو روش فوق را متناسب با مقتضیات ومصلحتهای خاص خود بر می گزیند ومقررات خاص آن را برای همگان لازم الاتباع می شمارد.

مدارک مورد نیاز برای ثبت اختراع

شخص حقوقی

– کپی مدارک شناسایی مالک و مخترع

– کپی شناسنامه و کارت ملی مخترع

– کپی مدارک شناسایی (کارت ملی و شناسنامه)

– پر کردن فرم های مربوطه اختراع

– نقشه اختراع(در صورتیکه اختراع دستگاه یا کالا باشد)

– آدرس و کدپستی (مالک و مخترع)

– در صورتیکه اختراع شرکتی باشد رومه تأسیس و تغییرات مورد نیاز است.

– تأییدیه استعلامی (به درخواست اداره ثبت اختراع)

– نقشه اختراع(در صورتیکه اختراع دستگاه یا کالا باشد)

– در صورت وجود مشابهت دفاعیه انجام شود

شخص حقیقی

– کپی مدارک شناسایی مالک و مخترع

– کپی شناسنامه و کارت ملی مخترع

– کپی مدارک شناسایی (کارت ملی و شناسنامه)

– پر کردن فرم های مربوطه اختراع

– نقشه اختراع(در صورتیکه اختراع دستگاه یا کالا باشد)

– آدرس و کدپستی (مالک و مخترع)

– تأییدیه استعلامی (به درخواست اداره ثبت اختراع)

– نقشه اختراع(در صورتیکه اختراع دستگاه یا کالا باشد)

– در صورت وجود مشابهت دفاعیه انجام شود

همچنین مطابق با ماده ٣٧ قانون ثبت علایم تجارتی و اختراعات در صورتی كه:

الف: اختراع، اختراع جدید نباشد.

ب: وقتی كه ورقه (سند) اختراع جهت امور نقشه های مالی و اختراعات مخل انتظامات عمومی و فرمولها و ترتیبات دولتی صادر شده باشد.

ج: وقتی كه اختراع به طریقه علمی صرف بوده و قابلیت استفاده عملی صنعتی یا فلاحتی (كشاورزی) نداشته باشد.

د: وقتی كه پنج سال از صدور ورقه (سند) اختراع گذشته و بموقع استفاده عملی گذاشته نشده باشد هر ذینفعی می تواند به مراجع قضایی ذیصلاح در تهران رجوع و تقاضای صدور حكم دال بر بطلان ورقه اختراع صادر شده از اداره مالكیت صنعتی بنماید با توجه به مراتب مذكور روش ثبت اختراع در ایران بنحو اعلامی بوده و هر گونه ادعایی در محاكم قضایی مطرح و مورد رسیدگی قضایی قرار خواهد گرفت

مراحل ثبت اختراع چگونه است؟

در حقوق مرتبط با مالکیت صنعتی شرط استفاده از این دسته حقوق منوط به ثبت آن در مرجع متولی ثبت است و درصورتیکه اظهارنامه اختراع به مرجع ثبت تسلیم نشود حقوقی ایجاد نمی شود و ثبت اختراع مستم تسلیم اظهارنامه به مرجع ثبت است و درصورتیکه مخترع یا مالک اختراع قبل از تسلیم اظهارنامه و ثبت آن به نحوی از انحاء آنرا افشاء نماید اعم از اینکه اختراع مورد نظر را بصورت کتبی درقالب کتاب و مقاله و… منتشر نماید یا از طریق شفاهی، مصاحبه و شرکت درنمایشگاههای داخلی و بین المللی آنرا در معرض دید عمومی قرار دهد به منزله این است که با علم و اطلاع اقدام به افشاء آن در نزد عموم نموده و به نوعی درجهت عمومی سازی و وارد کردن این اختراع به حوزه قلمرو عمومی مالکیت اقدام کرده است و درصورتیکه متقاضی در مهلت ارفاقی (مهلت ۶ ماهه پس ازافشا،موضوع بنده ماده۴قانون) نیز مبادرت به تسلیم اظهارنامه اختراع ننماید حق اختراع برای وی از دست رفته محسوب می شود. بدین ترتیب کسانی که خواهان استفاده از نظام انحصارات ثبت اختراعات هستند ابتدا به ساکن باید این حق را به ثبت برسانند و معمولاً پس از ثبت اختراع است که مخترع (مالکان اختراع) می توانند علیه نقص کننده حق اختراع یا علیه هر شخصی که بدون اجازه او بهره برداریهای مندرج در بند الف ماده ۱۵ قانون ثبت اختراعات مصوب ۱۳۸۶ اعم از ساخت، صادرات و عرضه برای فروش ، فروش و استفاده از فرآورده را انجام می دهند به دادگاه شکایت کنند .

نحوه و شرایط و زمان مناسب تسلیم اظهارنامه ثبت اختراع

برطبق ماده ۲ آئین نامه اجرایی قانون ثبت اختراعات، طرحهای صنعتی و علائم تجاری مصوب ۱۳۸۶ :ثبت اختراع مستم تسلیم اظهارنامه به مرجع ثبت است و بنابر قاعده (سیستم اولین ثبت یا اختراع FIRS TO FILE )هرکسی زودتر اظهارنامه خود را تسلیم اداره اختراع نماید حق ثبت اختراع را خواهد داشت و تاریخ و زمان تسلیم اظهارنامه معیار اولویت و تقدم او نسبت به سایرین محسوب می شود و بنابر اصل اولین تسلیم کننده اظهارنامه” شما اولین متقاضی و ثبت کننده اختراع محسوب می شوید و کسی که مدعی خلاف این اصل باشد باید دلیل و مدرک و بینه ارائه نمایدتاخلاف آنرااثبات نماید.

و مهمتر اینکه تسلیم اظهارنامه مقدم درصورت احراز شرایط و جمع بودن شرایط خاص حائز اهمیت بوده و عجله در تسلیم اظهارنامه بدون ارائه توصیف و نقشه و ادعاهای گویا و کامل نمی تواند منشاء اثر لازم وموثر باشد و چه بسا اختراعاتی که با سرعت تسلیم می شود فاقد شرایط یا پختگی لازم برای استفاده از قاعده تسلیم اظهارنامه مقدم باشد و یا اینکه شما در آینده خواستار تغییرات کلی در اختراعات خود باشید و این امرشمارا با محدودیتهایی مواجه خواهدکردو ممکن است توفیق تجاری شمار را در آینده دچار خدشه کند فلذا م با افراد مطلع و با تجربه در این زمینه، راجع به زمان مناسب برای تسلیم اظهارنامه بسیار راهگشا واثرگذارخواهد بود.

اختراع نتیجه فکر فرد یا افراد است که برای اولین بار فرآیند یا فرآورده ای خاص را ارائه می کند و مشکلی را در یک حرفه، فن ، فناوری ، صنعت و مانند آن حل می نماید .

اختراعی قابل ثبت است که حاوی ابتکار جدید و دارای کاربرد صنعتی باشد .ابتکار جدید عبارت است از آنچه که در فن یا صنعت قبلی وجود نداشته و برای دارنده مهارت عادی در فن مذکور معلوم و آشکار نباشد و از نظر صنعتی، اختراعی کاربردی محسوب می شود که در رشته ای از صنعت قابل ساخت یا استفاده باشد .منظور از صنعت، معنای گسترده آن است و شامل مواردی نظیر صنایع دستی، کشاورزی، ماهیگیری و خدمات نیز می شود.

مواردی که از حیطه ثبت اختراع خارج است را به اختصار: کشفیات و نظریه ها، روشهای تجاری یا درمانی بیماری، آنچه که قبلا پیش بینی شده باشد و آنچه که خلاف موازین شرعی و عمومی و اخلاقی باشد.

موسسه ثبتی و حقوقی  افتخار دارد که با محوریت امور ثبتی از جمله ثبت شرکت، خدمات ارزنده ای نیز به جامعه مبتکرین و مخترعین ارائه نموده و نقش خود را در راستای پیشرفت و توسعه میهن عزیزمان ایفا کند.و در سالهای خدمت بالغ بر ۱۰۰۰ ثبت اختراع را در پرونده سبقه و ثبتی خود داشته باشد.

روش های ثبت اختراع

روش اعلامی

ثبت اختراع به نحوه روش اعلامی بر اساس ادعای مخترع صورت می گیرد در این روش ادعای مخترع مقرون به صحت تلقی شده و به شرط عدم سابقه ثبت ادعای مخترع به ثبت می رسد ماده ٣٦ قانون ثبت علایم تجارتی و اختراعات مقرر می دارد كه: ورقه (سند) اختراع به هیچ وجه برای قابل استفاده بودن و یا جدید بودن و یا حقیقی بودن اختراع سندیت ندارد و همچنین ورقه اختراع مزبور به هیچ وجه دلالت بر این نمیكند كه تقاضا كننده یا موكل او مخترع واقعی می باشد و یا شرح اختراع یا نقشه های آن صحیح است و اشخاص ذینفع می توانند نسبت به موارد مزبور در محكمه ابتدایی تهران اقامه دعوی كرده و خلاف آنرا ثابت نمایند در پرونده سبقه و ثبتی خود داشته باشد.

با عنایت به ماده فوق الذكر روش ثبت اختراع در ایران روش اعلامی می باشد مخترع مدارك اختراع ادعایی خود را به ثبت  تحویل  می نماید و  وکلای ثبت  در ارتباط با اداره مالیكت صنعتی با بررسی ادعای مخترع در سوابق ثبتی خود به شرط اینكه اختراع مذكور قبلا بنام دیگری به ثبت نرسیده باشد اقدام به ثبت اختراع خواهد نمود و سند اختراع (ورقه) به نام مخترع را صادر خواهد كرد در این حالت اداره مالكیت صنعتی كه مسئولیت صدور ورقه (سند) اختراع را به عهده دارد مسئول صحت وسقم اختراع مخترع نمی باشد بلكه مخترع شخصا پاسخگو خواهد بود و اگر شخص یا اشخاصی ادعایی نسبت به اختراع ثبت شده دارند باید درمحاكم ذیصلاح قضایی مستقر در تهران با خوانده قرار دادن مخترع اقامه دعوی نمایند و نتیجه رسیدگی و صدور حكم قطعی بیانگر واقعیت امر خواهد بود.

روش تحقیقی

بعضی از كشورها با بهره جستن از وسایل و امكانات و آزمایشگاه های مختلف در زمینه های متفاوت نسبت به بررسی ماهوی اختراع مخترع اقدام می نمایند و آزمایشات مدت مدیدی بطول می انجامد تا ادعای مخترع در خصوص اختراعش مورد بررسی قرار گرفته و صحت یا سقم ادعایش مشخص شود.

در این نظام سعی می شود كه اختراع قبل از ثبت بطور محرمانه نگهداری و حق تقدمی برای ثبت جهت متقاضی منظور شود و اگر ادعای مخترع مقرون به صحت تشخیص داده شد نسبت به ثبت از تاریخ تقاضا و چنانچه ادعای مخترع صحت نداشته باشد نسبت به رد اختراع اقدام می گردد. در برخی از كشورها از هر دو روش استفاده می گردد مثلا در سوئیس در مورد اختراعاتی كه در زمینه ساعت و دارو انجام می گیرد روش تحقیقی ودر سایر زمینه ها با استفاده از روش اعلامی نسبت به ثبت اقدام می شود.

بهره جویی از روش اعلامی و تحقیقی هر كدام مزایا و معایبی دارد كه ذكر آن در حوصله این مقال نمی گنجد قدر مسلم قانونگذار هر گشور استفاده از یكی از دو روش فوق را متناسب با مقتضیات ومصلحتهای خاص خود بر می گزیند ومقررات خاص آن را برای همگان لازم الاتباع می شمارد.

مدارک مورد نیاز برای ثبت اختراع

شخص حقوقی

– کپی مدارک شناسایی مالک و مخترع

– کپی شناسنامه و کارت ملی مخترع

– کپی مدارک شناسایی (کارت ملی و شناسنامه)

– پر کردن فرم های مربوطه اختراع

– نقشه اختراع(در صورتیکه اختراع دستگاه یا کالا باشد)

– آدرس و کدپستی (مالک و مخترع)

– در صورتیکه اختراع شرکتی باشد رومه تأسیس و تغییرات مورد نیاز است.

– تأییدیه استعلامی (به درخواست اداره ثبت اختراع)

– نقشه اختراع(در صورتیکه اختراع دستگاه یا کالا باشد)

– در صورت وجود مشابهت دفاعیه انجام شود

شخص حقیقی

– کپی مدارک شناسایی مالک و مخترع

– کپی شناسنامه و کارت ملی مخترع

– کپی مدارک شناسایی (کارت ملی و شناسنامه)

– پر کردن فرم های مربوطه اختراع

– نقشه اختراع(در صورتیکه اختراع دستگاه یا کالا باشد)

– آدرس و کدپستی (مالک و مخترع)

– تأییدیه استعلامی (به درخواست اداره ثبت اختراع)

– نقشه اختراع(در صورتیکه اختراع دستگاه یا کالا باشد)

– در صورت وجود مشابهت دفاعیه انجام شود

همچنین مطابق با ماده ٣٧ قانون ثبت علایم تجارتی و اختراعات در صورتی كه:

الف: اختراع، اختراع جدید نباشد.

ب: وقتی كه ورقه (سند) اختراع جهت امور نقشه های مالی و اختراعات مخل انتظامات عمومی و فرمولها و ترتیبات دولتی صادر شده باشد.

ج: وقتی كه اختراع به طریقه علمی صرف بوده و قابلیت استفاده عملی صنعتی یا فلاحتی (كشاورزی) نداشته باشد.

د: وقتی كه پنج سال از صدور ورقه (سند) اختراع گذشته و بموقع استفاده عملی گذاشته نشده باشد هر ذینفعی می تواند به مراجع قضایی ذیصلاح در تهران رجوع و تقاضای صدور حكم دال بر بطلان ورقه اختراع صادر شده از اداره مالكیت صنعتی بنماید با توجه به مراتب مذكور روش ثبت اختراع در ایران بنحو اعلامی بوده و هر گونه ادعایی در محاكم قضایی مطرح و مورد رسیدگی قضایی قرار خواهد گرفت

مراحل ثبت اختراع چگونه است؟

در حقوق مرتبط با مالکیت صنعتی شرط استفاده از این دسته حقوق منوط به ثبت آن در مرجع متولی ثبت است و درصورتیکه اظهارنامه اختراع به مرجع ثبت تسلیم نشود حقوقی ایجاد نمی شود و ثبت اختراع مستم تسلیم اظهارنامه به مرجع ثبت است و درصورتیکه مخترع یا مالک اختراع قبل از تسلیم اظهارنامه و ثبت آن به نحوی از انحاء آنرا افشاء نماید اعم از اینکه اختراع مورد نظر را بصورت کتبی درقالب کتاب و مقاله و… منتشر نماید یا از طریق شفاهی، مصاحبه و شرکت درنمایشگاههای داخلی و بین المللی آنرا در معرض دید عمومی قرار دهد به منزله این است که با علم و اطلاع اقدام به افشاء آن در نزد عموم نموده و به نوعی درجهت عمومی سازی و وارد کردن این اختراع به حوزه قلمرو عمومی مالکیت اقدام کرده است و درصورتیکه متقاضی در مهلت ارفاقی (مهلت ۶ ماهه پس ازافشا،موضوع بنده ماده۴قانون) نیز مبادرت به تسلیم اظهارنامه اختراع ننماید حق اختراع برای وی از دست رفته محسوب می شود. بدین ترتیب کسانی که خواهان استفاده از نظام انحصارات ثبت اختراعات هستند ابتدا به ساکن باید این حق را به ثبت برسانند و معمولاً پس از ثبت اختراع است که مخترع (مالکان اختراع) می توانند علیه نقص کننده حق اختراع یا علیه هر شخصی که بدون اجازه او بهره برداریهای مندرج در بند الف ماده ۱۵ قانون ثبت اختراعات مصوب ۱۳۸۶ اعم از ساخت، صادرات و عرضه برای فروش ، فروش و استفاده از فرآورده را انجام می دهند به دادگاه شکایت کنند .

نحوه و شرایط و زمان مناسب تسلیم اظهارنامه ثبت اختراع

برطبق ماده ۲ آئین نامه اجرایی قانون ثبت اختراعات، طرحهای صنعتی و علائم تجاری مصوب ۱۳۸۶ :ثبت اختراع مستم تسلیم اظهارنامه به مرجع ثبت است و بنابر قاعده (سیستم اولین ثبت یا اختراع FIRS TO FILE )هرکسی زودتر اظهارنامه خود را تسلیم اداره اختراع نماید حق ثبت اختراع را خواهد داشت و تاریخ و زمان تسلیم اظهارنامه معیار اولویت و تقدم او نسبت به سایرین محسوب می شود و بنابر اصل اولین تسلیم کننده اظهارنامه” شما اولین متقاضی و ثبت کننده اختراع محسوب می شوید و کسی که مدعی خلاف این اصل باشد باید دلیل و مدرک و بینه ارائه نمایدتاخلاف آنرااثبات نماید.

و مهمتر اینکه تسلیم اظهارنامه مقدم درصورت احراز شرایط و جمع بودن شرایط خاص حائز اهمیت بوده و عجله در تسلیم اظهارنامه بدون ارائه توصیف و نقشه و ادعاهای گویا و کامل نمی تواند منشاء اثر لازم وموثر باشد و چه بسا اختراعاتی که با سرعت تسلیم می شود فاقد شرایط یا پختگی لازم برای استفاده از قاعده تسلیم اظهارنامه مقدم باشد و یا اینکه شما در آینده خواستار تغییرات کلی در اختراعات خود باشید و این امرشمارا با محدودیتهایی مواجه خواهدکردو ممکن است توفیق تجاری شمار را در آینده دچار خدشه کند فلذا م با افراد مطلع و با تجربه در این زمینه، راجع به زمان مناسب برای تسلیم اظهارنامه بسیار راهگشا واثرگذارخواهد بود.

 

شرکت تجاری عبارت است از سازمانی که بین دو یا چند نفر تشکیل می شود که در آن هر یک سهمی به صورت نقد یا جنس یا کار خود در بین می گذارند تا مبادرت به عملیات تجاری نموده و منافع و زیان های حاصله را بین خود تقسیم کنند.

بنا به مراتب فوق عوامل مشخصه شرکت های تجاری به قرار ذیل است :

1- تشکیل سازمان مستقل

2- همکاری بین دو یا چند نفر

3- آوردن حصه

4- مبادرت به عملیات بازرگانی

5- تقسیم سود و زیان

این شرکت ها دارای شخصیت جداگانه از شرکاء بوده و راساَ دارای حقوق کامل می باشند که در روابط آن با شرکاء و یا اشخاص ثالث و طلبکاران شرکت و طلبکاران شخصی شرکاء تاثیر دارد. کلیه اشخاص حقیقی و حقوقی اعم از ایرانی و خارجی (در صورت احراز شرایط) می توانند شرکت ثبت نمایند.طبیعتاَ سوالاتی در این زمینه به وجود می آید. از جمله اینکه :

– به طور کلی چند نوع شرکت تجاری جهت ثبت وجود دارد ؟

– ثبت شرکت چیست ؟

– مزایای ثبت شرکت چیست ؟

– مدارک مورد نیاز جهت ثبت شرکت چیست ؟

– برای ثبت شرکت چه مراحلی را می بایست طی کرد ؟

پاسخ به این پرسش ها طی این مقاله مورد بررسی قرار خواهد گرفت. شایان ذکر است ، خوانندگان محترم در صورت مواجه شدن با هر گونه سوالی در این رابطه می توانند با متخصصان مجرب ما در ثبت شرکت  تماس حاصل فرمایند.

به طور کلی چند نوع شرکت تجاری جهت ثبت وجود دارد ؟

هر شرکتی در ایران تشکیل می شود مرکز اصلی ان در ایران است و ماهیت  ایرانی محسوب می شود .شرکت های خارجی که بخواهند در ایران به امور تجارتی یا صنعتی یا اداری فعالیت داشته باشند باید در اداره ثبت اسناد تهران به ثبت رسیده باشد .

در قانون تجاری ایران افراد می توانند با توجه به نوع فعالیت و کسب و کار خود و همچنین روابط بین شرکاء و مشتریان یکی از انواع شرکت های هفت گانه رایج را ثبت نمایند . این شرکت ها با توجه به ماده 20 قانون تجارت ایران، عبارت است از :

1- شرکت های سهامی ( به موجب ماده 4 لایحه اصلاح قسمتی از قانون تجارت مصوب 24/12/1347 شرکت سهامی به دو نوع شرکت سهامی عام و خاص تقسیم می شود.)

2- شرکت تضامنی

3- شرکت با مسئولیت محدود

4- شرکت مختلط غیر سهامی

5- شرکت مختلط سهامی

6- شرکت نسبی

7- شرکت تعاونی تولید و مصرف

شرکت سهامی عام :

شرکتی است که موسسین آن مکلفند برای تامین قسمتی از سرمایه آن به مردم مراجعه کنند.حداقل سرمایه برای تاسیس شرکت سهامی عام پنج میلیون ریال بوده و تعداد موسسین آن نیز باید حداقل پنج نفر باشند ( مواد 4، 5 ، و 107 ل.ا.ق.ت ) مراجعه به عامه از طریق پذیره نویسی صورت می گیرد.

شرکت سهامی خاص :

شرکتی است که کلیه سرمایه آن منحصراَ توسط خود موسسین تامین می شود، حداقل سرمایه شرکت سهامی خاص یک میلیون ریال بوده و موسسین نیز نباید از سه نفر کمتر باشند ( مواد 3 و 4 و 5 ل.ا.ق.ت) مسئولیت مدنی سهامدار در مقابل قروض و دیون شرکت محدود به مبلغ اسمی سهمی است که سهامدار در شرکت سهامی سرمایه گذاری کرده است.( ماده 1 ل.ا.ق.ت)

شرکت تضامنی :

شرکت هایی هستند که برای امور تجاری، و تحت اسم مخصوصی بین دو یا چند نفر تشکیل می شوند.شرکاء در مقابل دیون و قروض شرکت مسئولیت شخصی، نامحدود و تضامنی دارند.در شرکت تضامنی، قید نام یکی از شرکاء به دنبال نام شرکت ضروری می باشد؛ مثل شرکت تضامنی داوود و شرکاء و این امر به خاطر اهمیت شخصیت شرکاء و جلب اعتماد ثالث می باشد.( موارد 116، 117 و 124 ق.ت)

شرکت با مسئولیت محدود :

شرکتی است که بین دو یا چند نفر برای انجام امور تجاری تشکیل می شود.مسئولیت شریک در مقابل قروض و دیون شرکت به میزان سهم الشرکه ای است که شخص در شرکت سرمایه گذاری کرده است.فرق این شرکت با شرکت های سهامی در این است که در شرکت با مسئولیت محدود به هیچ وجه سهم الشرکه صادر نمی شود و جز با رضایت عده ای از شرکاء که سه چهارم سرمایه متعلق به آن ها باشد قابل نقل و انتقال نیست.ولی در شرکت های سهامی، سهام منتشر گردیده و نیز قابل نقل و انتقال می باشد.در شرکت با مسئولیت محدود در صورت پیش بینی در اساسنامه، با فوت ، حجر ، ممنوعیت قانونی یا قضایی یکی از شرکاء شرکت منحل می شود ولی در شرکت های سهامی عام و خاص در چنین شرایطی شرکت به حیات خود ادامه می دهد.

شرکت نسبی :

شرکتی است که برای انجام امور تجاری، تحت نام مخصوص بین دو یا چند نفر تشکیل می شود و مسئولیت هر یک از شرکاء به نسبت آورده یا سرمایه ای است که در شرکت دارد.( ماده 3 ق.ت)

شرکت مختلط غیر سهامی :

شرکتی است که برای امور تجاری، تحت نام مخصوص بین یک یا چند نفر شریک ضامن و یک یا چند نفر شریک با مسئولیت محدود تشکیل می شود.مسئولیت شرکای ضامن، تضامنی، نامحدود و شخصی است ولی مسئولیت شرکای با مسئولیت محدود به میزان سرمایه ای است که هر شریک در شرکت سرمایه گذاری  کرده است.در این نوع شرکت، سهم الشرکه قابل نقل و انتقال نبوده و شرکت با فوت یا حجر یا ممنوعیت قضایی هر یک از شرکا اصولاَ منحل می گردد.

شرکت مختلط سهامی :

شرکت هایی هستند که تحت نام مخصوص بین یک یا چند شریک ضامن و یک یا چند نفر سهامدار تشکیل می شوند.مسئولیت شریک یا شرکای ضامن تضامنی، نامحدود و شخصی است و مسئولیت سهامدار یا سهامداران در این نوع شرکت محدود به مبلغ اسمی سهامی است که هر یک از آنان در شرکت دارند.در این نوع شرکت ها سهام سهامداران قابلیت نقل و انتقال داشته و با فوت یا حجر یا ممنوعیت قانونی سهامدار شرکت منحل نمی شود.( مواد 162 و 163)

شرکت تعاونی :

این نوع شرکت ها به منظور رفع نیازمندی های مشترک اعضاء تشکیل و مسئولیت هر یک از سهامداران در مقابل قروض و دیون شرکت محدود به مبلغ اسمی سهم یا سهامی است که سهامدار در شرکت تعاونی دارا می باشد.در حال حاضر قانون بخش تعاونی اقتصاد جمهوری اسلامی ایران مصوب شهریور 1370 بر فعالیت های شرکت تعاونی حاکمیت دارد.

ثبت شرکت چیست ؟

ثبت شرکت قرادادی تجاری است که گاه بین افراد حقیقی )مردم عادی ( و حقوقی )شرکت ها ( بسته می شود تا بنا بر آن سرمایه ، توانایی یا روابط  خود را  در چهار چوب قوانین برای کسب منفعت به شراکت بگذارند و قوانین حاکم بر ثبت شرکتها تایین کننده چگونگی این روابط می باشد.  تعریف ارائه شده یکی از ساده ترین و صریح ترین تعاریف ثبت شرکت ها می باشد .

بنا بر ماده 195 قانون تجارت برای شروع فعالیت قانونی  اقتصادی ثبت شرکت لازمه شروع فعالیت و همچنین تابع قانون و مقررات قوانین  ثبت شرکت ها است .

مزایای ثبت شرکت چیست ؟

ثبت شرکت مزایای گسترده ایی دارد چه از لحاظ روابط  بین شرکا  و چه از بابت روابط شرکا و مراجعین آنها  که برخی از این مزایا عبارتند از:

1- ثبت شرکت به فعالیت اقتصادی افراد اعتبار خاصی می بخشد و موجب ایجاد تما یل   بیشتر از سوی افراد برای ایجاد همکاری می گردد .

2- ثبت نمودن شرکت نشان دهنده این مهم می باشد که برای بوجود اوردن این شخصیت حقوقی دقت های لازم شده از سوی مراجع مربوطه انجام شده و مقررات آن رعایت گردیده است و فعالیت این مجموعه در چهار چوب قانون می باشد لذا باعت ایجاد حس اعتماد در مشتریان است.

3 – ثبت شرکت از نظر ایجاد اعتماد در  معامله کنندگان با شرکت در درجه ی بالایی  از اهمیت بر خوردار است ، زیرا کسی که قراداد مهمی  با شرکت منعقد  می نماید باید بداند که سرمایه شرکت تا چه اندازه است و اختیار مدیران شرکت تا چه حدودی بوده و بالاخره قدرت و توانایی این شخصیت حقوقی به چه میزان است (موارد مهم هر شرکت در جراید کثیر و انتشار اگهی می شود تا همه به این مهم آگاه باشند )

بنابر این برای دستیابی به کسب و کار اقتصادی گسترده و قانون مدار ثبت شرکت نه تنها مفید بلکه ضروری می باشد.

مدارک مورد نیاز جهت ثبت شرکت چیست ؟

مدارک لازم جهت ثبت شرکت به قرار ذیل است :

1-  کپی کارت ملی و شناسنامه و کارت پایان خدمت باید در دفاتر اسناد رسمی اصل شوند. ( هیات مدیره ، سهامداران ، بازرسین )

2- نام شرکت

3- موضوع فعالیت شرکت

4- میزان سرمایه شرکت

5- اسامی اشخاصی که حق امضا دارند.

6- تعیین سهامداران و میزان سهام آن ها

7-  تعداد سهام شرکت و اعضا ( حداقل ا سهم اعضای هیات مدیره )

8- تعیین مدیران شرکت و سمت آن ها ( مدیر عامل ، رییس هیات مدیره ، نایب رییس هیات مدیره )

9- تعیین بازرسین شرکت ( مخصوص شرکت های سهامی خاص)

10- آدرس و کد پستی شرکت

11- آدرس و کد پستی تمام اعضا بعلاوه شماره همراه

12- گواهی عدم سوء پیشینه ( تمام اعضای هیات مدیره ، سهامداران ، بازرسین )

یادآوری می گردد که :

– دارا بودن سو پیشنه اشخاص مانعی جهت ثبت شرکت نیست . فقط نمی توانند جز هیئیت مدیره و مدیر عامل و بازرسین باشند .

– مدیر عامل نباید مدیر عامل شرکت دیگری باشد .

– اعضای هیات مدیره و مدیر عامل هیچ گونه شغل دولتی نداشته باشند .

– در شرکت سهامی خاص، دو بازرس اصل و علی البدل باید وجود داشته باشد.

– بازرسین نباید هیچ گونه نسبت فامیلی اعم از نسبی یا سببی با مدیران و مدیر عامل داشته باشند.

– اشخاص خارجی با رعایت ضوابط می توانند بدون شریک ایرانی به صورت 100% در ایران شرکت ثبت نمایند .

– چند شرکت با هم می توانند بدون وجود اشخاص حقیقی شرکت مستقلی ثبت نمایند.

مراحل ثبت شرکت که می بایست طی کرد ؟

ابتدایی ترین مرحله برای ثبت شرکت، انتخاب موضوع شرکت است که باید با همکاری و همفکری شرکا انجام شود. این امر به شما کمک می کند تا قالب ثبتی مناسب را نیز انتخاب نمایید. پرواضح است، موضوع شرکت باید مشروع و متضمن منافع عقلایی باشد والا از موارد ابطال شرکت خواهد بود. مدیران نمی توانند در عمل از حد موضوع شرکت نمایند و در صورت ، عمل آن ها اثر قانونی ندارد. در صورتی که فعالیت شما نیازمند به اخذ مجوز باشد اخذ مجوز از ارگان های مربوطه مورد نیاز و ضروری است.

در گام بعدی 5 نام شرکت خود را با توجه به اولویت مشخص می نمایید. حال نوبت به ثبت سامانه ای از طریق سایت اداره ثبت شرکت ها و موسسات غیرتجاری می رسد. پس از ثبت سامانه ای و تایید نام شرکت نوبت به ارسال مدارک به اداره ثبت شرکت ها و پیگیری روند اداری کار می باشد.

اگر مدارک تقدیمی کامل بوده و نقصی نداشت کارشناس مربوطه نسبت به تهیه پیش نویس آگهی ثبت اقدام می نماید که در اینصورت باید شخص متقاضی یا وکیل ثبت شرکت  با در دست داشتن اصل شناسنامه و کارت ملی، برای اخذ مدارک ثبتی و امضاء ذیل دفاتر به اداره ثبت مراجعه نماید.

در آخرین مرحله ثبت ، می بایست آگهی تاسیس شرکت در رومه رسمی به چاپ برسد . در آگهی که چاپ می کنید اطلاعاتی در مورد نام شرکت، نوع فعالیت و اطلاعاتی از این قبیل را مطرح می کنید. پس از درج آگهی ثبت شرکت در رومه رسمی، کار ثبت شرکت شما به پایان می رسد.

کلیه امور ثبتی و اداری خود را به ما بسپارید.

ثبت شرکت  ، افتخار دارد با بهره گیری از توان بالای کادر توانمند خود ، در  کوتاه ترین زمان ممکن اقدامات حقوقی و ثبتی لازم را جهت ثبت شرکت شما عزیزان  به عمل آورد.

 

شرکت های خارجی همزمان با معرفی و فروش محصولات خود در کشور ایران تمایل دارند تا در راستای استفاده از فی المثل طرح صنعتی محصول مورد نظر ، حمایت های لازم نیز به عمل آید. در این مقاله بر اساس مقرراتی که اخیراً به تصویب رسیده اند، به حمایت های موجود در زمینه حق اختراع و طرح های صنعتی خواهیم پرداخت.

علاقه مندان جهت کسب اطلاعات بیشتر در این رابطه می توانند مقالات ذیل را نیز مطالعه نمایند :

- مقررات مربوط به ثبت نام های تجاری و نشانه های جغرافیایی توسط شرکت های خارجی

- زمینه های فعالیت برای شرکت های خارجی در ایران

- شروط فعالیت شرکت های خارجی در ایران

حق اختراع

حق اختراع حقی است که دولت به مخترع یا نماینده وی اعطا می نماید تا مالک حق اختراع مانع ایجاد یا استفاده دیگران در مدت زمان معین گردد. این حق در پی ثبت اختراع در مراکز دولتی مربوط در هر کشور به رسمیت شناخته خواهد شد. بنابراین شرکت خارجی در صورتی که مالک حق اختراع باشد، به طور قطع تمایل خواهد داشت تا در صورت فعالیت در کشور ایران حمایت های لازم را در این زمینه به عمل آورد. مضاف بر این که از آن جا که در مرحله اخذ مجوز سرمایه گذاری، سرمایه گذار خارجی با اثبات مالکیت نسبت به حق اختراع و در مدت زمان اعتبار آن می تواند این حق را به عنوان تمام یا بخشی از سرمایه خود به کشور ایران وارد نماید، وم آشنایی با مقررات ایران در این خصوص بیشتر احساس می شود. در زمینه ثبت داخلی اختراع، " قانون ثبت اختراعات ، طرح های صنعتی و علائم تجاری" مصوب 1386 تعیین تکلیف می نماید و نحوه ثبت بین المللی اختراع در "معاهده همکاری در ثبت اختراعات" معروف به پی . سی . تی . مقرر شده که در ذیل به هر یک از آن ها پرداخته می شود.

طبق تعریفی که قانونگذار از اختراع ارائه می دهد، اختراع نتیجه فکر فرد یا افرادی است که برای بار نخست فرآیند یا فرآورده ای خاص را ارائه کند و مشکلی را در یک حرفه ، فن ، فن آوری ، صنعت و مانند این ها حل نماید. البته هر اختراعی قابل ثبت نیست. قانونگذار با بر شمردن مواردی که به عنوان اختراع قابل ثبت و حمایت نمی باشد، اختراعی را قابل ثبت معرفی می نماید که حاوی ابتکار جدید و دارای کاربرد صنعتی باشد. ابتکار جدید عبارت است از آن چه که در فن یا صنعت قبلی موجود نبوده باشد و برای دارنده مهارت عادی در فن مزبور معلوم نباشد. علاوه بر این از نظر صنعتی اختراعی صنعتی محسوب می گردد که در رشته ای از صنعت قابل ساخت یا استفاده باشد. مراد از صنعت از نظر قانونگذار معنای گسترده آن می باشد که شامل مواردی نظیر صنایع دستی، کشاورزی ، ماهیگیری و خدمات نیز خواهد بود.

متقاضی ثبت اختراع می تواند همراه با اظهارنامه خود طی اعلامیه ای حق تقدم مقرر در کنوانسیون پاریس را نیز خواستار شود. برای پذیرش این درخواست ، اداره مالکیت صنعتی از متقاضی خواهد خواست تا ظرف مدت معینی رونوشت اظهارنامه ای را ارائه دهد که توسط مرجع ثبت اظهارنامه ای که مبنای حق تقدم است، گواهی گردیده باشد. پذیرش درخواست حق تقدم سبب خواهد شد تا وی از حمایت های مذکور در کنوانسیون پاریس برخوردار گردد.

کشور ایران در تاریخ 10 / 12/ 1337 به کنوانسیون معروف به پاریس در خصوص حمایت مالکیت صنعتی که از سوی بیشتر کشورهای جهان و کلیه اعضای اتحادیه اروپا پذیرفته شده و به اصلاحات به عمل آمده بعد از آن، در تاریخ 17 / 8 / 1377 ملحق گردیده است. بنابراین شخص خارجی اعم از حقیقی یا حقوقی می تواند در کلیه موارد از مزایا و حمایت های مندرج در این کنوانسیون بهره گیرد. زیرا مقررات عهدنامه های بین المللی پس از تصویب در مجلس شورای اسلامی به منزله حکم قانون می باشند. بنابراین مفاد کنوانسیون مزبور قانون داخلی ایران محسوب می شود و می تواند نسبت به مسایل مربوط به حق اختراع استفاده گردد که از جمله این مزایا حق تقدمی است که شخص خارجی برای تسلیم اظهارنامه در سایر کشورهای اتحادیه در مهلت مقرر از آن برخوردار می باشد. مهلت حق تقدم یاد شده برای ورقه های اختراع طبق این کنوانسیون 12 ماه خواهد بود.

طبق قانون ثبت اختراعات، طرح های صنعتی و علائم تجاری، چنان چه متقاضی از قبل به تسلیم اظهارنامه در خارج از کشور اقدام نموده باشد، باید بنا به درخواست اداره مالکیت صنعتی شماره و تاریخ اظهارنامه اختراعی که در خارج تسلیم کرده و عیناَ و ماهیتاَ به اختراع مزبور در اظهارنامه تسلیم شده به اداره مالکیت صنعتی مربوط می باشد را ارائه دهد و در صورت وم تصویر هر گونه نامه، گواهینامه و یا تصمیم نهایی که اداره مالکیت صنعتی درخواست نماید را نیز به این اداره تسلیم نماید.

طبق این قانون هر شخصی هر چند آن که محل اقامت یا مرکز اصلی تجارت وی در خارج از ایران باشد، می تواند به وسیله وکیل قانونی خود که مقیم و شاغل در ایران است، اقدام های لازم را در این اداره انجام دهد. بنابراین شرکت های خارجی برای اقدام در این زمینه، نیازی به استقرار در کشور ایران نخواهند داشت.

با توجه به طولانی بودن بررسی تشریفات ثبت اختراع در کشور ایران، حمایت های ناشی از گواهینامه اختراع، نحوه ابطال گواهینامه اختراع و مسایل دیگر که نسبت به کلیه اشخاص اعم از داخلی و خارجی یکسان می باشد ، تنها به بیان این مطلب بسنده می شود که در ایران اعتبار گواهینامه اختراع 20 سال از تاریخ تسلیم اظهارنامه اختراع می باشد. البته به شرط آن که پس از گذشت یک سال از تاریخ تسلیم اظهارنامه و قبل از شروع هر سال، مبلغ تعیین شده در آیین نامه توسط متقاضی به اداره مالکیت صنعتی پرداخت گردد، در غیر این صورت گواهینامه اختراع فاقد اعتبار خواهد بود.

طبق آمار اداره مالکیت صنعتی در سال 1381 : 196 مورد در سال 1382 : 349 مورد در سال 1383 : 228 مورد در سال 1384 : 308 مورد در سال 1385 : 439 مورد و در سال 1386 : 568 مورد ثبت اختراع از سوی اشخاص خارجی در این اداره انجام گردیده است.

شرایط ثبت بین المللی اختراع را معاهده همکاری در ثبت اختراعات فراهم آورده که در حال حاضر به امضای بیشتر کشورهای جهان رسیده است. تشریفات الحاق کشور ایران به این معاهده با پیگیری سازمان ثبت اسناد و املاک کشور در دستور کار مجلس شورای تسلامی قرار گرفت و خوشبختانه در 24 / 7 / 1386 قانون الحاق دولت ج. ا. ا به معاهده همکاری در ثبت اختراعات به تصویب مجلس رسید.

این معاهده نه تنها ثبت بین المللی اختراعات را از سوی اشخاص داخلی امکان پذیر می سازد، بلکه ترتیب مراحل حمایتی آن برای اشخاص خارجی بدین شکل خواهد بود که شخص خارجی متقاضی درخواست ثبت می تواند درخواست خود را در کشور خود مبنی بر حمایت از اختراعش در کشور ایران ارائه دهد. معاهده همکاری در ثبت اختراعات که توسط سازمان جهانی مالکیت معنوی اداره می شود، ترتیبات لازم جهت تشکیل پرونده را به عمل می آورد و کشور ایران در خصوص حمایت از حق اختراع و ثبت آن در داخل مرزهای خود تصمیم می گیرد. اعتبار چنین درخواستی به اندازه اعتبار درخواست های ملی در کشور ایران خواهد بود.

طرح های صنعتی

با وجود آن که این طرح ها در گذشته به موجب مقررات ملی حمایت نمی شدند، اما قانون ثبت اختراعات ، طرح های صنعتی و علائم تجاری مصوب 1386 به عنوان یک قانون داخلی برای نخستین بار طرح های مزبور را مورد حمایت قرار داده است. البته طبق این کنوانسیون پاریس مقرر شده است که طرح های صنعتی باید در هر یک از کشورهای عضو اتحادیه حمایت گردد، لذا حتی قبل از تصویب قانون مزبور نیز این طرح ها در ایران حمایت می شد.

در این قانون هر گونه ترکیب خطوط یا رنگ ها و هر گونه شکل سه بعدی با خطوط، رنگ ها و یا بدون آن به گونه ای که ترکیب یا شکل یک فرآورده صنعتی یا محصولی از صنایع دستی را تغییر دهد، طرح صنعتی می باشد. اما تنها دسترسی به یک نتیجه فنی بدون تغییر ظاهری به عنوان یک طرح صنعتی مشمول حمایت از قانون مزبور نخواهد بود، بلکه طرح صنعتی در صورتی قابل ثبت می باشد که جدید یا اصیل باشد.

در طرح صنعتی نیز متقاضی ثبت می تواند همچون متقاضی ثبت اختراع همراه با اظهارنامه خود حق تقدم مقرر در کنوانسیون پاریس را درخواست نماید و همچنین در صورتی که اقامت یا مرکز اصلی تجارت وی در خارج از ایران است، از نماینده مقیم و شاغل در ایران استفاده نماید.

مدت اعتبار طرح صنعتی 5 سال از تاریخ تسلیم اظهارنامه ثبت می باشد که این مدت برای دو دوره 5 ساله متوالی دیگر قابل تمدید می باشد. البته منوط به آن که هزینه آن پرداخت گردد.

 

روابط تجاری ایران و افغانستان به دلیل همسایگی ایران و افغانستان برای هر دو کشور اهمیت دارد. کشور دوست و همسایه افغانستان ، در حال حاضر دومین شریک تجاری ایران محسوب می شود. به طوری که با توجه به تنوع محصولات و بازار پسندی محصولات ایرانی سالانه بیش از سه میلیارد دلار کالا از کشورمان به افغانستان صادر می شود.

محصولاتی نظیر صنایع غذایی ، ماشین آلات و مصالح ساختمانی ، خدمات فنی و مهندسی و مخابراتی ، حمل و نقل ، لوازم خانگی ، دکوراسیون ، مبلمان و مصنوعات چوبی، مصنوعات پلاستیکی ، موکت و کف پوش ، تجهیزات پزشکی و آزمایشگاهی ، الیاف و مسنوجات ، پوشاک ، پوست و چرم ، محصولات آرایشی و بهداشتی ، تابلو فرش و صنایع دستی ، فرش دستباف و ماشینی ، زیور آلات و نقره ، خشکبار و . از جمله ظرفیت های اصناف برای حضور در بازار افغانستان می باشد .

از آن جا که افغانستان یکی از بازارهای عمده برای کالاهای ایرانی است، ثبت علامت تجاری یا برند در این کشور از اهمیت بسزایی برخوردار است. ثبت برند در افغانستان ، باعث جلوگیری از سوء استفاده از برندهای ایرانی در کشور افغانستان شده و از عرضه ی کالاهای مشابه توسط اشخاص ثالث تحت علائم تجاری که عین یا به طریق گمراه کننده ای مشابه علامت تجاری دیگری هستند جلوگیری به عمل می آورد.

از طریق ثبت برند، محصولات منحصر به فرد و اختصاصی شده و ارزش نام و شرکت افزایش پیدا می کند. با انجام این کار، شرکت ها در خصوص محصولات و خدمات خود حق انحصاری پیدا می کنند و طبق قانون هیچ شرکت ثانویه ای نمی تواند تا تاریخ اعتبار این علامت تجاری از آن به صورت مستقیم و یا غیرمستقیم استفاده نماید.

نظر به اهمیت ثبت علامت تجاری ، در این مطلب به بررسی مهم ترین نکات این مبحث می پردازیم. علاقه مندان می توانند مقالات ذیل را نیز مورد مطالعه قرار دهند :

- ثبت برند بین المللی

- تقاضانامه ثبت برند بین المللی

- نحوه ی ثبت شرکت بین المللی

• علائم قابل ثبت و غیرقابل ثبت در افغانستان

به موجب بند 1 ماده سوم قانون ثبت علامت تجاری افغانستان، علامت تجاری عبارت است از : علامت یا ترکیبی از علایمی که بتواند کالاها یا خدمات را از کالاها یا خدمات دیگر متمایز گرداند.

در قوانین افغانستان، علامت تجاری می تواند شامل یک یا بیشتر از یک اسم ، کلمه ، امضا، حرف، شکل ، نقشه ، عنوان ، مهر ، تصویر ، نوشته ، اعلان ، نمونه با سایر علایم یا ترکیبات مربوط به آن ها باشد.

به موجب ماده 5 قانون ثبت علامت تجاری افغانستان، استعمال علایم تجاری اختیاری می باشد مگر اینکه وزارت تجارت و صنایع یا دفتر ثبت مرکزی بخش ثبت علایم تجاری استعمال آن را اجباری نماید.

وفق ماده 8 ، علائم زیر را نمی توان به عنوان علامت تجاری اختیار نمود :

1- بیرق ملی ، نشان دولتی و سایر نشان های دولتی ، سازمان ها و موسسات داخلی و بین المللی یا کشورهای خارجی مگر اینکه استعمال آن کتباَ مجاز دانسته شده باشد .

2- محراب و منبر یا هر گونه علامتی که با نشان ها یا علامات دارای ماهیت کاملاَ مذهبی یکسان یا مشابه باشد.

3- تصاویر زعمای دولتی و مقامات عالیه دولتی

4- کلمات و عباراتی که از آن نسبت به ادارات دولتی، اشتباه شده بتواند .

5- علایم موسسات رسمی مانند هلال احمر، صلیب سرخ با سایر علایم مشابه و تقلید از آن ها

6- علایمی که منافی عفت ، اخلاق و نظم عامه باشد.

7- علایم که در کیفیت یا خاصیت غیر مشخص یا شامل اسامی باشند که معمولاَ از طریق عرف و سنن به اجناس، محصولات یا خدمات داده شده باشد یا اسامی های مانوس و تصاویر معمولی اجناس و محصولات، چنین علامات به طور عام استعمال شده ، نمی توانند ثبت و مورد حمایت قرار گیرند.

8- اشتهارت جغرافیایی که استعمال آن باعث مغشوش شدن منشا یا منبع اجناس، محصولات یا خدمات گردد.

9- اسم ، اسم خانوادگی ، عکس یا نشان شخص ثالث ، مگر اینکه موافقه قبلی وی یا ورثه اش حاصل گردیده باشد.

10- علایمی که سبب اغفال مردم گردد یا معلومات کاذب در مورد منشاء ، منبع یا سایر مشخصات اموال باشد.

11- علایمی که شامل نام تجاری خیالی ، تقلیدی یا جعلی باشد.

12- علایمی که متعلق به اشخاص حقیقی یا حکمی بوده و کاربرد آن ممنوع گردیده باشد.

13- علایم کمپینی های که در افغانستان انتشار و ترویج یافته است ، مگر با اجازه مالک آن

14- علایم یا نشان های تجاری ثبت شده مربوط به اجناس یا خدمات یکسان یا دارای مشابهت باشد.

15- علایمی که استعمال آن به مقاصد خاص تشخیص گردد.

در حالت ذیل درخواست ثبت علامت تجاری رد می گردد :

الف) در صورتی که مغایر با موارد گفته شده در فوق باشد.

ب) در صورتی که علامت تجاری قبلاَ به اسم شخص دیگری ثبت یا با یکی از علامات تجاری ثبت شده قبلی شباهت داشته باشد.

• مدارک لازم برای ثبت علامت تجاری در افغانستان :

اشخاص حقیقی و حکمی شخصاَ یا از طریق نماینده یا وکیل قانونی خود می توانند جهت ثبت علامت تجاری مراجعه و درخواست ارائه نمایند. لازم به ذکر است مدارک مورد نیاز برای ثبت برند شخص حقیقی و ثبت برند شخص حقوقی / شرکت ها تا حدودی با هم متفاوت است که در ادامه این مدارک را با هم بررسی می نماییم.

مدارک لازم برای ثبت برند شخص حقیقی :

1- کپی شناسنامه و کارت ملی مالک

2- کپی علامت یا نام تجاری

3- کپی جواز یا پروانه کسب

4- کپی کارت بازرگانی شرکت

5- کپی گواهینامه علامت ثبت شده در ایران و دیگر کشورها ( در صورت وجود )

6- آدرس دقیق برای درج در گواهینامه ثبت علامت تجاری

مدارک لازم برای ثبت برند شخص حقوقی / شرکت :

1- کپی شناسنامه و کارت ملی صاحبین امضا

2- کپی علامت یا نام تجاری

3- کپی مدارک مربوط به فعالیت شرکت در زمینه مربوطه ( جواز تاسیس، پروانه بهره برداری و غیره )

4- کپی اساسنامه شرکت

5- کپی آگهی تاسیس شرکت

6- کپی کارت بازرگانی شرکت

7- کپی گواهینامه علامت ثبت شده در ایران و دیگر کشورها ( در صورت وجود )

8- کپی آخرین آگهی تغییرات شرکت

9- آدرس دقیق برای درج در گواهینامه ثبت

تمامی مدارک فوق الذکر بایستی در دفتر اسناد رسمی برابر اصل شود.

• مدت اعتبار ثبت علامت تجاری در افغانستان

مدت اعتبار ثبت علامت تجاری در افغانستان ده سال می باشد که این مدت می تواند برای دوره های ده ساله متوالی دیگر با تقاضای مالک تجدید شود. مالک علامت تجاری مکلف است در خلال مدت شش ماه قبل از انقضای مدت، درخواست تجدید را به دفتر ثبت مرکزی ( بخش ثبت علامت تجاری ) ارائه نماید.

اضافه می گردد، علامت تجاری از تاریخ ارائه درخواست به دفتر ثبت مرکزی ( بخش علامت تجاری ) مورد حمایت قرار می گیرد.

از انتخابتان متشکریم.

جهت ثبت علامت تجاری در افغانستان ، با کارشناسان مجرب ما در فکربرتر تماس حاصل فرمایید.

"برای تمدید کارت بازرگانی می توانید به کارشناسان مجرب ما در ثبت شرکت فکر برتر مراجعه نمایید"

کارت بازرگانی،مجوزی است که به دارنده ی آن،اعم از شخص حقیقی یا حقوقی اجازه داده می شود تا به امر تجارت خارجی بپردازد.مطابق ماده ی 3 قانون صادرات و واردات ،هر شخص اعم از اشخاص حقیقی و حقوقی برای صادرات و واردات خود نیاز به داشتن کارت بازرگانی دارند که این کارت از طریق اتاق بازرگانی با یک سری شرایط خاص اخذ خواهد شد. ثبت سفارش و ترخیص کالا،واردات از مناطق آزاد،مبادرت به حق العمل کاری در گمرک و نیز صادرات کلیه ی کالاهای مجاز از کاربردهای کارت بازرگانی است.بر اساس مقرراتی که در حال حاضر در دست اجراست،اعتبار کارت بازرگانی از تاریخ صدور یک سال است.تمدید کارت بازرگانی با ارائه ی مدارک لازم برای مدت مذکور انجام می گیرد و در سری بعد نیز به همین ترتیب ادامه دارد.

مدارک مورد نیاز جهت تشکیل پرونده تمدید کارت بازرگانی اشخاص حقیقی:

-دو صفحه فرم کارت بازرگانی(پرینت از سامانه کارت هوشمند بازرگانی "فرم د")

-در صورت پر شدن صفحات کارت بازرگانی ارائه دو قطعه عکس  شش در چهار اامی است.

-ارائه اصل کارت بازرگانی

-یک قطعه عکس شش در چهار یا سه در چهار مدیر عامل(جدید،تمام رخ،ساده،رنگی با زمینه سفید،بدون خط خوردگی و سالم)

-اصل مفاصا حساب بیمه نامه تامین اجتماعی(پرینت از سامانه کارت هوشمند بازرگانی)برای واحدهای تولیدی و صادر کنندگان پوست و روده

الف-اصل و کپی سند مالکیت شش دانگ به نام متقاضی،به آدرس دفتر کار(آدرس اظهارنامه)

ب-اصل و کپی اجاره نامه محضری معتبر به نام متقاضی،برای محل کار و به آدرس دفتر کار(آدرس اظهارنامه)

ج-اصل و کپی سند مالکیت به نام غیر و اصل و کپی اجاره نامه عادی به نام متقاضی،با کد رهگیری برای محل کار و به آدرس دفتر کار(آدرس اظهارنامه) با امضای دو شاهد ذیل آن

-گواهی ماده 6 قانون مالیات های مستقیم مبنی بر بلامانع بودن و تمدید کارت بازرگانی در سال جاری-به آدرس مندرج کارت بازرگانی-به همراه کلیه برگ های قطعی و تشخیص مالیات از سال 79 به بعد.

-اظهارنامه عملکرد سال های 90 و 91 و 92 و 93 به همراه 4 دوره اظهارنامه مالیات بر ارزش افزوده سال های 90،91،92،93 و 94 و اظهارنامه مالیات بر  ارزش افزوده دوره اول سال 95

-در صورت استیجاری بودن دفتر کار،ارائه اجاره نامه محضری و یا اجاره نامه تمدید شده به همراه کد رهگیری اامی است.

-در صورت تغییر محل علاوه بر ارائه یک برگ اظهارنامه تغییر آدرس از اداره ثبت شرکت ها،ارائه یکی از مدارک مالکیت ذیل اامیست.

-ارائه مدرک تولیدی معتبر از یکی از وزارتخانه های تولیدی برای واحدهای تولیدی اامیست(صنوف تولیدی دارای پروانه کسب مشمول این بند نمی شوند)

-فیش حق تمبر که از دارایی گرفته می شود.

مدارک مورد نیاز جهت تشکیل پرونده تمدید کارت بازرگانی اشخاص حقوقی:

-ارائه اصل کارت بازرگانی

-دو صفحه فرم کارت بازرگانی(پرینت از سامانه هوشمند بازرگانی فرم د)به همراه امضاء مدیر عامل و مهر شرکت،ضمناَ در صورت تغییر مدیر عامل این فرم توسط دفتر اسناد رسمی گواهی امضا شود)

-اصل مفاصا حساب مالیاتی آخرین سال عملکرد(پرینت از سامانه کارت هوشمند بازرگانی)مبنی بر بلامانع بودن تمدید کارت بازرگانی در سال جاری(به آدرس دفتر مرکزی شرکت)به همراه کلیه برگ های قطعی و تشخیص مالیات از سال 79 به بعد.

-در صورت پر شدن صفحات کارت بازرگانی یا تغییر مدیر عامل دو قطعه عکس شش در چهار(جدید،تمام رخ،ساده)

-گواهی ماده 6 قانون مالیات های مستقیم مبنی بر بلامانع بودن تمدید کارت بازرگانی درسال جاری(به آدرس مندرج کارت بازرگانی)به همراه کلیه برگ های قطعی و تشخیص مالیات از سال 79 به بعد

-اظهارنامه عملکرد سال های 90،91،92،93 به همراه چهاردوره اظهارنامه مالیات بر ارزش افزوده سال های 90،91،92 و. 93 و 94 و اظهارنامه مالیات بر ارزش افزوده دوره اول سال 95،در صورت عدم مشمولیت قانون مالیات بر ارزش افزوده ،نامه عدم مشمولیت از حوزه مالیاتی مربوطه اخذ گردد.

-در صورت استیجاری بودن دفتر مرکزی شرکت ارائه اجاره نامه محضری و یا اجاره نامه تمدید شده به همراه کد رهگیری اامیست.

-یک برگ کپی رومه رسمی در مورد تغییرات شرکت(در صورت هر گونه تغییرات)

-در صورت تغییر مدیر عامل:

الف.اصل کارت ملی و شناسنامه مدیر عامل جهت برابر با اصل نمودن و یک سری کپی کامل از پشت و روی آن

ب.اصل گواهی عدم سوءپیشینه مدیر عامل جدید(پرینت از سامانه کارت هوشمند بازرگانی)که از زمان صدور آن 6 ماه بیشتر نگذشته باشد.

ج.اصل کارت پایان خدمت یا معافیت دائم برای آقایان جهت برابر اصل شدن و یک سری کپی از پشت و روی آن

متولدین سال های 1341 و قبل از آن با ارائه کپی مدرک لیسانس نیاز به کارت پایان خدمت ندارند.

د.ارائه اصل و کپی مدرک تحصیلی معتبر(حداقل دیپلم)

ه.داشتن حداقل سن 23 سال تمام

- در صورت تغییر آدرس ارائه یکی از مدارک ذیل اامی است:

الف-اصل و کپی سند مالکیت شش دانگ به نام شرکت؛به آدرس مرکزی با کاربرد اداری یا تجاری

ب-اصل و کپی اجاره نامه محضری معتبر به نام شرکت،برای محل کار و به آدرس دفتر مرکزی با کاربرد اداری یا تجاری(در صورتیکه سند ملک مسی و دارای کاربری اداری است باید در اجاره نامه محضری موضوع "ملک مورد نظر جهت شرکت و یا فعالیت اداری شرکت در اختیار مستاجر قرار داده شده است"قید گردد)

ج-اصل و کپی سند مالکیت به نام غیر و اصل و کپی اجازه نامه عادی به نام شرکت،با کد رهگیری برای محل کار و به آدرس دفتر مرکزی با کاربری اداری یا تجاری با امضای دو شاهد ذیل آن

- اشخاص غیر ایرانی متقاضی کارت بازرگانی علاوه بر ارائه مدارک فوق به استثنای بند 8(الف-ب-ج)مم به ارائه تایید صلاحیت مدیران خارجی از سفارتخانه  متبوعشان و ارائه کپی پروانه کار و اقامت به همراه اصل مدرک هستند.

-فیش حق تمبر که از دارایی گرفته می شود.

-یک قطعه عکس شش در چهار یا سه درچهار مدیر عامل(جدید،تمام رخ،ساده،رنگی با زمینه سفید،بدون خط خوردگی و سالم)

تذکر:

*کارمندان تمام وقت دستگاه های دولتی نمی توانند کارت بازرگانی دریافت کنند.

*در مراحل پذیرش و دریافت کارت بازرگانی حضور مدیر عامل و یا نماینده ایشان به همراه معرفی نامه و لیست بیمه اامی است.

*برای هر واحد ملکی فقط یک کارت بازرگانی صادر می شود.

*کلیه مدارک در محل اتاق برابر اصل می شود.

 

قبل از هر چیز،لازم است  ابتدا به تعریف هر یک از این شرکت ها بپردازیم و مختصراَ تفاوت های هر یک را برشماریم.

شرکت سهامی خاص شرکتی است بازرگانی که  تمام سرمایه ی آن منحصراَ توسط موسسین تامین گردیده و سرمایه ی آن به سهام تقسیم شده و مسئولیت صاحبان سهام،محدود به مبلغ اسمی سهام آن ها است. سرمایه ی شرکت سهامی خاص بوسیله خود موسسین تامین می شود و چنین شرکتی نمی تواند سهام خود را پذیره نویسی یا برای فروش در بورس اوراق بهادار یا توسط بانک ها عرضه نماید یا به انتشار آگهی و اطلاعیه یا هر نوع اقدام تبلیغاتی برای فروش سهام خود مبادرت ورزد.

شرکت با مسئولیت محدود شرکتی است که بین دو یا چند نفر برای امور تجارتی تشکیل شده و هر یک از شرکاء بدون اینکه سرمایه به سهام یا قطعات سهام تقسیم شده باشد فقط تا میزان سرمایه ی خود در شرکت مسئول قروض و تعهدات شرکت است(ماده ی 94 ق ت)در اسم شرکت باید عبارت (با مسئولیت محدود) قید شود و همچنین اسم شرکت نباید متضمن نام هیج یک از شرکاء باشد والا شریکی که در اسم او اسم شرکت قید شده  در مقابل اشخاص ثالث حکم شریک ضامن در شرکت تضامنی را خواهد داشت(م 95 ق ت)

خواندن این مقالات توصیه می شود:

- دانستنی های ثبت شرکت در عمان

- مراحل تشکیل و ثبت شرکت

- مراحل ثبت شرکت سهامی خاص

از جمله مهم ترین تفاوت های شرکت سهامی خاص با مسئولیت محدود عبارتند از:

1-در شرکت های با مسئولیت محدود همه سرمایه به مدیر عامل تسلیم خواهد شد و مدیر عامل اقرار به دریافت آن می نماید.اما در شرکت های سهامی خاص می بایست حداقل 35% از مبلغ سرمایه را نزد یکی از بانک ها  سپرده گذاری کرده و گواهی مربوط را پس از دریافت از بانک به اداره ثبت شرکت ها ارائه داد.65 درصد باقیمانده در تعهد شرکا خواهد ماند.

2-شرکت با مسئولیت محدود با حداقل 2 نفر و شرکت سهامی خاص با حداقل 3 نفر اعضا قابل ثبت هستند.

3-در شرکت با مسئولیت محدود تقسیم سود به نسبت میزان سهم الشرکه شرکا خواهد بود،البته شرکا می توانند در اساسنامه ترتیب دیگری برای تقسیم سود در نظر بگیرند.اما در شرکت سهامی خاص سود ااماَ به نسبت تعداد سهام شرکا تقسیم می گردد و امکان اتخاذ روش دیگری برای این کار امکانپذیر نیست.

4- مدارک لازم جهت ثبت شرکت سهامی خاص عبارتند از: دو برگ اظهارنامه شرکت سهامی خاص،تکمیل آن و امضاء ذیل اظهارنامه توسط کلیه ی سهامداران؛دو جلد اساسنامه شرکت سهامی خاص که ذیل تمام صفحات آن به امضاء کلیه ی سهامداران رسیده باشد؛دو نسخه صورت جلسه مجمع عمومی موسسین که به امضاء سهامداران و بازرسین رسیده باشد؛دو نسخه صورت جلسه هیئت مدیره که به امضاء مدیران منتخب مجمع رسیده باشد؛فتوکپی شناسنامه کلیه سهامداران و بازرسین ؛ارائه گواهی پرداخت حداقل 35% سرمایه شرکت از بانکی که حساب شرکت در شرف تاسیس در آن جا باز شده است . مدارک لازم جهت ثبت شرکت با مسئولیت محدود عبارتند از:تقاضانامه ثبت شرکت با مسئولیت محدود در 2 برگ؛شرکت نامه 2 برگ؛اساسنامه 2 جلد؛صورت جلسه مجمع عمومی موسسین 2 نسخه؛فتوکپی شناسنامه شرکاء و مدیران برابر اصل؛اخذ و ارائه ی مجوز در صورت نیاز؛فتوکپی کارت ملی

تبدیل شرکت سهامی خاص به شرکت با مسئولیت محدود ممکن است بر اثر خروج شریک یا شرکایی از بین صاحبان سهام شرکت بعمل آید که تعداد شرکاء به دو نفر کاهش یابد و یا ممکن است بر اثر تصمیم صاحبان سهام و تصویب آن در مجمع عمومی فوق العاده حادث گردد که در این صورت ممکن است کسی از دارندگان سهام نیز از شرکت خارج نشود.

چنانچه گفتیم سرمایه ی شرکت با مسئولیت محدود باید تماماَ پرداخت گردد لذا چنانچه تمام سرمایه ی شرکت سهامی خاص در هنگام تاسیس پرداخت نگردیده و تنها یک سوم از آن پرداخت شده باشد اگر یک سوم سرمایه پرداخت شده از یک میلیون ریال کمتر باشد لازم است که مابقی سرمایه نیز حداقل تا سقف یک میلیون ریال یا در حساب جاری شرکت نزد بانک مربوط تودیع و پرداخت شود و گواهی بانکی و فیش پرداختی به مرجع ثبت شرکت ها ارائه گردد و یا تحویل اعضاء یا عضوی از هیئت مدیره و یا مدیر عامل شرکت گردد و مراتب اقرار کتبی تحویل گیرنده نیز به مرجع ثبت شرکت ها اعلام شود و در صورت غیر نقدی بودن باید مدارک مربوط به ارزیابی و تقویم آن نیز ارائه گردد.

لذا رعایت قوانین و مقررات مربوط به تاسیس و ثبت شرکت با مسئولیت محدود در تبدیل شرکت سهامی خاص به شرکت با مسئولیت محدود اامی می باشد.

مدارک لازم جهت تبدیل شرکت سهامی خاص به شرکت با مسئولیت محدود:

علاوه بر مدارک یاد شده ی فوق تسلیم مدارک ذیل نیز ضروری است.

1-اصل صورتجلسه ی مجمع عمومی فوق العاده ی شرکت که تمام صفحات آن به امضای هیات رئیسه ی شرکت رسیده باشد.

2-دو جلد اساسنامه ی شرکت با مسئولیت محدود که تمام صفحات آن به امضای تمام شرکاء رسیده باشد.

3-دو نسخه تقاضانامه و دو نسخه شرکتنامه ی شرکت با مسئولیت محدود که ذیل آن به امضای کلیه ی شرکا رسیده باشد.

4-در صورت وم ارائه ی فتوکپی شناسنامه و پایان خدمت شرکاء  قدیم یا جدید

5-در صورتیکه کلیه ی صاحبان سهام در جلسه ی مجمع عمومی فوق العاده حضور نداشته باشند، ارائه اصل رومه حاوی آگهی دعوت شرکت که رعایت قانون تجارت و مقررات اساسنامه در مورد این بند اامی خواهد بود.

 

 

هر گونه ترکیب خطوط یا رنگ ها و هر گونه شکل سه بعدی با خطوط ، رنگ ها و یا بدون آن، به گونه ای که ترکیب یا شکل یک فرآورده صنعتی یا محصولی از صنایع دستی را تغییر دهد ، طرح صنعتی است.در یک طرح صنعتی تنها دسترسی به یک نتیجه فنی بدون تغییر ظاهری مشمول حمایت از این قانون نمی باشد.( ماده 20 قانون ثبت اختراعات، طرح های صنعتی و علائم تجاری )

با ثبت طرح صنعتی می توان برای آن حمایت قانونی ایجاد نمود.شرط اصلی برای ثبت و حمایت طرح صنعتی این است که طرح جدید باشد .طرحی که قبلاَ برای عموم افشا شده باشد قابلیت ثبت ندارد و جدید نیست.لذا توصیه می شود طرح خود را قبل از ثبت سری نگه دارید و چنانچه طرح خود را به سایرین نشان می دهید در موافقتنامه ای کتبی شرایط حفظ اسرار را مقرر کنید و مشخص کنید که طرح مورد نظر موضوعی سری تلقی می شود.

حقوق ناشی از ثبت طرح صنعتی عبارت است از:

الف-بهره برداری از هر طرح صنعتی که در ایران ثبت شده باشد،توسط اشخاص،مشروط به موافقت مالک آن است.

ب-بهره برداری از یک طرح صنعتی که عبارت است از ساخت،فروش و وارد کردن اقلام حاوی آن طرح صنعتی

ج-مالک طرح صنعتی ثبت شده می تواند علیه شخصی که بدون موافقت او افعال مذکور در بند ( ب) را انجام دهد یا مرتکب عملی شود که عادتاَ موجبات آینده را فراهم آورد،در دادگاه اقامه دعوی نماید.

به طور کلی ثبت طرح صنعتی، مانع از کپی برداری غیر مجاز از آن می شود و به عنوان یک دارایی تجاری،مبنای اعتماد مصرف کنندگان قرار می گیرد.

همچنین بایستی یادآور شد که ثبت یک طرح صنعتی تنها روش کسب حمایت برای آن طرح نیست به طوری که در صورت مهیا بودن شرایط ، می توان یک طرح صنعتی را تحت قانون کپی رایت یا قانون رقابت ناعادلانه مورد حمایت قرار داد.در ذیل مختصراَ به انواع حقوق مالکیت معنوی ( فکری ) خواهیم پرداخت.

حقوق مالکیت معنوی که از آن با عنوان حقوق مالکیت فکری نیز یاد می شود شامل حقوق مربوط به آفرینش ها و خلاقیت های فکری و ذهنی انسان در زمینه های یمختلف نظیر ابداعات ادبی، هنری ، علمی ، صنعتی ، فناوری و علایم تجاری و طرح های صنعتی مورد استفاده در تولید و تجارت است.حقوق مالکیت فکری دربرگیرنده آن دسته از حقوق قانونی و علایق مکارانه است که ناشی از فعالیت های ذهنی در حوزه های هنری ، ادبی ، علمی ، صنعتی و غیره می باشد.این حقوق زمینه انتفاع مادی اثر یا خلاقیت ، ارتقاء و اشاعه ی آن را برای صاحب اثر یا خلاقیت فراهم می نماید.

انواع حقوق مالکیت معنوی

حقوق مالکیت معنوی ( Intellectual Property) شامل مالکیت صنعتی و حق نسخه برداری است.

1-مالکیت صنعتی Industrial Property))

مالکیت صنعتی شامل حقوق مربوط به ابداعات و اختراعات در عرصه طرح های صنعتی و علایم تجاری و ویژگی های جغرافیایی است.بعنوان مثال علاوه بر حق اختراع یا ابداع حقوق مربوط به مبدا یا منشا جغرافیایی که شامل خاستگاه و ویژگی های خاص مناطق مختلف جغرافیایی و آب و هوایی است نیز قابل طرح ، ثبت و مشمول حمایت و صیانت است.

2-حق نسخه برداری (Copy Right)

حق نسخه برداری شامل خلق آثار ادبی و هنری نظیر نظم ، نثر ، تئاتر ، نمایشنامه ، نقوش ، صنایع هنری و مستظرفه ، موسیقی ، عکس ، مجسمه ، فیلم و نوارها و لوح های فشرده صوتی و تصویری است.

علاوه بر تقسیم بندی کلی فوق ، ماده 2 کنوانسیون موسس سازمان جهانی مالکیت فکری (WIPO.1967) مالکیت فکری را مشتمل بر موارد زیر می داند:

1-قبول یا شرکت در مدیریت هر گونه توافق بین المللی که به منظور بالا بردن حمایت از مالکیت فکری باشد.

2-تشویق انعقاد قراردادهای بین المللی مربوط به ارتقاء حمایت از مالکیت فکری

3-پیشنهاد همکاری به کشورهایی که خواهان کمک های حقوقی – فنی در زمینه مالکیت فکری اند.

4-پیشنهاد همکاری به کشورهایی که خواهان کمک های حقوقی-فنی در زمینه مالکیت فکری اند.

5-تسهیل خدمات ، حمایت بین المللی مالکیت فکری و در صورت وم اقدام به ثبت در این زمینه و انتشار اطلاعات مربوط به آن ها

همچنین بهره گیری از روش ها و ابزارهایی نظیر مذاکره ، عقد پیمان نامه ، ارائه مساعدت های فنی و حقوقی و تهیه و تدوین ، تصویب و اجرای قوانین و مقررات مربوط به حمایت از حقوق مالکیت فکری در کشورهای مختلف جهان نیز در زمره وظایف این سازمان می باشد.

سازمان جهانی مالکیت معنوی که قریب به 0 کشور را به عضویت خود پذیرفته تا به حال خدمات فنی و حقوقی زیادی را نصیب اعضا نموده است که سیستم جهانی ثبت علایم تجاری و طرح های صنعتی ، ثبت ابداعات و اختراعات ، مبدا جغرافیایی ، دانش بومی و سنتی و آیین های فلکوریک از جمله آن ها محسوب می شوند.

معاهدات بین المللی در زمینه حقوق مالکیت معنوی

معاهدات بین المللی در زمینه حقوق مالکیت معنوی به سه گروه ذیل تقسیم می شوند.

گروه اول-معاهدات موجود در زمینه حمایت از حقوق مالکیت فکری

این گروه از معاهدات ، استانداردهای اولیه مورد موافقت جامعه بین المللی را در زمینه حمایت از حقوق مالکیت فکری ، تعریف می کند.مهم ترین این معاهدات عبارتند از:

1-معاهده حقوق اختراع (PLT)

2-کنوانسیون برن برای حمایت از آثار ادبی و هنری

3-کنوانسیون پاریس برای حمایت از مالکیت صنعتی

4-کنوانسیون ژنو برای حمایت از تهیه کنندگان آثار صوتی در قبال تکثیر غیر مجاز

5-معاهدات حقوق علایم تجاری (TLT)

گروه دوم-معاهدات جهانی در زمینه حمایت و حفاظت

این گروه از معاهدات ، حق اختراع در سطح بین المللی را مورد توجه قرار می دهد و برای هر اختراع پرونده بین المللی تشکیل و پس از ثبت اثر ، ارزش های قانونی و حقوقی آن را نصیب افراد ذی حق در تمامی دولت های کشورهای عضو می نماید.بنابراین صاحب اثر می تواند با ثبت بین المللی اختراع، بدون نیاز به ثبت آن در تک تک کشورهای عضو ، از حقوق قانونی خود در سطح بین الملل استفاده نماید.

مهم ترین معاهدات مزبور عبارتند از:

1-معاهده همکاری در زمینه اختراع (PCT)

2-موافقتنامه مادرید در رابطه با ثبت بین المللی طراحی های صنعتی

3-معاهده لاهه در رابطه با ثبت بین المللی طراحی های صنعتی

4-معاهده بوداپست در خصوص شناسایی و ثبت میکروارگانیسم ها

5-معاهده لیسبون در راستای حمایت از اسامی مبدا کالاها و ثبت بین المللی آن ها

گروه سوم-معاهدات طبقه بندی کننده

این نوع معاهدات ، سیستم هایی برای طبقه بندی اطلاعات مربوط به اختراعات ، مارک ها و نشانه های تجاری و طراحی های صنعتی در قالب ساختارهایی با قابلیت دسترسی سریع و آسان فراهم می نماید.این معاهدات عبارتند از:

1-موافقتنامه لوکارنو، برای ایجاد یک سیستم طبقه بندی بین المللی طراحی های صنعتی.

2-موافقتنامه نیس- در خصوص طبقه بندی بین المللی کالا ها و خدمات به منظور ثبت مارک ها و نشانه ها و

3-موافقت استراسبورگ- در خصوص طبقه بندی بین المللی حق اختراع

4-موافقتنامه وین- در خصوص طبقه بندی عوامل نموداری مارک ها و نشانه ها

امید است که مطلب حاضر توانسته باشد راهگشای خوانندگان محترم بوده و در رفع مشکلات حقوقی آنان موثر باشد.

شما بزرگواران می توانید در صورت نیاز به هر گونه مشاوره ،با ما تماس حاصل فرمایید.

یک شرکت پس از ثبت،می تواند تغییراتی را در مواردی از اساسنامه و یا هر آنچه مربوط به شرکت است ایجاد کند. منظور از تغییرات و تصمیمات شرکت ها،تمامی تغییرات و تصمیمات شرکت است که طی مجمع عمومی عادی یا مجمع عمومی فوق العاده یا در جلسات هیأت مدیره بنا به ضرورت هایی صورت می گیرد.

به موجب ماده ی 200 قانون تجارت ثبت تغییرات ذیل در شرکت ها اامی است:

الف- تغییر اساسنامه

ب- تمدید مدت شرکت،زاید بر مدت مقرر

ح- انحلال شرکت،حتی در مواردی که انحلال به واسطه ی انقضای مدت شرکت صورت گیرد.

د -تعیین کیفیت تفریغ حساب یا تبدیل شرکا یا خروج بعضی از آن ها از شرکت.

ه -تغییر اسم شرکت

و- و در هر تقسیم راجع به مورد معین ماده ی 58 قانون تجارت در ماده ی 58 قانون تجارت در ماده ی نهم نظامنامه ی قانون تجارت،علاوه بر موارد بالا،تغییر مدیر یا مدیران شرکت هم افزوده شده است.

ثبت تغییرات شرکت ها مستم تنظیم و ارایه صورتجلسه متناسب با موضوع تغییرات و ارایه آن به مرجع ثبتی است. اداره ی کل شرکتها در صورت صحت صورتجلسه و رعایت کردن کلیه اصول و قواعد قانونی آن و مطابقت موارد آن با پرونده ی اصلی، آگهی تغییرات ثبتی را صادر نموده که در رومه رسمی و محلی اطلاع رسانی شود.در ذیل ضمن پرداختن به نحوه ی اعمال تغییرات در شرکت،به مراحل ثبت تغییرات شرکت می پردازیم.شایان ذکر است، شما بزرگواران چنانچه در هر یک از مراحل ثبت با مشکل مواجه شدید می توانید با کارشناسان ما تماس حاصل فرمایید.

- ثبت تغییرات شرکت به صورت اینترنتی

نحوه ی اعمال تغییرات شرکت

تغییرات شرکت به سه حالت تنظیم می شود:

1.مجمع عمومی عادی.

2. مجمع عمومی فوق العاده.

3. هیأت مدیره.

در ذیل به طور مختصر به وظایف هر یک از آن ها می پردازیم.

وظایف مجمع عمومی عادی

وظایف مجمع عمومی عادی به قرار ذیل است:

1-تعیین خط مشی شرکت و رسیدگی و اتخاذ تصمیم راجع به کلیه امور شرکت (غیر از آنچه که در صلاحیت مجمع عمومی موسس یا فوق العاده است).

2-رسیدگی به ترامه و حساب سود و زیان سال مالی قبل و صورت دارایی و مطالبات و دیون شرکت و صورتحساب دوره عملکرد و سالانه شرکت.رسیدگی مزبور پس از استماع گزارش مدیران و بازرس یا بازرسان خواهد بود.

3-انتخاب مدیران و بازرس یا بازرسان

3-تصویب ترامه و دستور تقسیم سود بین صاحبان سهام

4-تعیین رومه کثیرالانتشاری که آگهی ها و اطلاعیه های شرکت تا مجمع عمومی عادی سال بعد در آن انتشار خواهد یافت.

وظایف مجمع عمومی فوق العاده

1-تغییر در مواد اساسنامه (نظیر تغییر در نام شرکت؛ تغییر در موضوع شرکت ؛ تغییر محل شرکت)

2-افزایش یا کاهش سرمایه

3-تغییر در عده مدیران و مدت خدمت آن ها و تعیین بازرسان

4-اجازه صدور اوراق قرضه

5-ایجاد سهام ممتازه

6-انحلال شرکت

مدارک لازم جهت ثبت تغییرات شرکت

1. کپی برابر اصل مدارک شناسایی تمام شرکای جدید.

2. اصل مدارک شناسایی افرادی که خارج می شوند و حضور اشخاص خروجی در دفاتر اداره ثبت شرکتها جهت امضاء.

3. لیست شرکا با میزان سهامشان.

4. کپی رومه آخرین تغییرات شرکت و هیأت مدیره.

5. کپی اساسنامه شرکت.

6. حضور تمامی شرکا و مدیر در صورت انحلال شرکت.

مراحل ثبت تغییرات شرکت

به طور کلی، شرکت ها برای ثبت تغییرات می بایست اقدامات ذیل را انجام دهند.

_تنظیم صورتجلسه و امضا ذیل تمام اوراق توسط شرکا

 

_بارگذاری مدارک و درج اطلاعات خواسته شده در سامانه ی فوق

_ ارسال مدارک از طریق پست به اداره ثبت شرکتها

_مراجعه به اداره ثبت شرکت ها و پرداخت هزینه های قانونی مقرر جهت اخذ آگهی تغییرات

_ پرداخت هزینه رومه رسمی

_صدور آگهی

در ذیل به مراحل ثبت چند نمونه از متداول ترین تغییرات شرکت می پردازیم.

تغییر نام شرکت

الف – مراحل ثبت  تغییر نام شرکت سهامی خاص:

_ تشکیل مجمع عمومی فوق العاده.

_ تنظیم صورتجلسه و امضای هیأت رئیسه.

_ انجام تشریفات دعوت مطابق اساسنامه شرکت و قانون تجارت.

_ تحویل اصل صورتجلسه و لیست سهامداران حاضر در جلسه که به امضای آنها رسیده به اداره ثبت شرکتها.

_ پرداخت حق الثبت جهت تغییر نام و تحویل فیش به اداره ثبت شرکتها.

_ تحویل اصل رومه حاوی آگهی دعوت و مجوز اخذ شده به اداره ثبت شرکتها.

_ تأیید نام انتخابی توسط مسؤل تعیین نام اداره ثبت شرکتها بعد از تحویل مدارک.

ب – مراحل تغییر نام شرکت با مسؤلیت محدود:

_ تشکیل مجمع عمومی فوق العاده.

_ تنظیم صورتجلسه و امضای کلیه شرکا با قید نمودن میزان سهام خود در شرکت.

_ انتخاب و عنوان نمودن نام اعضای هیأت نظار در صورت جلسه در صورتی که تعداد شرکا بیش از دوازده نفر باشد.

_ امضای صورتجلسه توسط هیأت نظار.

_ مراجعه ی یکی از شرکا یا وکیل شرکت به واحد تعیین نام اداره بعد از یک ماه.

_ ثبت آگهی بعد از تعیین نام و اخذ موافقت مسؤل مربوطه.

مراحل تغییر آدرس شرکت

الف- مراحل تغییر آدرس شرکت با مسوولیت محدود

در تغییر آدرس شرکت با مسوولیت محدود،مجمع عمومی فوق العاده جلسه ای را تشکیل داده و صورتجلسه ی مربوط به موضوع را تنظیم می نماید که کلیه ی اعضای شرکت ( شرکا) با قید کردن مقدار سهام خود باید آن را به امضاء برسانند.

در صورتی که تعداد شرکا زیاد باشد مطابق با ماده 109 قانون تجارت، هیأت نظار انتخاب شده و اسامی اعضای هیأت نظارت در صورتجلسه تنظیمی درج می گردد و آنها باید صورتجلسه را امضا کنند. این صورتجلسه باید حداکثر یکماه بعد از تاریخی که مجمع تشکیل شده به وسیله اعضای شرکت یا وکیل رسمی آن به اداره ثبت شرکتها تحویل داده شود و ثبت گردد.

هر زمان اختیار تغییر محل شرکت در اساسنامه ی آن به هیأت مدیره داده شده بود، هیأت مدیره باید صورتجلسه ای در رابطه با ثبت تغییر محل تنظیم نمایند و اگر تغییر محل از یک شهرستان به شهرستان دیگر صورت بگیرد پرونده شرکت مربوطه مطابق بادرخواست هیأت مدیره و تنظیم و تصویب صورتجلسه به شهرستان مربوطه ارسال می شود.

ب - مراحل تغییر آدرس شرکت سهامی:

-تشکیل جلسه مجمع عمومی فوق العاده و تنظیم صورت جلسه که به امضای هیات رئیسه رسیده باشد.

-رعایت تشریفات دعوت بر اساس قانون تجارت و اساسنامه شرکت.قابل ذکر است هر گاه اختیار تغییر محل شرکت در اساسنامه به هیات مدیره شرکت تفویض شده باشد،هیات مدیره با تنظیم صورت جلسه نسبت به ثبت تغییر محل شرکت اقدام می کند.چنانچه تغییر محل شرکت از یک شهرستان به شهرستان دیگر باشد،باید پرونده شرکت به شهرستان مربوطه با درخواست هیات مدیره با تصویب و تنظیم صورت جلسه ارسال شود.

تغییر موضوع شرکت

الف- مراحل تغییر موضوع شرکت سهامی خاص:

_ تشکیل مجمع عمومی فوق العاده.

_ تنظیم یک صورتجلسه و امضای آن به وسیله اعضای هیأت رئیسه.

_دریافت مجوز در صورت نیاز و با توجه به تشخیص کارشناس.

_ تهیه ی لیست سهامداران که در جلسه حضور داشتند و امضای آنها.

_ تحویل اصل صورتجلسه ، لیست سهامداران حاضر در جلسه، اصل رومه آگهی دعوت و مجوز اخذ شده به اداره ثبت شرکتها.

ب- مراحل تغییر موضوع شرکت با مسولیت محدود:

_ تشکیل مجمع عمومی فوق العاده.

_ تنظیم صورتجلسه و امضای آن توسط شرکا همگی با قید کردن میزان سهامشان در شرکت.

_ مراجعه به اداره ثبت شرکتها در صورت نیاز به اخذ مجوز از مراجع در رابطه با موضوع  شرکت.

_تحویل استعلام مربوط به مرجع ذی صلاح.

_ دریافت پاسخ استعلام در مهلت مقرر.

_ تحویل پاسخ استعلام و صورتجلسه به اداره ثبت.

 

بر اساس قوانین گمرکی کشور،کارت بازرگانی مجوزی است که دارنده ی آن،اعم از شخص حقیقی و حقوقی،می تواند با داشتن آن،اقدام به تجارت در عرصه واردات و صادرات کالا کند.این تجارت از ثبت سفارش و ترخیص کالا تا واردات از مناطق آزاد،حق العمل کاری در گمرک و صادرات کالاهای مجاز را در بردارد.بر این اساس، ورود و صدور کالا برای کلیه تجار آزاد نیست و بازرگانانی می توانند مبادرت به ورود و صدور کالا کنند که دارای کارت بازرگانی باشند.

می توانید مقالات زیر را بخوانید:

- ثبت شرکت مواد غذایی به چه صورت است؟

- ثبت شرکت در مشهد مقدس

- ثبت شرکت حمل و نقل بین المللی کالا در ایران

صدور کارت بازرگانی موکول به آنست که اصولاَ بازرگان موسسه ی خود را در دفتر ثبت تجارتی ثبت کرده و دارای دفاتر پلمپ شده ی تجارتی باشد و عضویت اتاق بازرگانی محل خود را نیز قبول کرده باشد.در مورد شرکت های تجارتی کارت بازرگانی به نام مدیر مسئول شرکت صادر می شود

بازرگانانی که تقاضای صدور کارت بازرگانی می نمایند باید طبق فرم های چاپ شده از طرف اتاق بازرگانی اطلاعات مربوط به تجارت خود را به اتاق بازرگانی بدهند و از طرف دو نفر از اعضای اتاق بازرگانی معرفی شوند.صدور کارت بازرگانی برای بازرگانان و شرکت های خارجی منوط به معامله متقابله است،یعنی در صورتی به بازرگانان خارجی کارت بازرگانی داده می شود که کشور آن ها نیز به بازرگانان ایرانی اجازه فعالیت بازرگانی بدهد.

از کاربردهای کارت بازرگانی عبارتند از:

واردات از مناطق آزاد،صادرات کلیه کالاهای مجاز بازرگانی،صدور ویزای تجاری،صدور گواهی مبدا،عضویت در اتاق بازرگانی،ارتباط با تجار خارجی ،مبادله اطلاعات تجاری در سطح جهان،شرکت در نمایشگاه های ملی و بین المللی داخلی و خارجی ،مبادرت به امر صادرات و واردات کالا بصورت تجاری،مبادرت به حق العمل کاری در گمرک،ثبت سفارش و ترخیص کالا

"احتراماَ به عرض خوانندگان محترم رساند شما می توانید برای صدور و یا  تمدید کارت بازرگانی با در دست داشتن مدارکی که در ذیل گفته خواهد شد،به کارشناسان مجرب ما در ثبت شرکت فکر برتر مراجعه نمایید"

کارت بازرگانی به هر 2 صورت حقیقی و حقوقی قابل اخذ می باشد.

شرایط دریافت کارت بازرگانی:

الف)اشخاص حقیقی:

-داشتن حداقل 21 سال تمام

-داشتن سه سال سابقه فعالیت تجاری یا تولیدی به تایید دو نفر از دارندگان کارت بازرگانی یا ارائه مدارک دانشگاهی یا داشتن مجوز تولید از یکی از وزارتخانه های تولیدی

-داشتن محل کسب متناسب با رشته فعالیت اعم از ملکی یا استیجاری

-داشتن برگ پایان خدمت نظام وظیفه یا برگ معافیت برای آقایان

-داشتن حساب جاری در یکی از شعب بانک های داخلی

-نداشتن رابطه استخدامی با دستگاه ها و سازمان های دولتی

-نداشتن محکومیت موثر کیفری

-عدم ورشکستگی به تقصیر و تقلب

*اشخاص حقیقی غیر ایرانی:

-داشتن کلیه شرایط مقرر فوق الذکر به استثنای برگ پایان خدمت نظام وظیفه

-داشتن پروانه کار و اقامت معتبر

-عمل متقابل کشور متبوع آن ها در مورد ایرانیان مقیم آن کشور

ب)اشخاص حقوقی:

-مدیران شرکت های تعاونی و شرکت های دولتی و شرکت های موضوع قانون حفاظت صنایع مشمول محدودیت نداشتن رابطه استخدامی با دستگاه ها و سازمان های دولتی نمی باشند.

-مدیران عامل و رئیسان هیئت مدیره شرکت ها باید دارای پروانه کار و اقامت معتبر بوده و سابقه ی محکومیت موثر کیفری نداشته باشد.

-مدیران شرکت های دولتی و شرکت های متعلق به نهادهای انقلابی و شرکت های قانون حفاظت صنایع که حکم مدیریت آنان توسط سازمان های دولتی صادر شده باشد از ارائه گواهی نداشتن محکومیت کیفری معافند.

شرکت ها نیز باید دارای شرایط ذیل باشند:

عدم ورشکستگی به تقصیر،داشتن محل کسب مناسب با رشته فعالیت(ملکی یا استیجاری)،داشتن دفاتر قانونی و ارائه اظهارنامه ثبتی

مدارک مورد نیاز صدور کارت بازرگانی برای اشخاص حقیقی:

-اصل مفاصاحساب مالیاتی موضوع 6 ماده ی قانون مالیات های مستقیم مبنی بر بلا مانع بودن صدور کارت بازرگانی.

-دو صفحه فرم کارت بازرگانی و عضویت چاپ شده(تکمیلی از وب سایت به همراه مهر و امضاء متقاضی و گواهی امضاء توسط دفتر اسناد رسمی)

-سه قطعه عکس شش در چهار،جدید،تمام رخ ،ساده

-اصل گواهی عدم سوء پیشینه که از زمان صدور آن 6 ماه بیشتر نگذشته باشد.

-یک برگ اصل اظهارنامه ثبت نام در دفاتر بازرگانی که به گواهی اداره ثبت شرکت ها رسیده باشد(با امضای متقاضی کارت بازرگانی و اصل گواهی پلمپ دفاتر،از اداره ثبت شرکت ها)

-اصل کارت ملی جهت برابر با اصل نمودن و یک سری کپی کامل از پشت و روی آن

-ارائه اصل و کپی مدرک تحصیلی معتبر(حداقل دیپلم)

تبصره:دارندگان پروانه ی بهره برداری صنعتی،کشاورزی،معدنی،خدمات فنی مهندسی و خدمات فناوری،

اطلاعات و ارتباطات(  از مراجع ذیربط مشروط به انقضای دو سال از تاریخ صدور پروانه،از ارائه ی مدرک فوق معاف می باشند.

-اصل کارت پایان خدمت یا معافیت دائم برای آقایان جهت برابر با اصل شدن و یک سری کپی از پشت و روی آن

* متولدین سال های 1337 و قبل از آن با مدارک فوق دیپلم و کمتر از آن با ارائه ی کپی مدرک تحصیلی نیاز به کارت پایان خدمت ندارند.

* متولدین سال های 1334 و قبل از آن با ارائه کپی مدرک لیسانس نیاز به کارت پایان خدمت ندارند.

* متولدین سال های 1328 و قبل از آن با ارائه ی کپی مدرک دکترا نیاز به کارت پایان خدمت ندارند.

-داشتن حداقل سن 23 سال تمام.

-اصل گواهی بانک مبنی بر تایید حساب جاری و حسن اعتبار بانکی به نام متقاضی فقط روی فرم الف قابل قبول است(با مهر امضای رئیس شعبه)ضمناَ حساب های جاری شتاب مربوط به شهرستان ها در صورتیکه روی فرم (الف)تایید شده باشد قابل قبول است.

-ارائه ی دسته چک حساب جاری مربوطه در زمان تشکیل پرونده جهت روئت اامی می باشد.

-ارائه یکی از مدارک ذیل:

الف-اصل و کپی سند مالکیت شش دانگ به نام متقاضی ،به آدرس دفتر کار(آدرس اظهارنامه)

ب-اصل و کپی اجاره نامه محضری معتبر به نام متقاضی،برای محل کار و به آدرس دفتر کار(آدرس اظهارنامه)

ج-اصل و کپی سند مالکیت به نام غیر و اصل و کپی اجاره نامه عادی به نام متقاضی،برای محل کار و به آدرس دفتر کار(آدرس اظهارنامه)با امضای دوشاهد ذیل آن

-ارائه ی اصل وکپی مدرک تولیدی معتبر از یکی از وازارتخانه های تولیدی برای واحدهای تولیدی اامیست.(صنوف تولیدی دارای پروانه ی کسب مشمول این بند نمی گردند.) 

-کپی و اصل اساسنامه ی شرکت

-اصل مفاصاحساب مالیاتی موضوع ماده ی 6 قانون مالیات های مستقیم؛ مبنی بر بلامانع بودن صدور کارت بازرگانی

-اصل اظهارنامه ی ثبت نام در دفاتر بازرگانی و اصل گواهی پلمپ دفاتر از اداره ثبت شرکت ها(با امضای مدیر عامل یا رئیس هیات مدیره)

-ارائه کپی و اصل اظهارنامه ی ثبت شرکت های سهامی خاص یا عام که ور به مهر اداره ی ثبت شرکت ها باشد.(شرکت های سهامی عام و خاص)

-ارائه کپی و اصل تقاضانامه ی ثبت شرکت های داخلی و شرکت های رسمی که ور به مهر اداره ی ثبت شرکت ها باشد.(شرکت های با مسئولیت محدود)

-کپی و اصل رومه ی رسمی در مورد تاسیس و کلیه ی تغییرات شرکت که در موضوع شرکت صادرات و واردات قید شده باشد.

-اصل و فتوکپی کارت پایان خدمت

-اصل و فتوکپی مدرک تحصیلی

-اصل و فتوکپی سند مالکیت ششدانگ (در صورت اجاره بودن محل،اجاره نامه ی کد دار می بایست بنام شرکت و در سربرگ شورای اصناف و پرینت کد رهگیری و منطبق با بند 1-1-4 دستورالعمل صدور و تمدید کارت بازرگانی متناسب با رشته ی فعالیت و کسب و کار تجاری باشد)

-اصل گواهی عدم سوءپیشینه که از زمان صدور آن 6 ماه نگذشته باشد.

-کد اقتصادی

-گواهی گمرک اعمال ماده ی 7 عدم مبادرت به قاچاق

-خرید تمبر به مبلغ 100.000 ریال بحساب دارائی واحد قبض که فرم توسط اتاق ارائه می شود.

-شناسه ملی شرکت(شش قطعه عکس 4 در 6 و فتوکپی از تمام صفحات شناسنامه)

-تایید فرم (الف )مربوط به حساب جاری متقاضی

-تایید فرم (د) مربوط به تایید امضاء متقاضی توسط  دفترخانه

-اصل وکالتنامه ی رسمی در صورت داشتن وکیل

در صورتی که بعد از صدور کارت بازرگانی مشخص شود که دارنده کارت فاقد یک یا چند شرط از شرایط دریافت کارت است و یا بعد از صدور فاقد شرط یا  شرایط مذکور شده است،وزارت بازرگانی می تواند نسبت به ابطال کارت اقدام نموده و موضوع را به اطلاع اتاق بازرگانی و صنایع ایران یا اتاق تعاون حسب مورد می رساند.همچنین ،اشخاص اعم از حقیقی یا حقوقی در صورت انصراف از داشتن کارت بازرگانی می توانند با ارائه مدارک به اتاق های بازرگانی و تعاون اداره کل مقررات صادرات و واردات یا سازمان های بازرگانی استان ها تقاضای ابطال کارت کنند.

قابل ذکر است بر اساس مقرراتی که در حال حاضر در دست اجراست،اعتبار کارت بازرگانی از تاریخ صدور یک سال است.تمدید کارت بازرگانی با ارائه ی مدارک لازم برای مدت مذکور انجام می گیرد و در سری بعد نیز به همین ترتیب ادامه دارد.

مدارک مورد نیاز جهت تشکیل پرونده تمدید کارت بازرگانی اشخاص حقیقی:

-دو صفحه فرم کارت بازرگانی(پرینت از سامانه کارت هوشمند بازرگانی "فرم د")

-در صورت پر شدن صفحات کارت بازرگانی ارائه دو قطعه عکس  شش در چهار اامی است.

-ارائه اصل کارت بازرگانی

-یک قطعه عکس شش در چهار یا سه در چهار مدیر عامل(جدید،تمام رخ،ساده،رنگی با زمینه سفید،بدون خط خوردگی و سالم)

-اصل مفاصا حساب بیمه نامه تامین اجتماعی(پرینت از سامانه کارت هوشمند بازرگانی)برای واحدهای تولیدی و صادر کنندگان پوست و روده

الف-اصل و کپی سند مالکیت شش دانگ به نام متقاضی،به آدرس دفتر کار(آدرس اظهارنامه)

ب-اصل و کپی اجاره نامه محضری معتبر به نام متقاضی،برای محل کار و به آدرس دفتر کار(آدرس اظهارنامه)

ج-اصل و کپی سند مالکیت به نام غیر و اصل و کپی اجاره نامه عادی به نام متقاضی،با کد رهگیری برای محل کار و به آدرس دفتر کار(آدرس اظهارنامه) با امضای دو شاهد ذیل آن

-گواهی ماده 6 قانون مالیات های مستقیم مبنی بر بلامانع بودن و تمدید کارت بازرگانی در سال جاری-به آدرس مندرج کارت بازرگانی-به همراه کلیه برگ های قطعی و تشخیص مالیات از سال 79 به بعد.

-اظهارنامه عملکرد سال های 90 و 91 و 92 و 93 به همراه 4 دوره اظهارنامه مالیات بر ارزش افزوده سال های 90،91،92،93 و 94 و اظهارنامه مالیات بر  ارزش افزوده دوره اول سال 95

-در صورت استیجاری بودن دفتر کار،ارائه اجاره نامه محضری و یا اجاره نامه تمدید شده به همراه کد رهگیری اامی است.

-در صورت تغییر محل علاوه بر ارائه یک برگ اظهارنامه تغییر آدرس از اداره ثبت شرکت ها،ارائه یکی از مدارک مالکیت ذیل اامیست.

-ارائه مدرک تولیدی معتبر از یکی از وزارتخانه های تولیدی برای واحدهای تولیدی اامیست(صنوف تولیدی دارای پروانه کسب مشمول این بند نمی شوند)

-فیش حق تمبر که از دارایی گرفته می شود.

مدارک مورد نیاز جهت تشکیل پرونده تمدید کارت بازرگانی اشخاص حقوقی:

-ارائه اصل کارت بازرگانی

-دو صفحه فرم کارت بازرگانی(پرینت از سامانه هوشمند بازرگانی فرم د)به همراه امضاء مدیر عامل و مهر شرکت،ضمناَ در صورت تغییر مدیر عامل این فرم توسط دفتر اسناد رسمی گواهی امضا شود)

-اصل مفاصا حساب مالیاتی آخرین سال عملکرد(پرینت از سامانه کارت هوشمند بازرگانی)مبنی بر بلامانع بودن تمدید کارت بازرگانی در سال جاری(به آدرس دفتر مرکزی شرکت)به همراه کلیه برگ های قطعی و تشخیص مالیات از سال 79 به بعد.

-در صورت پر شدن صفحات کارت بازرگانی یا تغییر مدیر عامل دو قطعه عکس شش در چهار(جدید،تمام رخ،ساده)

-گواهی ماده 6 قانون مالیات های مستقیم مبنی بر بلامانع بودن تمدید کارت بازرگانی درسال جاری(به آدرس مندرج کارت بازرگانی)به همراه کلیه برگ های قطعی و تشخیص مالیات از سال 79 به بعد

-اظهارنامه عملکرد سال های 90،91،92،93 به همراه چهاردوره اظهارنامه مالیات بر ارزش افزوده سال های 90،91،92 و. 93 و 94 و اظهارنامه مالیات بر ارزش افزوده دوره اول سال 95،در صورت عدم مشمولیت قانون مالیات بر ارزش افزوده ،نامه عدم مشمولیت از حوزه مالیاتی مربوطه اخذ گردد.

-در صورت استیجاری بودن دفتر مرکزی شرکت ارائه اجاره نامه محضری و یا اجاره نامه تمدید شده به همراه کد رهگیری اامیست.

-یک برگ کپی رومه رسمی در مورد تغییرات شرکت(در صورت هر گونه تغییرات)

-در صورت تغییر مدیر عامل:

الف.اصل کارت ملی و شناسنامه مدیر عامل جهت برابر با اصل نمودن و یک سری کپی کامل از پشت و روی آن

ب.اصل گواهی عدم سوءپیشینه مدیر عامل جدید(پرینت از سامانه کارت هوشمند بازرگانی)که از زمان صدور آن 6 ماه بیشتر نگذشته باشد.

ج.اصل کارت پایان خدمت یا معافیت دائم برای آقایان جهت برابر اصل شدن و یک سری کپی از پشت و روی آن

متولدین سال های 1341 و قبل از آن با ارائه کپی مدرک لیسانس نیاز به کارت پایان خدمت ندارند.

د.ارائه اصل و کپی مدرک تحصیلی معتبر(حداقل دیپلم)

ه.داشتن حداقل سن 23 سال تمام

- در صورت تغییر آدرس ارائه یکی از مدارک ذیل اامی است:

الف-اصل و کپی سند مالکیت شش دانگ به نام شرکت؛به آدرس مرکزی با کاربرد اداری یا تجاری

ب-اصل و کپی اجاره نامه محضری معتبر به نام شرکت،برای محل کار و به آدرس دفتر مرکزی با کاربرد اداری یا تجاری(در صورتیکه سند ملک مسی و دارای کاربری اداری است باید در اجاره نامه محضری موضوع "ملک مورد نظر جهت شرکت و یا فعالیت اداری شرکت در اختیار مستاجر قرار داده شده است"قید گردد)

ج-اصل و کپی سند مالکیت به نام غیر و اصل و کپی اجازه نامه عادی به نام شرکت،با کد رهگیری برای محل کار و به آدرس دفتر مرکزی با کاربری اداری یا تجاری با امضای دو شاهد ذیل آن

- اشخاص غیر ایرانی متقاضی کارت بازرگانی علاوه بر ارائه مدارک فوق به استثنای بند 8(الف-ب-ج)مم به ارائه تایید صلاحیت مدیران خارجی از سفارتخانه  متبوعشان و ارائه کپی پروانه کار و اقامت به همراه اصل مدرک هستند.

-فیش حق تمبر که از دارایی گرفته می شود.

-یک قطعه عکس شش در چهار یا سه درچهار مدیر عامل(جدید،تمام رخ،ساده،رنگی با زمینه سفید،بدون خط خوردگی و سالم)

موارد معافیت از داشتن کارت بازرگانی:

-شرکت تعاونی مرزنشینان

-ملوانان ایرانی شاغل در شناورهایی که در بین سواحل ایران و سایر کشورها در تردد هستند.

-پیله وران

-کارگران ایرانی شاغل در خارج از کشور در صورت داشتن کارنامه شغلی از وزارت کار

-کالاهایی که صدور آن ها به تشخیص گمرک برای فروش نیست.

چند نکته:

*در مراحل پذیرش و دریافت کارت بازرگانی حضور مدیر عامل و یا نماینده ایشان به همراه معرفی نامه و لیست بیمه اامی است.

*کارمندان تمام وقت دستگاه های دولتی نمی توانند کارت بازرگانی دریافت نمایند.

*هر شخص بیش از یک کارت بازرگانی اعم از حقوقی و یا حقیقی نمی تواند داشته باشد.

*برای هر واحد ملکی فقط یک کارت بازرگانی صادر می شود.

*کلیه مدارک در محل اتاق برابر اصل می شود.

 

چرم جنسی است که در دباغی پوست خام جانوران مانند گاو به دست می آید و تقریباَ از ابتدا با بشریت همراه بوده است. طی سال ها و با پیشرفت بشر، انواع مختلف برندهای چرم به وجود آمده اند که می توانید در این مقاله، راجع به این مطلب مطالعه بفرمایید. با ما در ثبت شرکت فکر برتر همراه باشید.

برند چرم چیست و مالک برند چرم، چه مزایایی را به دست می آورد ؟

برندها شناسه محصولات شما هستند که در صورت موفقیت در معرفی برند خود، فروش و رشد بیشتری را به دست خواهید آورد. امروزه، با توجه به گسترش فعالیت های تجاری و وم گسترش تبلیغات در بین رقابت کنندگان عرصه تجارت ، وم ثبت یک برند معتبر در بین اصناف مختلف می تواند کمک شایانی به رقابت کنندگان عرصه تجارت نماید. لذا با ثبت برند معتبر شما می توانید از شهرت و اعتبار فراوانی در بازار بهره مند گردید.

مالک برند چرم چه مزایایی را به دست می آورد ؟

حمایت از علامت تجاری به دارندگان علائم تجاری در استفاده از آن در جهت توسعه محصولات خود از لحاظ کمی و کیفی کمک شایانی می کند و از منظر دیگر برای مصرف کننده امکان انتخاب از میان چندین گزینه را تسهیل می نماید. لذا حق استعمال و استفاده انحصاری برای کسی شناخته می شود که مطابق مقررات قانون علامت خود را به ثبت رسانده باشد که در بند د ماده 40 مدت اعتبار و حمایت از آن را 10 سال قرار داده است و در صورت تجدید علامت توسط صاحب آن حق استعمال انحصاری برای ده سال دیگر تضمین می گردد که در قانون ایران این تجدید علامت محتاج به آگهی مجدد نیست.

لذا مالک علامت تجاری ثبت شده بر اساس حق استعمال انحصاری که به دست می آورد می تواند :

1- خواستار منع استعمال علامت تجاری یکسان یا مشابه با علامت خود که از سوی شخص  دیگر و بدون اجازه او صورت می گیرد شود. تقاضای منع استعمال در دادگاه قابل ارائه است.

2- خواستار رد اظهارنامه ثبت علامت تجاری یکسان یا مشابه خود که از سوی شخص دیگری در ادامه مالکیت صنعتی ارائه شده است بشود.

3- خواستار ابطال ثبت علامت تجاری یکسان یا مشابه با علامت تجاری خود توسط دیگران شود.

حق استعمال انحصاری در تمامی نقاط کشور ایران قابل استناد است و در واقع اصل صلاحیت سرزمینی حاکم بوده و محدود به مکان خاصی نمی باشد لذا هر کس در هر نقطه از ایران علامت تجاری یکسان یا مشابه با علامت ثبت شده را به کار ببرد مالک علامت تجاری ثبت شده می تواند منع استعمال آن را تقاضا نماید.

از جمله سایر مزایای ثبت برند می توان به موارد ذیل اشاره کرد :

- از برند و آرم تجاری برای دریافت گواهی و نشان استاندارد استفاده می شود.

- با ثبت برند ، شرکت ها مم می شوند که کیفیت محصولاتشان را بالا ببرند تا نام و نشانشان موفق تر و ماندگار تر شود.

- این علامت ها نوعی ابزار برای بازاریابی محسوب می شوند که شهرت شرکت ها بر اساس آن صورت می گیرد و وجهه شرکت ها بر پایه ی آن ها شکل می گیرد.

- در قراردادهای اعطای نمایندگی، این گزینه از مهم ترین ویژگی هایی است که باید قید شود.

- در صورتی که شرکت بتواند برند سازی موفقی داشته باشد، می توان برند را جزء دارایی های ارزشمند این شرکت به شمار آورد.

- شرکت ها برای دریافت تسهیلات نیاز به ارائه آرم تجاری خود دارند.

چه علائمی قابلیت ثبت دارند ؟

هر کلمه، حرف یا حروف، اعداد، اشکال ، تصاویر و یا ترکیبی از همه این ها علامت تجاری یا اصطلاحاَ برند محسوب می شوند و قابلیت ثبت دارند.

چه علائمی قابلیت ثبت ندارند ؟

اسم های عام را نمی توان به ثبت رساند، به عنوان نمونه اگر شرکت شما قصد دارد علامت تجاری " دوربین " را برای فروش دوربین ثبت کند، تقاضانامه ثبت این علامت رد خواهد شد چون کلمه ای عام است که به همه انواع این محصول اشاره دارد.

واژه های توصیف کننده دسته ای دیگر از کلمات هستند که نمی توان آن ها را برای ثبت علامت تجاری به کار برد. این واژه ها لغاتی هستند که معمولاَ در تجارت به منظور توصیف یک محصول به کار می روند. برای مثال، ثبت کلمه " خوش گوار " برای نوشیدنی قابل قبول نخواهد بود چون توصیف کننده آن نوشیدنی است. در حقیقت اگر به تولیدکننده یک نوشیدنی برای فروش محصولاتش حق استفاده انحصاری از کلمه " خوش گوار " داده شود، کاری غیرمنصفانه خواهد بود. بر همین اساس واژه های کیفی مانند " تند " ، " برترین "، " مدرن " یا " خلاقانه " احتمالاَ مردود خواهند شد مگر اینکه یک بخض از یک نشان خاص باشند. در این گونه موارد، ذکر عبارتی دال بر اینکه در خصوص آن بخض از علامت حق استفاده انحصاری درخواست نمی گردد، اامی است .

علائم گمراه کننده ( فریب دهنده برای مشتریان ) : علائم تجاری هستند که سبب انحراف ذهن مشتریان نسبت به ماهیت، کیفیت یا مبدا جغرافیایی محصول می گردد. برای مثال ، عرضه مبل و میز چوبی به بازار با علامت تجاری گردو حاوی تصویر گردو می تواند موجب گمراهی مصرف کنندگان گردد زیرا آن ها به اشتباه ممکن است تصور کنند که کلیه محصولات تولیدی آن فرد یا شرکت از چوب گردو می باشد و در نتیجه امکان رد این علامت وجود دارد. علائمی که خلاف موازین شرعی و اسلامی، عرف و قوانین جمهوری اسلامی ایران باشند، قابل ثبت نمی باشند. پرچم کشورها، نشان های سلطنتی، علامات دولتی، نماد ممالک مختلف، و یا آرم سازمان های بین المللی که نمونه ای از آن ها به دفتر بین المللی سازمان جهانی مالکیت اعلام شده است قابل ثبت نمی باشند.

مدارک لازم جهت ثبت برند چرم سازی

1- تکمیل دو نسخه اظهارنامه علامت

2- مدارک هویت متقاضی

الف) اشخاص حقیقی : کپی شناسنامه و کارت ملی

ب) اشخاص حقوقی: آخرین رومه رسمی ، تصویر شناسنامه و کارت ملی صاحبان امضاء

3- مدارک نماینده قانونی: در صورتی که تقاضا توسط نماینده قانونی ( وکیل، دارنده یا دارندگان حق امضاء برای اشخاص حقوقی و .) به عمل آید مدارک آن ضمیمه گردد.

4- ده نمونه گرافیکی با تصویر از علامت درخواست حداکثر در ابعاد 10×10 سانتی متر

5- در صورت سه بعدی بودن علامت، ارائه علامت به صورت نمونه گرافیکی یا تصویر دو بعدی به نحوی که از شش زاویه متفاوت تهیه و در مجموع یک نمونه واحد را تشکیل دهند.

6- ارائه مدارک دال بر فعالیت در رشته مربوط به عنوان مثال: جواز اعلامیه تاسیس از صنایع یا پروانه بهره برداری صنایع یا پروانه ساخت . وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی یا پروانه کسب و.

7- استفاده از حق تقدم: در صورتی که متقاضی یا متقاضیان ثبت بخواهند به استناد تقاضای ثبت خارج از کشور از مزایای حق تقدم (حداکثر تا6 ماه) استفاده نمایند می بایست مدارک مربوطه به حق تقدم را همزمان با تسلیم اظهارنامه یا حداکثر ظرف مدت 15روز از آن تاریخ تسلیم نمایند.

8- نسخه ای از ضوابط و شرایط استفاده از علامت جمعی و تأییدیه مقام صلاحیت دار

9- رسید مربوط به پرداخت هزینه های قانونی:

الف) هزینه اظهارنامه اشخاص حقیقی

ب) معادل ارزی کلیه هزینه ها و تعرفه های ثبتی علامت بر مبنای فرانک سوئیس میبایست به شماره حساب ارزی به نام خدمات ثبتی اداره کل مالکیت صنعتی واریز گردد.

پس از آنکه علامت تجاری به ثبت رسید گواهی ثبت با الصاق یک نمونه کامل آن به صاحب علامت داده می شود.

نکات حائز اهمیت در رابطه با ثبت برند چرم :

- شما می توانید برند خود را به صورت شخصی ( حقیقی ) ویا شرکتی ( حقوقی ) ثبت کنید و در هر دو صورت شما، شماره ثبت مخصوص به خود را دریافت می کنید.

- برند حقیقی و حقوقی از لحاظ اعتبار با هم تفاوتی ندارند.

- برند هیچ گونه مالیاتی ندارد و طبق قانون اداره مالکیت های صنعتی ثبت برند معاف از مالیات می باشد.

- شما با داشتن کارت بازرگانی شخصی ( حقیقی ) می توانید 3 برند تجاری و با کارت بازرگانی شرکتی ( حقوقی ) می توانید 10 برند تجاری را ثبت نمایید.

- برند تجاری شما در کنار یک شکل یا لوگو قابل ثبت می باشد و پیشنهاد ما نیز به شما همین است زیرا در ذهن مخاطب بهتر و سریعتر جای می گیرد.

 

 یک شرکت پس از ثبت ، جهت شناساندن محصول خود می تواند علامت تجاری خود را در اداره مالکیت های معنوی به ثبت برساند . ثبت برند تجاری حافظ حریم و کسب و کار است . انجام این کار می تواند یک کسب و کار را از سایر کسب و کارها تمیز دهد و از حقوق برند در مقابل رقبا دفاع کند.

امروزه شرکت های فراوانی در استان البرز با طرح های مختلف و اسامی منحصر به فرد پا به عرصه ظهور گذاشته اند. این شرکت ها، با ثبت برند خود می توانند کمیت، جنس و کیفیت کالایشان را به مصرف کنندگان نشان داده و به مشتریان تضمین نمایند که کالای خریداری شده، همان کالای قبلی و مورد نظر است.

هر شرکت می تواند برای محصولات متنوع خود برندهای متعددی به ثبت برساند و محدودیتی در داشتن برند و تعداد آن ها نیست. البته برای ثبت چند برند تجاری باید به تعداد آن ها اظهارنامه جداگانه تقدیم شود.

برند هم به صورت لاتین و هم به صورت فارسی قابلیت ثبت دارد. چنانچه برند شما فارسی باشد می بایست در لغت نامه دهخدا مستند معنایی آن را ارائه دهید و چنانچه برند انتخابی به لاتین باشد باید حتماَ کارت بازرگانی ارائه نمایید. توجه داشته باشید ، برندی که معنای لاتین داشته باشد هر چند به صورت فارسی نوشته شده باشد باز هم جزء برند لاتین محسوب می شود.

برندها می توانند در انواع زیر ثبت گردند :

- فقط نام فارسی

- فقط نام لاتین

- فقط طرح لاتین

- تلفیقی از طرح و نوشته فارسی

- طراحی و تلفیقی از نوشته لاتین

امتیازات ثبت برند

در صورتی که اشخاص برند خود را به ثبت برسانند می توانند به امتیازات متعددی دست یابند. از جمله این امتیازات ، به قرار ذیل است :

- ثبت علامت تجاری باعث می شود تا تولیدکنندگان در حوزه بین المللی نیز جایگاه ویژه ای داشته باشند.

- این کار موجب کسب اعتبار مادی و معنوی برای شرکت یا تجارتخانه می شود .

 

ثبت برند در استان البرز

- شرکت ها با ثبت علامت تجاری می توانند از امتیاز اخذ گواهی و نشان استاندارد بهره مند شوند.

- ثبت برند باعث می شود تا افراد سودجو در آینده از این علامت سوء استفاده نکنند . تا زمانی که افراد برند خود را به ثبت نرسانند هر گونه سوء استفاده از نام و طرح غیرقابل پیگیری می باشد.

- چنانچه شرکتی در معرفی برند خود موفق شده و بازار هدف خوبی برای خود ایجاد نماید، مم می گردد تا همواره بر کیفیت محصولات خود بیفزاید.

- شرکت ها با ثبت کردن برند خود به طور قانونی به رسمیت شناخته شده و به واسطه آن اعتبار سرمایه گذاران را به خود جذب می کنند.

- با انجام این کار می توانید بر ارزش برند خود بیفزایید که این موضوع سبب می شود تجار و یا شرکت ها تمایل به خرید یا استفاده از برند شما داشته باشند .

- با استفاده از برند ، می توان اقدام به واگذاری نمایندگی و یا اخذ نمایندگی نمود.

- چنانچه شرکت ها برندسازی موفقی داشته باشند ، می توانند برند خود را جزو دارایی های خود به حساب آورند.

درخواست وام بانکی، استفاده از برند ثبت شده برای تبلیغات و بازاریابی و جلوگیری از فله فروشی محصولات از سایر امتیازات ثبت برند می باشد.

مدارک مورد نیاز برای ثبت برند در استان البرز

برند هم به صورت حقیقی و هم به صورت حقوقی قابل ثبت است. برندهای حقیقی را افراد حقیقی که مستقلاَ به امر تجارت می پردازند و دارای شرکت و یا موسسه حقوقی خاصی نمی باشند به ثبت می رسانند و برندهای حقوقی را شرکت ها و موسساتی که به لحاظ قانونی دارای اعتبار و شخصیت می باشند.

مدارک لازم برای ثبت برند اشخاص حقیقی به قرار ذیل است :

- کپی برابر اصل شناسنامه و کارت ملی متقاضی

- کپی برابر اصل مجوز فعالیت ( جواز تاسیس، پروانه بهره برداری و یا هر گونه مجوز فعالیت )

- کپی برابر اصل کارت بازرگانی به نام متقاضی چنانچه برند ریشه غیرفارسی داشته باشد.

- ده نمونه گرافیکی با تصویر از علامت درخواست حداکثر در ابعاد 10×10 سانتی متر

مدارک ثبت برند اشخاص حقوقی :

- یک نسخه کپی از آگهی تاسیس و کپی آخرین رومه رسمی تغییرات شرکت در صورت وجود

- یک نسخه کپی از مجوزهای شرکت شامل جواز تاسیس و پروانه بهره برداری

- کپی برابر اصل شناسنامه و کارت ملی کسانی که در شرکت حق امضاء دارند.

- کپی کارت بازرگانی به نام شرکت یا مدیرعامل شرکت چنانچه برند ریشه غیر فارسی داشته باشد.

- ده نمونه گرافیکی با تصویر از علامت درخواست حداکثر در ابعاد 10×10 سانتی متر

- مهر شرکت

مراحل ثبت برند

در صورتی که می خواهید برند خود را به ثبت برسانید، ابتدا باید نام مناسبی برای برندتان انتخاب نمایید. طراحی برند باید به گونه ای باشد که تکراری نبوده و سابقه ثبت نداشته باشد. چراکه چنانچه برندی از قبل به ثبت رسیده باشد، امکان ثبت مجدد با این عنوان ممکن نخواهد بود. لذا می بایست قبل از اقدام به ثبت، از نام مورد نظر خود استعلام بگیرید.

یک برند پس از اینکه آماده گردید باید در مرجع ثبت برند پذیرش گردد . برای این منظور، متقاضی می بایست با ثبت اظهارنامه خویش، تقاضای ثبت برند را به اداره مالکیت صنعتی اعلام نماید. آدرس وب سایت مرکز مالکیت معنوی جهت ثبت اظهارنامه علائم تجاری، اختراعات و طرح های صنعتی  می باشد.

 

مراحل ثبت برند در استان البرز

پس از بررسی کارشناسان ذیربط ، پاسخ اداره ممکن است یکی از سه وضعیت اخطار نقص / رد پرونده / آگهی نوبت اول باشد. زمانی که برند قابلیت ثبت نداشته باشد ، پرونده رد می گردد که در این صورت درخواست از بین می رود وشخص باید درخواست جدید با نام جدید ارائه نماید.

اما در حالت آگهی نوبت اول یعنی ایرادی در اطلاعات وارد شده وجود نداشته و باید نسبت به ارائه مدارک اقدام نمود.

پس از آگهی نوبت اول و تکمیل مدارک به صورت فیزیکی و ارائه آنها به اداره مالکیت معنوی بایست از طریق سامانه نسبت به پرداخت هزینه رومه رسمی اول و پرداخت حق الثبت اقدام نمود، بعد از گذشت 31 روز از تاریخ رومه مرحله اول در صورتی که اعتراضی برای ثبت علامت تجاری وجود نداشته باشد، یک آگهی در رومه منتشر می شود ودر انتها گواهی ثبت ده ساله برند ارائه می گردد.

برند ابتدا به صورت کشوری ثبت می شود و بعد بنا به تقاضای درخواست کنندگان می توان آن را به صورت برند مادرید یا همان بین المللی به ثبت رساند. تقاضای ثبت بین المللی برند صرفاَ از طریق مراجع ثبت مالکیت معنوی کشورهای عضو سیستم مادرید امکان پذیر بوده و منوط به ثبت در کشور مبدا می باشد.

شایان ذکر است، برای ثبت یک برند به طور تقریبی 60 روز کاری زمان لازم خواهد بود تا کارشناس اداره مالکیت صنعتی نظر خود را مبنی بر قابل ثبت بودن یا نبودن علامت اعلام نماید.

هزینه ثبت برند بر اساس نوع محصولات و تعداد آن ها و نیز طبقات مدنظر متفاوت می باشد.

در صورت نیاز به کسب اطلاعات بیشتر می توانید به مقاله " راهنمای ثبت برند در کرج " مراجعه نموده و یا با کارشناسان ما تماس حاصل فرمایید .

موسسه حقوقی فکر برتر، افتخار دارد با استفاده از توان بالای کادر مجرب خود ، در کوتاه ترین زمان ممکن اقدامات حقوقی و ثبتی لازم را جهت ثبت شرکت، ثبت برند و علامت تجاری ،ثبت طرح صنعتی به عمل آورد.

 در حقوق انگلیس در خصوص شرکت های تجاری ، مقررات و قوانین مستقلی وجود دارد . آخرین قانون مربوط به سال 2006 میلادی می باشد که جایگزین قانون سال 1985 گردید. اهداف تصویب این قانون ، تشویق به افزایش سرمایه گذاری، آسان کردن و توسعه تجارت و در عین حال حفظ و ارتقای موقعیت بریتانیا - به جهت یکی از نقاط مهم جهانی در انجام تجارت - می باشد.

در قوانین تجاری انگلیس نیز همانند ایران از شرکت ها تعریف نشده است اما در یک جمع بندی کلی ، شرکت ها به دو دسته تقسیم می شوند .

شرکت های دسته اول واجد شخصیت حقوقی می باشد که بر اساس ضوابط ثبت می شوند و معروف به شرکت های ثبت شده می باشند.

شرکت های دسته دوم در مقابل شرکت های واجد شخصیت حقوقی به کار می روند که شاید بتوان گفت معادل شرکت های مدنی در حقوق ایران می باشند.

در خصوص شرکت های دسته اول ( شرکت های ثبت شده ) باید گفت که این شرکت ها به سه قسم تقسیم بندی می شوند.

• شرکت با مسئولیت محدود به سهام

در این شرکت ها مسئولیت شرکاء محدود به آورده آن هاست. اما هر گاه شریکی به طور جزئی اقدام به پرداخت مبلغ سهام خود کرده باشد به میزان پرداخت نشده سهم در هنگام انحلال شرکت در مقابل اشخاص ثالث مسئولیت خواهد داشت.

• شرکت های با مسئولیت محدود به ضمان

به شرکتی می گویند که در آن مسئولیت شرکاء محدود و به میزان مبلغی است که آن ها تعهد نموده اند ، که در زمان انحلال شرکت پرداخت نمایند. این شرکت ها در مواردی که هدف غیرانتفاعی می باشد تشکیل می شود.

لازم به توضیح است ، به موجب قانون شرکت های تجاری مصوب 1980، شرکت با مسئولیت محدود می توانست حداقل با دو نفر تشکیل شود ولی در قانون جدید مصوب 1992، شرکت با مسئولیت محدود با حداقل یک نفر هم مقرر شد.

عضو شرکت با مسئولیت محدود باید اهلیت داشته باشد - از جهت اهلیت ، همان اهلیتی است که قواعد معمول در حقوق قراردادها آن را معین نموده است- . هر گاه یکی از شرکاء شخص نابالغ باشد ، پس از رسیدن به سن بلوغ می تواند آن را فسخ نماید در صورتی که آن شخص واگذاری سهم به خود را فسخ نماید توسط شرکت چنین تلقی می شود که هرگز چنین اختصاصی صورت نگرفته است.

تا زمانی که شخص نابالغ اختصاص انتقال سهم را به خود رد نکرده است ، عضو شرکت محسوب و مانند سایر شرکا دارای اختیارات و وظایف و مسئولیت هایی می باشد.

یک شخص خارجی نیز مانند تبعه انگلیسی می تواند عضو شرکت گردد هر چند تمام شرکای شرکت ، خارجی باشند، آن شرکت با شرکتی که شرکایش تبعه انگلستان هستند ، فرقی نخواهند داشت . این حقیقت که کنترل یک شرکت توسط خارجی هاست تابعیت اقامتگاه یا مسئولیت آن را متاثر نمی سازد.

شرکایی که در تاسیس شرکت دخالت دارند دارای تکالیف معین در تاسیس و ثبت شرکت می باشند . برای تاسیس شرکت در حقوق انگلیس باید از مرجع ثبت شرکت ها گواهی تاسیس اخذ گردد . گواهی تاسیس شرکت زمانی صادر می شود که شرکت تشکیل شده باشد لذا موسسین شرکت برای اخذ اجازه تاسیس آن باید ابتدائاَ شرکت نامه و اساسنامه شرکت را به مرجع مربوطه ارائه نمایند.

• شرکت های با مسئولیت نامحدود

در این شرکت ها مسئولیت شرکاء در هنگام انحلال شرکت ، محدود به آورده آن ها نبوده بلکه نامحدود است . هر گاه نص قانونی در جهت محدودیت مسئولیت نباشد، شرکت از نوع نامحدود است. در شرکت های نامحدود ، اعضا هیچ گونه محدودیتی در قبال بدهی ندارند اما در شرکت های محدود اعضا در مقابل بستانکاران مسئولیت محدود دارند.

تعریف و بررسی خصوصیات شرکت ها در حقوق انگلیس :

شرکت با مسئولیت محدود به سهام به دو قسم تقسیم می شوند :

الف ) شرکت های عمومی

ب) شرکت های خصوصی

در راستای تبیین این دو نوع شرکت باید گفت هر گاه یک شرکت خصوصی نباشد شرکت عمومی است. موسسان یک شرکت تصمیم می گیرند که آیا شرکت خصوصی باشد یا عمومی . در اساسنامه شرکت به طور دقیق باید بیان شود که آیا شرکت عمومی است یا خصوصی.

تفاوت های بین این دو شرکت را از جهات ذیل می توان مورد بررسی قرار داد :

- از جهت حداقل سرمایه :

شرکت های عمومی زمانی می توانند کار تجارت را آغاز نمایند که گواهی را از اداره ثبت شرکت ها مبنی بر این که به میزان حداقل پنجاه هزار پوند سرمایه را تامین کرده اند ، بگیرند. البته این مبلغ می تواند از طریق قانونی افزایش یابد اما در شرکت های خصوصی به محض تشکیل می توانند فعالیت خود را آغاز کنند.

- از حیث پرداخت سهام :

شرکت عمومی نمی تواند سهام صادر کند مگر این که به میزان حداقل 25% از ارزش سهم را همراه با کل حق بیمه پرداخت کرده باشد اما شرکت خصوصی می تواند بدون نیاز به پرداخت فوری آن سهام صادر کند.

1- صدور سهام

شرکت عمومی می تواند سهام یا اوراق قرضه برای عموم صادر کند اما شرکت خصوصی از انجام چنین امری ممنوع است. به همین جهت عموم مردم از این حیث از شرکت عمومی استقبال می کنند.

2- نام

در انتهای نام شرکت عمومی باید عبارت شرکت با مسئولیت محدود عمومی یا معادل آن بیابد اما در انتهای نام شرکت خصوصی نباید صرفاَ عبارت شرکت با مسئولیت محدود خصوصی بیابد بلکه لفظ Limited یا معادل آن باید آوده شود .

3- مدیران

یک شرکت عمومی باید حداقل دو مدیر داشته باشد اما شرکت خصوصی صرفاَ به یک مدیر نیاز دارد.

4- اعضا

یک شرکت عمومی باید حداقل دو عضو داشته باشد اما در شرکت خصوصی حداقل یک عضو هم کافی است. تفاوت های دیگری هم بین این شرکت قابلیت ذکر دارد اما تنها به یک تفاوت دیگر بسنده می کنیم و آن اینکه بر اساس قانون شرکت ها مصوب سال 2006، دولت قصد دارد کنترل های قانونی را بر روی شرکت های خصوصی کاهش بدهد در حالی که این کنترل را بر روی شرکت عمومی حفظ می کند که از این حیث از تاسیس شرکت خصوصی بیشتر استقبال می شود مگر این که یک نیاز واقعی جهت تاسیس شرکت عمومی احساس شود.

 

 

سیستم های حمل و نقل از جمله بخش های مهم و اساسی در هر کشور محسوب می شوند. با افزایش روزافزون جمعیت و در نتیجه افزایش بیش از پیش تقاضای حمل و نقل ، اهمیت شکل گیری مجموعه های حمل و نقل بیش از پیش نمایان شده است. در این راستا ، راه اندازی و ثبت شرکت های حمل و نقل از جمله اقدامات مهم و اصولی است که می تواند در جهت رفع نیازهای افراد و آسایش و راحتی آن ها بسیار کارساز باشد.

برای ثبت شرکت حمل و نقل درون شهری لازم است قبل از هر کاری با اصول و قواعد و قوانین و مراحل ثبت شرکت آشنا باشید. ما در این مطلب سعی نموده ایم تا شما عزیزان را با این مراحل آشنا نماییم . خوانندگان محترم جهت کسب اطلاعات بیشتر در این رابطه می توانند مقالات ذیل را نیز مورد مطالعه قرار دهند :

- ثبت شرکت حمل و نقل بین المللی کالا در ایران

- تعرفه و هزینه های ثبت شرکت

- نحوه ی ثبت شرکت به صورت آنلاین در سایت اداره ثبت شرکت ها

• اقدامات لازم برای ثبت شرکت حمل و نقل درون شهری چیست ؟

جهت انجام این کار، ابتدائاَ لازم است تا محدوده ی کاری شرکت اعم از ( محدوده ی شهری ، محدوده ی بین شهری و یا در سطح بین المللی ) تعیین و مشخص گردد.

خدمات حمل و نقل " درون شهری " از جمله موضوعاتی است که بدون نیاز به دریافت مجوز از سازمان ها و ارگان ها به ثبت می رسند. لذا در صورتی که افراد بخواهند شرکت حمل و نقل درون شهری تاسیس نمایند، می توانند بدون اخذ مجوز در زمان ثبت این نوع شرکت اقدام نمایند. ( لازم به ذکر است، ثبت کردن شرکت حمل و نقل درون شهری برای عموم افراد آزاد می باشد) .

پس از انتخاب موضوع و تعیین محدوده ی شرکت ، صحبت از نوع شرکت به میان می آید. منظور از نوع شرکت به این معنی است که تمایل شما به ثبت چه نوع شرکتی می باشد . جهت ثبت شرکت قالب های متعددی ( نظیر شرکت با مسئولیت محدود، سهامی خاص ، تضامنی و . ) وجود دارد که می توان با توجه به تعداد اعضا و نوع فعالیت مورد نظر قالب ثبتی مناسب را انتخاب نمود. با این وجود، شرکت های حمل و نقل درون شهری اکثراَ در قالب شرکت با مسئولیت محدود به ثبت می رسند . زیرا :

- شرکت های با مسئولیت محدود را می توان با حداقل دو شریک تشکیل داد.

- تشکیل شرکت با مسئولیت محدود ، بسیار ساده تر از تشکیل شرکت سهامی و حتی شرکت سهامی خاص است. اداره کردن شرکت با مسئولیت محدود نیز آسان تر است و معمولاَ توسط یک یا دو مدیر انجام می شود.

- ثبت شرکت با مسئولیت محدود ، علی الاصول با مبلغ کمی سرمایه هم میسر است.

- مسئولیت شرکای شرکت با مسئولیت محدود ، فقط تا میزان ( نه نسبت ) سرمایه خود در برابر قروض و تعهدات شرکت است. زیرا شرکت با مسئولیت محدود از شرکت های سرمایه ای می باشد. مثلاَ با فرض وجود 4 شریک و 100 میلیون سرمایه برای هر شریک، شرکت یک میلیارد بدهی داشته باشد، مسئولیت شرکا فقط تا میزانی است که در شرکت وارد کرده اند و نسبت به مازاد آن مسئولیتی ندارند.

در ادامه به تشریح شرکت با مسئولیت محدود و سهامی خاص می پردازیم.

معرفی شرکت با مسئولیت محدود و مدارک مورد نیاز ثبت آن :

به موجب ماده 94 قانون تجارت ، شرکت با مسئولیت محدود شرکتی است که بین دو یا چند نفر برای امور تجارتی تشکیل می شود و هر یک از شرکا بدون این که سرمایه به سهام یا قطعات سهام تقسیم شده باشد، فقط تا میزان سرمایه خود در شرکت مسئول قروض و تعدات شرکت است.

تشکیل شرکت با مسئولیت محدود موکول به حدوث دو امر است :

الف) شرکتنامه نوشته و امضاء شده باشد.

ب) سرمایه تماماَ تادیه و پرداخت شده باشد.

در شرکت های با مسئولیت محدود برخلاف شرکت های سهامی، کل سرمایه نقدی می بایست در ابتدا پرداخت شده و سهم الشرکه غیرنقدی نیز ارزیابی و تسلیم شده باشد. در نام شرکت با مسئولیت محدود ، رعایت دو شرط ذیل اامی است :

1) عبارت " با مسئولیت محدود " می بایست در آن قید شود. در غیر این صورت شرکت مذکور در برابر اشخاص ثالث شرکت تضامنی محسوب شده و تابع مقررات آن خواهد بود.

2) در نام شرکت نبایستی اسم هیچیک از شرکاء آورده شود والا شریکی که نامش در اسم شرکت ذکر شده باشد، در مقابل اشخاص ثالث حکم شریک ضامن را خواهد داشت.

مدارک مورد نیاز برای ثبت شرکت با مسئولیت محدود :

1) شرکت نامه و تکمیل آن و امضا ذیل شرکت نامه توسط کلیه سهامداران ( 2 برگ )

2) تقاضانامه ثبت کردن شرکت با مسئولیت محدود و تکمیل آن و امضا ذیل تقاضانامه توسط کلیه سهامداران ( 2 برگ )

3) اساسنامه ی تکمیل شده و امضا ذیل تمام صفحات آن توسط کلیه سهامداران ( دو جلد )

4) دو نسخه صورتجلسه ی مجمع عمومی موسس که به امضا سهامداران و بازرسین رسیده باشد.

5) دو نسخه صورتجلسه ی هیات مدیره که به امضا سهامداران و بازرسین رسیده باشد.

6) تصویر برابر با اصل مدارک احراز هویت کلیه ی شرکا،مدیران و هیات نظار(در مواردی که تعداد شرکا بیش از دوازده نفر باشد)

7) اصل گواهی عدم سوپیشینه جهت اعضا ی هیات مدیره،مدیر عامل

8) تاییدیه هیئت مدیره اشخاص حقوقی سهامدار،مبنی بر غیر دولتی بودن آن

9) معرفی نامه نمایندگان، در صورتیکه سهامداران و اعضا هیئت مدیره از بین اشخاص حقوقی باشند و ارائه تصویر رومه رسمی آگهی تاسیس یا آخرین تغییرات آن

10) اصل مجوز فعالیت از مراجع ذیربط در مواردی که ثبت موضوع نیاز به مجوز داشته باشد.

11) اصل وکالتنامه ی وکیل دادگستری در صورتی که ثبت شرکت توسط وکیل صورت پذیرد.

لازم به توضیح است اوراق تقاضانامه و شرکتنامه به دلیل بهادار بودن صرفاَ می بایست از محل اداره ثبت شرکت ها تهیه گردند.

معرفی شرکت سهامی خاص و مدارک مورد نیاز ثبت آن :

شرکت سهامی خاص، شرکت بازرگانی است و سرمایه آن که قانوناَ در موقع تاسیس از یک میلیون ریال کمتر نخواهد بود، به سهام تقسیم شده و کلیه سهام آن به وسیله سهام داران تعهد و تامین می گردد و مسئولیت صاحبان سهام که تعداد آن ها نباید کمتر از سه نفر باشد، محدود به مبلغ اسمی سهام آن هاست. سرمایه ی شرکت سهامی خاص بوسیله ی خود موسسین تامین می شود .

سهام شرکت های سهامی خاص در بورس اوراق بهادار قابل خرید و فروش نیست اما توسط افراد به سهولت قابل معامله می باشد.در شرکت سهامی خاص، اوراق قرضه منتشر نمی شود و انتقال سهام در این شرکت ها، مشروط به موافقت سایر شرکاء می باشد.

این نوع شرکت جهت اخذ نمایندگی ها و یا شرکت در مناقصات و مزایدات دولتی و نمایشگاه ها و همچنین اخذ تسهیلات بانکی از اعتبار نسبناَ خوبی برخوردار است.

مدارک مورد نیاز ثبت کردن شرکت سهامی خاص :

1) اظهارنامه شرکت سهامی خاص که توسط اداره مربوطه به صورت فرم چاپ شده است. 2 نسخه

2) اساسنامه شرکت سهامی خاص که توسط مؤسسین تهیه می شود. 2 جلد

3) صورت جلسه مجمع عمومی مؤسسین. 2 برگ

4) صورت جلسه هیأت مدیره با امضای مدیران منتخب. 2 نسخه

5) فتوکپی شناسنامه کلیه سهامداران و بازریس یا بازرسان.

6) ارائه گواهی پرداخت حداقل 35% سرمایه شرکت از بانکی که حساب شرکت در شرف تأسیس درآنجا افتتاح شده است.

7) ارائه مجوز در صورت نیاز( بنا به اعلام اداره ثبت شرکت ها)

8) ارائه تقویم نامه کارشناس رسمی دادگستری در صورتی که آورنده سرمایه شرکت اموال غیر نقدی ( منقول یا غیر منقول ) را معرفی کرده باشد.

9) ارائه اصل سند مالکیت در صورتی که اموال غیر منقول جهت سرمایه شرکت معرفی شده باشد.

10) انتقال مال غیرمنقول به نام شرکت.

لازم به ذکر است، برای اعلام تقاضای ثبت، می بایست اطلاعات خواسته شده را از طریق سامانه ی اداره ثبت شرکت ها به نشانی  تکمیل کنید .

از همراهیتان سپاسگزاریم.

جهت کسب اطلاعات بیشتر با ما تماس حاصل فرمایید.

 

انحلال شرکت به معنای برچیده شدن است. در واقع هر شرکت تجاری در یک برهه از زمان ایجاد و زمانی دیگر از بین می رود. یکی از مهم ترین شرکت های تجاری، شرکت تضامنی می باشد.

در مورد انحلال شرکت تضامنی موضوع های متعددی قابل بررسی است. از جمله : موارد انحلال شرکت تضامنی، مدارک ثبت انحلال شرکت تضامنی ، مراحل انحلال شرکت تضامنی و نمونه صورتجلسه مجمع عمومی فوق العاده در خصوص انحلال شرکت تضامنی که در این مقاله به آن ها اشاره می شود.

موارد انحلال شرکت تضامنی :

1- وقتی که شرکت برای انجام موضوع خاصی تشکیل شده باشد و آن را به پایان رسانده یا به انجام آن غیرممکن شده باشد.

2- وقتی که شرکت برای مدت معین تشکیل گردیده و آن مدت منقضی شده باشد، مگر اینکه مدت قبل از انقضا تمدید شود.

3- در صورت ورشکستگی ؛

4- در صورت تصمیم تمام شرکا؛

5- اگر یکی از شرکا به دلایلی، انحلال شرکت را تقاضا کند، البته با شرایطی که بیان خواهد شد.

6- در صورت فسخ شرکت توسط یکی از شرکا، البته با شرایطی که بیان خواهد شد.

7- در صورت ورشکستگی یکی از شرکا، البته در موارد استثنایی که بیان خواهد شد.

8- در صورت درخواست طلبکاران یکی از شرکا البته با شرایطی که بیان خواهد شد.

9- در صورت فوت یا محجوریت یکی از شرکا البته با شرایطی که بیان خواهد شد.

انحلال شرکت تضامنی به دلیل ورشکستگی شرکت :

در این خصوص باید توجه داشت که :

1- حتی پس از انحلال شرکت تضامنی نیز می توان حکم به ورشکستگی آن داد، البته منوط به آنکه دارایی شرکت هنوز تقسیم نشده باشد. منظور قانون گذار آن است که بعد از انحلال نیز تا قبل از ختم تصفیه، می توان حکم ورشکستگی شرکت را صادر کرد.

2- این قاعده را می توان به سایر شرکت های تجاری نیز سرایت داد، یعنی در همه شرکت های تجاری، حتی پس از انحلال شرکت تا زمانی که ختم تصفیه رخ نداده و در نتیجه شخصیت حقوقی شرکت همچنان باقی است، می توان حکم ورشکستگی شرکت را صادر کرد.

3- با توجه به آنکه شخصیت شرکت از شخصیت شرکا مستقل است، ورشکستگی شرکت ملازمه با ورشکسته شدن شرکا ندارد. البته در مواردی ممکن است ورشکستگی شرکت موجب ورشکستگی برخی از شرکا شود و آن در صورتی است که :

- شرکت ورشکسته شود.

- طلبکاران شرکت برای دریافت مطالبات وصول نشده ای که نتوانستند از شرکت دریافت کنند، به شرکا مراجعه کنند.

- شرکای مزبور، خود تاجر باشند، یعنی شغل معمولی ایشان ، مبادرت به اعمال تجاری باشد. توجه داشته باشید که صرف شراکت در یک شرکت تجاری، موجب نمی شود که شرکا را تاجر بدانیم، بلکه شرکای شرکت تجاری در صورتی تاجرند که علاوه بر شراکت در شرکت تجاری، اعمال تجاری، شغل معمولی آن ها باشد.

- آن شرکا نیز در پرداخت دیون شرکت متوقف باشند. در این صورت، به دلیل توقف آن شرکا در پرداخت دیون و به دلیل آن که شرکای مزبور، تاجر هستند، آن ها نیز ورشکسته می شوند.

- ورشکستگی شرکا هم ملازکه با ورشکستگی شرکت ندارد. البته در مواردی ممکن است ورشکستگی شریکی موجب انحلال شرکت ( البته یک انحلال ساده، نه انحلال به واسطه ورشکستگی ) شود که شرایط آن بیان خواهد شد. ( م 128 ق. ت )

انحلال شرکت تضامنی به درخواست یکی از شرکا :

اگر یکی از شرکا، انحلال شرکت تضامنی را از دادگاه تقاضا کند. ( م 136 ق. ت )

1- اگر دادگاه دلایل او را موجه تشخیص دهد حکم به انحلال می دهد.

2- اگر دلایل منحصراَ مربوط به شریک یا شرکای معین باشد، دادگاه می تواند در صورت تقاضای سایرین به جای انحلال، حکم به اخراج آن شریک یا شرکای معین صادر کند.

3- دادگاه در صورتی حکم به اخراج شریک مزبور از شرکت می دهد که سایر شرکا حاضر باشند وجوهی معادل سهم الشرکه شریک مزبور را نقداَ به وی پرداخت کنند.

فسخ شرکت تضامنی توسط یکی از شرکا :

این امر در صورتی ممکن است که : ( م 371 ق. ت )

1- در اساسنامه، این حق از شرکا سلب نشده باشد، بنابراین اصل بر وجود این حق است، مگر اینکه خلاف آن در اساسنامه مقرر شده باشد.

2- اعمال این حق، ناشی از قصد اضرار نباشد.

3- تقاضای فسخ 6 ماه قبل از فسخ ، کتباَ به شرکا اطلاع داده شود. این اطلاع رسانی می تواند با اظهارنامه یا هر وسیله کتبی دیگری باشد.

4- اگر طبق اساسنامه باید سال به سال به حساب شرکت رسیدگی شود، فسخ در موقع ختم محاسبه سالیانه به عمل می آید.

انحلال شرکت تضامنی به واسطه ورشکستگی یکی از شرکا :

ممکن است شخصی که در یک شرکت تضامنی، شریک است، به واسطه آنکه شغل معمولی خود را یکی از اعمال تجاری قرار داده است، تاجر باشد. توجه داشته باشید که صرف شریک بودن در شرکت تضامنی موجب تاجر تلقی شدن شخص نیست، بلکه شخص مزبور باید شغل معمولی خود را اشتغال به اعمال تجاری قرار داده باشد. ممکن است این شخص در پرداخت دیون خود دچار توقف شود و در نتیجه حکم ورشکستگی او صادر شود. در صورت ورشکستگی یکی از شرکا در شرکت تضامنی، انحلال شرکت تضامنی وقتی رخ می دهد که : ( م 138 ق. ت )

1- مدیر تصفیه کتباَ انحلال شرکت را تقاضا کند. این اطلاع رسانی می تواند با اظهارنامه یا هر وسیله کتبی دیگری باشد.

2- از این تقاضا 6 ماه بگذرد.

3- شرکت، مدیر تصفیه را از این تقاضا منصرف نکند. منصرف کردن مدیر تصفیه می تواند برای مثال با پرداخت سهم ورشکسته به وی باشد. در این صورت شرکت منحل نمی شود، بلکه شریک مزبور از شرکت اخراج می شود. البته در این فرض در واقع با اخراج شریک به معنای دقیق کلمه، مواجه نیستیم ، بلکه مدیر تصفیه به عنوان قائم مقام شریک ورشکسته با سایر شرکا توافق کرده و در ازای دریافت مبلغ، سهم الشرکه شریک ورشکسته را به سایر شرکا منتقل می کند.

حق طلبکاران شرکا بر شرکت تضامنی :

طلبکاران شخصی شرکا : ( م 129 ق. ت )

1- نمی توانند طلب خود را از دارایی شرکت تامین یا وصول کنند.

2- می توانند طلب خود را از سهمی که مدیونشان از منافع شرکت دارد، وصول کنند.

3- می توانند طلب خود را از سهمی که در صورت انحلال شرکت به مدیون آن ها تعلق می گیرد، وصول کنند.

انحلال شرکت تضامنی به واسطه درخواست طلبکاران شرکا :

با توجه به آنچه در پاراگراف فوق بیان شد، طلبکاران شرکا می توانند طلب خود را از سهمی که در صورت انحلال شرکت به مدیون آن ها تعلق می گیرد، وصول کنند. شرکت در صورتی ممکن است به واسطه درخواست یک یا چند نفر از طلبکاران یکی از شرکا منحل شود که : ( م 129 ق. ت )

1- طلبکاران نتوانسته باشد طلب خود را از دارایی شخصی مدیون وصول کنند.

2- سهم مدیون از منافع شرکت کافی برای تادیه مطالبات آن ها نباشد.

3- این طلبکاران حداقل 6 ماه قبل از درخواست انحلال، قصد خود را به وسیله اظهارنامه رسمی به اطلاع شرکت یا برخی از شرکا تا زمانی که حکم نهایی انحلال صادر نشده، می توانند تا حد دارایی شریک مدیون در شرکت، دیون او را به طلبکارانش پرداخت کنند یا با جلب رضایت طلبکاران ، از انحلال شرکت جلوگیری کنند.

انحلال شرکت تضامنی در صورت فوت یکی از شرکا :

در صورت فوت یکی از شرکا، شرکت منحل می شود مگر آنکه شرایط ذیل برقرار یاشد. در این صورت، بقای شرکت منوط است به : ( م 139 ق. ت )

1- رضایت سایر شرکاء،

2- رضایت قائم مقام متوفی ( وراث او ) ،

3- اگر سایر شرکاء تصمیم به بقای شرکت گرفته باشند، وراث باید ظرف یک ماه از تاریخ فوت، رضایت یا عدم رضایت خود را کتباَ اعلام کنند. این اطلاع رسانی می تواند با اظهارنامه یا هر وسیله کتبی دیگری باشد.

4- سکوت تا انقضای یک ماه در حکم اعلام رضایت است. این استثنایی بر آن قاعده عامی است که سکوت را دال بر رضایت نمی دانیم.

5- در صورت رضایت قائم مقام متوفی : نسبت به نفع و ضرر شرکت در مدتی که گذشته است، سهیم خواهد بود.

6- در صورت عدم رضایت قائم مقام متوفی : نسبت به نفع شرکت در مدتی که گذشته است، سهیم است ، اما نسبت به ضرر ، خیر .

انحلال شرکت تضامنی در صورت حجر یکی از شرکا :

در صورت حجر یکی از شرکا، شرکت منحل می شود مگر آنکه مانند پاراگراف فوق، شرایط ذیل برقرار باشد. در این صورت بقای شرکت منوط است به : ( م 140 ق. ت )

1- رضایت سایر شرکا ؛

2- رضایت نماینده محجور ( قیم ) ؛

3- اگر سایر شرکا تصمیم به بقای شرکت گرفته باشند، نماینده محجور ( قیم ) باید ظرف یک ماه از تاریخ حجر، رضایت یا عدم رضایت خود را کتباَ اعلام کنند. این اطلاع رسانی می تواند با اظهارنامه یا هر وسیله کتبی دیگری باشد.

4- سکوت تا انقضای یک ماه در حکم اعدام رضایت است. این استثنایی بر آن قاعده عامی است که سکوت را دال بر رضایت نمی دانیم.

5- در صورت رضایت نماینده محجور : محجور نسبت به نفع و ضرر شرکت در مدتی که گذشته است، سهیم خواهد بود.

6- در صورت عدم رضایت نماینده محجور : محجور نسبت به نفع شرکت در مدتی که گذشته است، سهیم است، اما نسبت به ضرر سهیم نمی باشد.

مدارک ثبت انحلال شرکت تضامنی

شرکاء و سهامداران شرکت وظیفه دارند که پس از انحلال و برچیده شدن شرکت، این موضوع را به صورت رسمی به اداره ثبت شرکت ها و موسسات غیرتجاری اعلام نمایند تا موضوع انحلال شرکت به صورت رسمی به ثبت برسد.

مدارک ثبت انحلال به قرار ذیل است :

1- کپی برابر اصل شناسنامه و کارت ملی همه شرکاء و مدیر تصفیه

2- رومه رسمی مربوط به مرحله ثبت شرکت و مرحله آخرین تغییرات شرکت

3- اصل صورتجلسه مجمع عمومی فوق العاده که به امضاء شرکاء و مدیر تصفیه رسیده باشد.

4- اصل وکالتنامه، چنانچه وکیل دادگستری امور مربوط به ثبت انحلال شرکت را انجام می دهد.

5- چنانچه مجمع عمومی فوق العاده با حضور تمامی شرکاء تشکیل نشده و بلکه با حضور اکثریت شرکاء باشد، ارائه اصل رومه کثیرالانتشار شرکت که حاکی از رعایت تشریفات دعوت از مجمع عمومی فوق العاده است اامی است.

مراحل ثبت انحلال شرکت تضامنی

1- تشکیل مجمع عمومی فوق العاده و تصمیم به انحلال شرکت

2- اقدام به تعیین مدیر تصفیه توسط مجمع عمومی فوق العاده

3- ارسال نسخه ای از صورتجلسه مجمع عمومی فوق العاده شرکت به انضمام سایر مدارک به اداره ثبت شرکت ها از طریق پست پیشتاز

پس از طی مراحل فوق، پرونده توسط کارشناس مرجع ثبت شرکت ها بررسی می شود و در صورت عدم نقص و یا ایراد در مدارک ارسال شده، مرجع ثبت شرکت ها اقدام به ثبت انحلال شرکت ها می نماید و در سامانه به متقاضی ارسال می گردد تا به اداره ثبت شرکت ها مراجعه و ضمن پرداخت هزینه های قانونی مربوط به ثبت انحلال شرکت، ذیل دفاتر مربوطه امضاء نمایند.

لازم به توضیح است، ثبت انحلال شرکت در رومه رسمی کشور و رومه کثیرالانتشار مربوط به آگهی های شرکت ، آگهی شده و به اطلاع عموم می رسد.

نکته :

- کلیه صورتجلسات می بایست روی سربرگ شخصیت حقوقی مربوطه پس از امضاء اشخاص ذی سمت و با مهر آن شخصیت حقوقی تهیه و ارسال گردد.

- کلیه اقدامات پذیرش صورتجلسات ازطریق سامانه اینترنتی به آدرس irsherkat.ssaa.ir صورت می گیرد.

- پس از ثبت انحلال شرکت در تمامی آگهی ها و اوراق و نوشتجات و اسناد شرکت ، بایستی پس از نام شرکت عبارت " در حال تصفیه " درج گردد.

صورتجلسه مجمع عمومی فوق العاده شرکت تضامنی

بسمه تعالی

شرکت به شماره ثبت . و شناسه ملی با سرمایه ثبت شده . در تاریخ ساعت مجمع عمومی فوق العاده شرکت با حضور کلیه شرکاء / اکثریت شرکاء در محل شرکت تشکیل و نسبت به انحلال شرکت اتخاذ تصمیم شد.

نام شرکاء میزان سهم الشرکه

1- آقای / خانم دارای ریال سهم الشرکه

2- آقای / خانم دارای ریال سهم الشرکه

3- آقای / خانم دارای ریال سهم الشرکه

در خصوص انحلال شرکت بحث و بررسی به عمل آمد و النهایه مقرر گردید که شرکت منحل شود در نتیجه خانم/ آقای به شماره ملی . به آدرس.کدپستی به سمت مدیرتصفیه انتخاب شد و مدیرتصفیه ضمن اعلام قبولی سمت اقرار به دریافت اسناد و مدارک و دفاتر و دارایی های شرکت نمود.

به خانم / آقای احدی از شرکاء یا وکیل رسمی شرکت وکالت داده می شود که ضمن مراجعه به اداره ثبت شرکت ها نسبت به ثبت صورتجلسه و پرداخت حق النسب و امضاء ذیل دفتر ثبت اقدام نماید.

1- خانم/ آقای . امضاء

2- خانم/ آقای . امضاء

3- خانم/ آقای . امضاء

هم چنین بخوانید :

- موارد انحلال شرکت مختلط سهامی و غیرسهامی

- تصفیه و انحلال شرکت با مسئولیت محدود

- گرفتن مجوز انحلال شرکت یا اتحادیه تعاونی

- انحلال شرکت سهامی

 

در شرکت های سهامی، سرمایه شرکت به صورت ورقه سهام درمی آید و هر شخص ممکن است تعدادی از آن را داشته باشد. هر سهم میزان مشارکت و تعهدات و منافع دارنده آن را در شرکت معین نی کند.

سهام از نظر شکل ظاهری به صورت ورقه های چاپی متحدالشکل و دارای شماره ترتیب و امضای حداقل دو نفر مطابق مقررات اساسنامه شرکت است . طراحی سهام به هر شکلی ممکن است ولی در هر حال باید حاوی موارد ذیل باشد :

– نام شرکت و شماره ثبت آن در دفتر ثبت شرکت ها

– مبلغ سرمایه ثبت شده و مقدار پرداخت شده آن ها

– تعیین نوع سهم

– مبلغ اسمی سهم و مقدار پرداخت شده آن

– تعداد سهامی که هر ورقه نماینده آن است.

اقسام سهم

1- سهم بانام : سهامی که مالک آن مشخص و معلوم است و ملک شخصی شناخته می شود که سهام به نام او در دفتر ثبت سهام شرکت به ثبت رسیده است.

2- سهم بی نام : سهامی که مالک آن مشخص و معلوم نیست و به صورت سند در وجه حامل تنظیم و ملک دارنده آن شناخته می شود، مگر آنکه خلاف آن ثابت شود.

دارنده سهم دارای حقوق ذیل است :

1- رای در مجامع عمومی

2- انتقال سهام

3- کسب اطلاع از امور شرکت

4- دریافت سود

5- حق تقدم در خرید سهام جدید

6- سهیم شدن در اموال شرکت

انتقال سهام

از آنجا که سهم قسمتی از سرمایه و به تصریح قانون سندی قابل معامله است ( م 24 ) ، و نیز نظر به اینکه هر سهم بیان کننده میزان طلب دارنده آن از شرکت است و لذا مطابق ماده 20 قانون مدنی جزء اموال منقول به حساب می آید ( حتی اگر خود شرکت دارای اموال غیرمنقول باشد ) ، بنابراین مشمول احکام اینگونه اموال بوده و دارنده آن می تواند هر گاه که مایل باشد آن را به دیگری انتقال دهد. این حق قابل سلب نیست ولی در شرکت های سهامی خاص ممکن است منوط به موافقت هیات مدیره یا مجامع عمومی شود. در شرکت های سهامی عام چنین شرطی معتبر نیست. ( م 41 )

انتقال سهام بی نام صرفاَ با قبض و اقباض صورت می گیرد در حالیکه انتقال سهام بانام حتماَ باید در دفتر ثبت سهام شرکت ( که در خود شرکت نگهداری می شود ) توسط انتقال دهنده امضا گردد. ( م 40) سهام نیز ممکن است مانند هر مال دیگری به صورت قهری انتقال یابد.

علاوه بر ارث یا انتقال سهام به طلبکاران سهامدار به حکم دادگاه ، صورت های دیگری نیز در قانون تجارت پیش بینی شده است :

– در صورتی که بهای اسمی سهام از ابتدا کاملاَ پرداخت نشده باشد و دارنده آن علیرغم مطالبه شرکت به تادیه الباقی آن اقدام نکند. (م 35)

– در صورتی که شرکت تصمیم به تبدیل سهام بانام به بی نام گرفته باشد ولی دارنده، سهام خود را به شرکت تسلیم نکرده باشد. ( م 45 )

در هر دو صورت فوق، شرکت سهام را از طریق مزایده و یا بورس اوراق بهادار ( اگر شرکت در بورس پذیرفته شده باشد ) به فروش خواهد رساند و وجوه حاصله را پس از کسر مخارج به دارنده سهام پرداخت خواهد کرد و سهامدار جدید به جای شخص قبلی وارد شرکت خواهد شد.

ضمناَ این نکته نیز از توضیحات فوق معلوم می شود که هیچ سهامداری را ولو در اقلیت باشد نمی توان از شرکت اخراج کرد و تنها راه خروج او، انتقال سهام توسط وی است. نمی توان از شرکت اخراج کرد و تنها راه خروج او، انتقال سهام توسط وی است. البته این امکان وجود دارد که با افزایش سرمایه و در صورت عدم استفاده او از حق تقدم ، درصد سهام وی کاهش داده شود.